Marien Sarayındaki Konferans Üzerine

25 Nisan 1917:

K. Stalin 

Burjuva basını, İşçi ve Asker Temsilcileri Sovyeti Yürütme Komitesi ile Geçici Hükümet arasındaki konferans hakkında bir haberi şimdiden geçmiştir. Bu haber genelde... doğru olmaktan uzaktır, kısmen apaçık olgu çarpıtmaları içermekte, böylece okuru yanıltmaktadır. Olguları açıkla­madaki burjuva basınına has bir özellik olan garip tavrın sözünü bile etmiyoruz. Bu nedenle, konferansta olanların gerçek tablosunu yeniden çizmek zorunludur.

Konferansın amacı, Bakan Milyukov’un çelişkiyi kes­kinleştiren Notası! ile ilgili olarak, Geçici Hükümet ile Yürütme Komitesi arasındaki ilişkileri aydınlatmaktı.

Konferans, Başbakan Lvov tarafından açıldı Onun açış konuşmasının özü şu iddiaları içeriyordu:

Çok  yakın za­mana kadar ülkede Geçici Hükümet’e güven vardı ve her şey memnun edici surette yürüyordu. Fakat şimdi bu gü­ven nasıl olduysa yok oldu, hatta direnme bile var. Bu, herkesçe bilinen sosyalist çevrelerin, basında Geçici Hükümet’e karşı bir kampanya başlatmış oldukları son 15 günde özel­likle hissedilmektedir. Bu böyle devam edemez. İşçi ve As­ker Temsilcileri Sovyeti’nin kararlı desteğine sahip olma­mız zorunlu. Yoksa istifa ederiz.

Sonra, Bakanların (Savaş, Tarım, Ulaştırma,, Maliye, Dışişleri) «raporları» geldi; en açık sözlü olanları Guçkov, Şingaryov ve Milyukov idi. Diğer Bakanların konuşmaları, yalnızca bunların sonuçlarını getiriyordu.

Guçkov’un konuşması, devrimimizin bilinen em­peryalist kavrayışının gerekçelendirilmesine varıyordu, ya­ni Rusya’daki devrim «savaşı sonuna kadar sürdürme» ara­cı olarak görülmeliydi.

"Benim kanaatim şuydu ki", dedi Guçkov, "gerçekten yenilgiden kaçınmak için Rusya’da bir devrim gereklidir. Devrimin yeni bir zafer faktörü oluşturma­sını istedim ve bunu oluşturacağını ümit ettim. Hedefimiz, kavramın geniş anlamıyla anavatan savunmasıdır, yalnız bugün için değil, fakat gelecek için de, anavatan savunması. Ama bu son haftalarda bir dizi ters gelişmeler olmuştur...

«Anavatan tehlikededir»... Bunun baş nedeni, belli sosyalist çevreler tarafından propaganda edilen «pasifist fikir seli» dir. """

Bakan, açıkça, bu propagandaya engel olunması gerektiğini, disiplinin yeniden sağlanmasının zorunlu olduğunu ve bun­ da Yürütme Komitesi’nin yardımına ihtiyaç duyduğunu ima etti...

Bakan Şingaryov, Rusya’daki yiyecek bunalımının bir tablosunu çizdi... Ana mesele Nota ve dış siyaset değil, tahıldır: Eğer tahıl meselesine çözüm bulunamazsa, hiçbir şey düzeltilemez. Yiyecek bunalımının şiddetlenmesinde, bahar­ da buzların çözülmesiyle yolların bozulması ve diğer geçici nedenler hiç de ufak unsurlar değildir. Fakat Şingaryov’a göre baş neden, köylülerin «toprak sorununu ele almakta» olmaları, keyfi olarak toprak mülklerini sürmeleri, savaş esirlerini çiftlik sahiplerinin topraklarından uzaklaştırılmaları ve genel olarak tarımsal «hayallere» dalmaları «acıklı gerçeği» idi. Şingaryov’a göre zararlı bir hareket olan bu köylü hareketi, «Leninistlerin» topraklara el koyulması le­hindeki ajitasyonu ve bunların «fanatik partizan körlükleri» tarafından «beslenmekte» idi. «Kşesinska malikanesin­ den»!, bu «zehir yuvasından» çıkan «zararlı ajitasyon» durdurulmalıdır... Ya biri ya da diğeri: 

Ya varolan, güven duyulan Geçici Hükümet, ki bu durumda tarımsal «aşırı­lıklar» durdurulmalıdır; ya da ama başka bir hükümet.

Milyufeov, Nota benim kişisel görüşümü değil, Geçici Hükümet’in tümünün görüşünü dile getirmektedir. Dış politika sorunu, müttefiklerimize karşı taahhütlerimizi yerine getirmeye hazır olma sorununa varmaktadır. Biz, müttefiklerimize bağlıyız... Genel olarak biz sırf belli hedeflere uygun olup olmayan bir kuvvet olarak değerlendirilmekteyiz. Kendimizi sırf zayıf göstermemiz bile, ilişkileri kötüleştirecektir... Bundan dolayı ilhaklardan vazgeçmek çok tehli­keli olacaktır... 

"Güveninize ihtiyacımız var; bize bunu bah­sederseniz o zaman orduda coşku egemen olacak, o zaman bir birleşik cephenin çıkarma bir taarruza geçeceğiz, o za­man Almanlara kuvvetle bastıracağız ve onları Fransızlar dan ve İngilizlerden ayıracağız. Müttefiklerimize yükümlü­lüklerimiz bunu talep etmektedir. O halde görüyorsunuz,"" diye bitirdi Milyukov, durum böyle olunca, ve biz de müt­tefiklerimizin güvenini kaybetmek arzusunda olmadığımıza göre, Nota, olduğundan başka" türlü olamazdı.

Böylece Bakanların uzun konuşmaları birkaç kısa ve öz teze geldi dayandı: "Ülke ciddi bir bunalım geçiriyor; bunalımın nedeni devrimci harekettir, bunalımdan kurtulma­nın yolu, devrimi dizginlemek ve savaşı sürdürmektir."

Ülkeyi kurtarmak için gerekli olanlar şöyle sıralanıyor:

1 - Askerleri dizginlemek (Guçkov), 

2 - köylüleri dizginlemek (Şingaryov), 

3 - Geçici Hükümet’in maskesini düşüren dev­rimci işçileri dizginlemek (bütün Bakanlar). Bu zor işte bizi destekleyin, bir saldırı savaşı sürdürmemiz için bize yardım edin (Milyukov), ve her şey iyi olacak. Yoksa isti­fa ederiz.

İşte, Bakanların söyledikleri bunlardır.

Bakanların bu bir numaralı emperyalist ve karşı-devrimci konuşmalarının, Yürütme Komitesi’nin çoğunluğunun temsilcisi olan Tsereteli tarafından hiçbir tepkiyle karşılan­maması son derece karakteristiktir. Bakanların sorunu ha­şince koymasından korkan Tsereteli, Bakanların istifa etme­leri perspektifi karşısında sersemleyerek, konuşmasında on­lardan hâlâ mümkün olan bir tavizde bulunmalarını ve «iç tüketim için» de olsa arzu edilen doğrultuda Nota’nın  bir«açıklaması»nı ! yayınlamaları için yalvardı. «Demokrasi» dedi, eğer esas itibariyle tamamen sözde kalacak olan bu ta ­ ziyeye razı olursa, «Geçici Hükümet’i tüm enerjisiyle destekleyecektir»:

Geçici Hükümet ve Yürütme Komitesi arasındaki çeliş­kiyi gizleme arzusu, varolan anlaşmayı kurtarmak için tavizlerde bulunmaya gönüllülük — Tsereteli’nin konuşmalarında kırmızı bir şerit gibi akıp giden tema buydu.

Kamenev’in konuşmasının içeriği bunun tam tersiydi:

""Eğer ülke felaketin eşiğindeyse, eğer ekonomik, yiyecek ve diğer bunalımların ızdırabını çekiyorsa, çıkış yolu, sırf bu­nalımı şiddetlendirecek ve devrimin meyvelerini yutabile­cek olan savaşa devam etmekte değil, tersine ancak ve yalnız savaşa en hızlı bir şekilde son verilmesinde yatıyor. Bü­tün belirtilerin gösterdiği gibi, varolan Geçici Hükümet sa­vaşı sona erdirme görevini üzerine alabilecek güçte değildir, çünkü «sonuna kadar savaş» ı sürdürme peşindedir. Bu nedenle çözüm, iktidarın bir başka sınıfa, ülkeyi çıkmaz sokaktan çıkarmakta öncülük edebilecek bir sınıfa geçmesinde yatıyor."

Kamenev sözlerini bitirdiğinde, Bakanlık sıralarında bağrışmalar oldu: «O halde iktidarı siz alın.»

Pravda No. 40, 

25 Nisan 1917:

K. Staln .