İlk Önemli Adım
Novy Luch, No. 2, 21 Şubat 1907.
Lenin
Petersburg, 21 Şubat 1907.
Dün, Russkaya Zhizn'de Sosyal-Demokrasinin bağımsızlığı üzerine iyi sözleri olan Menşeviklerin doğru bir politika izleyecekleri umudunu dile getirdik.
Dünden bir gün önceki günün akşamında, tüm bu umutları paramparça eden bir Kadet toplantısı yapıldı.
Olan buydu.
19 Şubat'ta öğle yemeğinden sonra, Sosyal-Demokratik Duma grubu bir toplantı yaptı. Kadetler tarafından düzenlenen özel bir konferansa katılmaları önerildi. Bazı milletvekilleri şiddetle karşı çıktılar. İşçi sınıfı milletvekillerinin, Stolypin'le pazarlık eden liberal burjuvaya gitmeleri ve Sosyal-Demokratların bir Kadet değil, bir pproleter politikası peşinde koşmaları, köylüleri liberal toprak sahibine götürmemeleri ve Bir Kadet “Sol” blokunun oluşturulmasına yardımcı olmamaları gerektiğini söylediler.
Menşevikler kendi kararlarını kabul ettirdi.
Menşevikler kendi kararlarını kabul ettirdi.
19 Şubat akşamı, Dolgorukov'un apartmanında, Duma “muhalefetinin” yaklaşık 300 üyesinin katıldığı bir toplantı düzenlendi. Bu Kadetlerinin, Narodowci (Polonya Siyah-100 burjuva milliyetçileri), tüm Sollar - Trudovikler, SR ve ... Sosyal-Demokratlar katıldı. Sosyal-Demokrat milletvekillerinin bir bölümü, Kadetlere gitmedi.
Kadet dairesindeki toplantıda ne oldu?
Tüm Solların bu toplantısında, bütün demokratlar, küçük burjuvalar ( Narodniks , Trudoviks , SR'ler ) ve tüm Kadet-benzeri Sosyal-Demokratlar, Kadet önerilerini imzaladılar. Tovarishch'e göre Menşevikler, kararlarının kesin olmadığına dair resmi bir şart koydular, gruba danışmak zorunda olduklarını bildirdiler. Buna rağmen Rech (Ümit merkezi ) gazetesin'e göre, hiç kimse hiç bir koşul öne sürmedi.
Ve böylece, liberallerin sadık hizmetkârları gibi, bütün planlarını kabul eden, (yönetici komite) presidyumdaki (üçte ikisi hariç) koltukların çoğunluğunu Kadet'e veren, ve üçüncü sırayı alan Trudovik'leri kabul eden , böylece Trudovik'leri Kadetler'le aynı sayıya getiren, ve halka yönetici komitenin seçiminde hangi politik önem göz önüne alındığını ya da perde arkasında özel düzenlemeyle değilde, her dürüst vatandaşın bu meseleyi neden parti çizgisine göre belirlemek zorunda olduğunu açıklamaktan kaçınmayı kabul eden Sosyal-Demokratlar da vardı. .
Böyle bir davranış, Duma'da bir Kara-Yüz Yönetim Komitesi seçileceği korkusuyla haklı çıkarılabilir mi? Hayır. Yoldaş P. Orlovsky'nin dünkü makalesinde, , Kadetler ve Solların arasındaki oy dağılımı ne olursa olsun Kara Yüzlerin kazanamayacağını gösterdi.
Menşevik politikası aslında Kara -Yüz zaferi tehlikesiyle değil, liberallere hizmet etme arzusuyla belirlendi.
Sosyal-Demokratların politikası ne olmalı?
Ya oy verme (çekimser kal), ve Sosyalist olarak, özgürlüğe ihanet eden ve halkı sömüren liberallerden uzak dur, ya da Kara Yüzlere ve liberallere, her ikisine karşı mücadele edebilme yeteneğine sahip olan demokratik küçük burjuvaziye yol ver.
Burjuva partileri arasında demokrasi mücadelesi açısından artık herhangi önemli bir fark kalmadığında sosyalistler için önceki politika (oy vermeme- çekimserlik) zorunludur. Avrupa'da olan budur. Devrim yok. Bütün burjuva partileri, demokrasi için mücadele etme yeteneğini yitirdi, ve yalnızca büyük ya da küçük mülk sahiplerinin küçük, bencil çıkarları için mücadele ediyorlar. Bu koşullar altında, sadece Sosyal-Demokrasi demokrasinin çıkarlarını savunur ve bunu yaparak, ısrarla kendi sosyalist görüşlerini kitlelere ulaştırır.
İkinci politika (yol verme) , burjuva-demokratik devrimin koşulları oluştuğunda, işçi sınıfına ilave olarak, proletarya için zorunlu olan demokrasi için mücadele edebilecek burjuva ve küçük burjuva tabakaların da ortaya çıktığında, zorunludur.
Günümüz Rusya'sında ikinci politika zorunludur. Sosyalist ajitasyon ve propagandayı ve proleterlerin bir sınıf içinde örgütlenmesini asla unutmadan, sosyal-demokratlar demokratik küçük burjuvaziyle birlikte, Kara Yüzleri ve liberalleri, durumun gerektirdiği gibi ezmek zorundadırlar.
Çünki liberaller (Kadetler, Polonyalı Narodowci (?), Demokratik Reform Partisi vb.) zaten devrimden kesin bir şekilde uzaklaştılar ve hakkında sahtece söz ettikleri, halkın özgürlüğüne karşı otokrasi ile bir anlaşmaya girdiler. Geçen yıl, Kadetler, hükümetin Fransa'dan, özel (seri) askeri mahkemeler ve kurşunlamalar için, 2.000 milyon dolar (borç) elde etmesine yardım ettiler; Clemenceau, Kadet Partisi'nin buna resmi olarak karşı çıkması halinde, herhangi bir borç olmayacağını açıkça söyledi. Kadetler Morrow un hükümetinin partisi olarak konumlarını kaybetme korkusuyla krediye karşı çıkmayı reddettiler! Rusya sadece Trepov'un makineli tüfekleriyle değil, Franco-Kadet milyonları tarafından vuruldu .
Devrimci Sosyal-Demokratların, Kadetlerin hegemonyasını desteklemeleri müsaade edilemez. Ne var ki, onların 19 Şubat'taki Kadet toplantısına gitmeye karşı konuşmaları yeterli değil. Gruplar, kategorik ve koşulsuz olarak, grubun Kadet- benzeri bir politikadan kopması ve Duma'da samimi ve açık bir şekilde ortaya çıkarak Proletaryanın bağımsız bir politikasını talep etmesi gerekir.
Presidiyum konusunda, Sosyal-Demokratlar şunu söylemeliydi: kendi presidyumumuzu istemiyoruz. Kadetlere karşı bütün Sollar veya Trudovikler listesini destekliyoruz; yani, başkan adayları aleyhine her üç adayı da presidyum için destekliyoruz ve uyarılarımıza rağmen Trudovik'ler Kadetlerin peşinden gidip gelirlerse, çekimser oy vereceğiz (oy vermeyeceğiz) . Her halükarda, seçilme şansı olmamasına rağmen, Sollardan bir aday koymak zorunlu olabilir; İlk oylamada, kendisine verilen oyların sayısı, Sosyal-Demokratların Kadetlere karşı bir mücadelesi durumunda ne sayıda güçlere güvenebileceğini gösterecektir. Ve eğer olurda Kader'den daha fazla oy alırsa, seçmen için gerekli olan çoğunluktan daha az olsa bile, oylama halka bunun açıkça bir Kadet Duması olmadığını ve Kadetlerin Duma'da her şey olmadığını gösterir.
Presidyum seçimi sadece (önemsiz) bir oyun değildir. Bu, diğerlerinin takip edeceği ilk adımdır. Kalıp dökülür.
Ya Sosyal-Demokratları liberallere bir uzantıya dönüştürmek anlamına gelen Kadet benzeri bir politika olmalı;
ya da devrimci Sosyal-Demokrasinin politikası olması gerekir. Bu durumda, Kadetlere elpençe durarak başlamamalıyız, tam tersine, kendi bayrağımızı açığa çıkararak. O zaman biz Kadetlere gitmeyeceğiz. O zaman küçük burjuvaziyi, özellikle de köylü demokrasisini, hem Kara Yüzler hem de liberallere karşı savaşmak için çağıracağız.
21 Şubat 1907
Novy Luch, No. 2, 21 Şubat 1907.
