Header Ads

Header ADS

Tüm Parti Üyelerine ve Rusya’nın Tüm Emekçi Sınıflarına

RUSYA SOSYAL-DEMOKRAT İŞÇİ PARTİSİ (BOLŞEVİK) MERKEZ KOMİTESİ’NDEN
17–19 (4–6) Kasım 1917
Lenin
Yoldaşlar!

II. Tüm-Rusya İşçi ve Asker Sovyetleri Kongresi’nin Bolşevik delegelerin çoğunluğunu sağladığını herkes biliyor.

Bu olgu, kısa süre önce Petrograd ve Moskova’da ve de tüm Rusya’da gerçekleşen muzaffer devrimin anlaşılması için temel öneme sahiptir. Kapitalistlerin tüm yandaşları ve onların yeni devrimin Tüm İktidar Sovyetlere ilkesini sarsmak isteyen bilinçsiz yardakçıları işte bu olguyu sürekli unutuyor ve görmezden geliyorlar. Rusya’da Sovyetler Hükümetinden başka bir hükümet olmamalıdır. Rusya’da Sovyetler iktidarı kazanıldı ve hükümetin, bir Sovyet partisinin elinden başka bir Sovyet partisinin eline geçmesi, herhangi bir devrim olmadan, Sovyetlerin basit kararıyla, Sovyet Temsilcilerinin yeniden seçilmesiyle güvence altına alınmıştır. II. Tüm-Rusya Sovyetler Kongresi, Bolşevik Parti’ye çoğunluğu sağlamıştır. O nedenle sadece bu Partinin temsilcilerinden oluşan bir hükümet bir Sovyet Hükümetidir.

Bolşevik Parti MK’nın yeni Hükümetin kurulmasından birkaç saat önce, Hükümet üyelerinin listesi II. Tüm-Rusya Sovyetler Kongresi’ne sunulmadan önce, Sol Sosyal-Devrimciler grubunun üç saygın üyesini, Kamkov, Spiro ve Karelin yoldaşları bir toplantıya davet ettiğini ve onlara yeni hükümete katılmalarını önerdiğini[137] herkes biliyor.

Sol Sosyal-Devrimci yoldaşların bu öneriyi reddetmeleri bizi olağanüstü üzdü. Bir devrimci ve emekçi yandaşı için bu reddi uygun bulmuyoruz. Biz Sol Sosyal-Devrimcileri hükümete almaya her zaman hazırız, fakat II. Tüm-Rusya Sovyetler Kongresi’nin çoğunluk partisi olarak hükümeti kurma hakkına da sahip olduğumuzu ve halka karşı böyle bir yükümlülüğümüz bulunduğunu açıklarız.

Partimiz Merkez Komitesi’nin II. Sovyetler Kongresi’ne, tamamen Bolşevik bir Halk Komiserleri listesi önerdiğini ve Kongre’nin bu Bolşevik hükümet listesini onayladığını herkes biliyor.

O nedenle, ancak halk düşmanlarından, ancak Sovyet iktidarının düşmanlarından kaynaklanan ve kaynaklanabilecek olan, Bolşevik hükümetin bir Sovyet Hükümeti olmadığı yolundaki sahtekârca beyanlar kesinkes yanlıştır. Tam tersine, II. Sovyetler Kongresi’nden sonra bugün, III. Sovyetler Kongresi toplanıncaya ya da yeni Sovyet seçimlerine, ya da Merkez Yürütme Komitesi tarafından yeni bir hükümet kuruluncaya kadar ancak bir Bolşevik hükümet, Sovyet Hükümeti olarak tanınabilir.

Yoldaşlar! Parti MK’mızın ve Halk Komiserleri Konseyi’nin bazı üyeleri, Kamenev, Zinovyev, Nogin, Rikov, Milyutin ve başkaları, dün akşam, 17 Kasım’da Partimiz MK’sından ayrıldılar, son üçü Halk Komiserleri Konseyi’nden de ayrıldı. Partimiz gibi büyük bir Parti içinde, politikamızın proleter-devrimci rotasına rağmen, halk düşmanlarıyla mücadelede tek tek yoldaşların yeterince metanetli ve sağlam çıkmamaları kaçınılmazdı. Partimizin bugün karşı karşıya olduğu görevler gerçekten sonsuz, zorluklar korkunçtur ve daha önce sorumlu görevlerde bulunan Partimizin bazı üyeleri, burjuvazinin saldırısından korkuya kapılarak saflarımızdan kaçmıştır. Tüm burju vazi ve onun tüm yardakçıları buna sevinç naraları atıyorlar, kına yakıyorlar, dağılma üzerine yaygara koparıyorlar, Bolşevik hükümetin çökeceği kehanetinde bulunuyorlar.

Yoldaşlar! Bu yalanlara inanmayın. Ayrılan yoldaşlar, sadece, kendilerine emanet edilen görevleri bıraktıkları için değil, aynı zamanda MK’mızın, istifaları için hiç olmazsa Petrograd ve Moskova Parti örgütlerinin tavrını beklemeleri yönündeki ısrarlı kararını ihlal ettikleri için de asker kaçakları gibi davrandılar. Bu kaçaklığı şiddetle mahkûm ediyoruz. Biz, Partimize mensup olan ya da sempati duyan tüm sınıf bilinçli işçilerin, askerlerin ve köylülerin, bu kaçakların tavrını aynı şiddetle mahkûm edeceklerinden kesin eminiz.

Fakat, Partimizin en üst örgütlerinden birkaç üyenin kaçmasının, Partimizi izleyen kitlelerin birliğini ve dolayısıyla Partimizi de bir an için, bir nebze bile sarsmayacağını açıklarız.

Yoldaşlar, bu kaçaklardan ikisinin, Kamenev ve Zinovyev’in, daha Petrograd’daki ayaklanmada kaçaklık ve grev kırıcılığı yaptığını düşünün; çünkü bu ikisi sadece MK’nın 23 (10) Ekim 1917’deki tayin edici toplantısında ayaklanmaya karşı oy kullanmakla kalmamış, aynı zamanda MK karar aldıktan sonra da Parti fonksiyonerleri önünde ayaklanmaya karşı ajitasyon yapmışlardır. Herkes, işçilerden yana tavır almaktan korkan ve daha çok burjuvaziye eğilim gösteren gazetelerin (örneğin “Novaya Jizn”), o sıralar tüm burjuva basınıyla birlikte, Partimizin “dağılması”, “ayaklanmanın başarısızlığı” vs. üzerine yaygara kopardıklarını biliyor. Fakat yaşam çok geçmeden birilerinin yalan ve iftiralarını, diğerlerinin kuşku, yalpalama ve korkaklıklarını çürüttü.

Kamenev ve Zinovyev’in adımları vesilesiyle Petrograd Ayaklanması’nı akamete uğratmak üzere koparılmak istenen “fırtına”nın bir bardak suda koparılan fırtına olduğu görüldü ve kitlelerin muazzam coşkusu, Petrograd ve Moskova’daki, cephedeki, siperlerdeki ve kırdaki milyonlarca işçinin, askerin ve köylünün muazzam kahramanlığı, tıpkı trenin yongaları dört bir yana savurması gibi, bu kaçakları kolayca bir kenara attı.

Tüm korkaklar, tüm yalpalayanlar, tüm şüpheciler, burjuvazinin gözünü yıldırdığı ya da onun doğrudan ve dolaylı yardakçılarının yaygaralarından etkilenen herkes utanmalıdır. Petrograd, Moskova ve diğer kentlerdeki işçi ve asker kitleleri arasında yalpalamanın izi bile görülmüyor.

Partimiz tek adammışçasına sağlam ve birlik içinde, Sovyet iktidarını, tüm emekçilerin, ilk planda da işçilerin ve yoksul köylülerin çıkarlarını koruyor.

Burjuva kalemşörlerden ve burjuvazinin yıldırdığı insanlardan oluşan bir koro, bizi dikbaşlı olmakla, uzlaşmazlıkla, iktidarı başka hiçbir partiyle paylaşmak istememekle suçluyor. 

Yoldaşlar, bu doğru değildir! Sol Sosyal-Devrimcilere iktidarı bizimle paylaşmalarını biz önerdik ve bu öneriyi sürdürüyoruz. Onların reddetmiş olmaları bizim suçumuz değil. Görüşmelere biz başladık, II. Sovyetler Kongresi’nin sona ermesinden sonra bu görüşmelerde mümkün olan bütün tavizleri verdik, hatta o kadar ileri gittik ki, Petrograd Kent Yönetimi'nin bir bölümünün, bu Kornilovcular yuvasının temsilcilerini almayı koşullu olarak kabul ettik; Kornilov güruhunun, kapitalistlerin ve çiftlik sahiplerinin çocuklarının, Junkerlerin, geçtiğimiz Pazar günü Petrograd’da yaptıkları ve yeniden yapmak istedikleri gibi (bu, Purişkeviç komplosunun açığa çıkarılması ve 16 (3) Kasım akşamı Purişkeviç’in yanında bulunarak el konulan belgelerle kanıtlanmıştır)[138] bir kez daha halkın iradesine karşı çıkmaya kalkışırlarsa, her şeyden önce halkın kendisi tarafından ortadan kaldırılacak bu Kornilovcular yuvasının temsilcilerini almayı koşullu olarak kabul ettik. Fakat Sol Sosyal-Devrimcilerin arkasında duran ve onlar aracılığıyla burjuvazi için çalışan efendiler, yumuşaklığımızı zaaf olarak yorumlayıp, bunu bize yeni ültimatomlar vermek için kullandılar. Bay Abramoviç ve Martov 16 (3) Kasım oturumuna gelerek bize bir ültimatom verdiler:
Hükümetimiz tutuklamaları ve burjuva gazetelerinin kapatılmasını durdurasıya kadar görüşme yok![139]
Gerek Partimiz, gerekse de Merkez Yürütme Komitesi, doğrudan Kaledin, burjuvazi, Kerenski ve Kornilov yandaşlarından gelen bu ültimatomu reddetti. Purişkeviç komplosu ve bizi Petrograd üstüne yürümekle tehdit eden 17. Kolordu’nun[140] (gülünç bir tehdit, çünkü bu Kornilov ordusunun öncü birlikleri Gaçina yakınlarında yenilgiye uğratılıp kaçarken, büyük bölümü Sovyetler’in üstüne yürümeyi reddetmiştir) bir bölümünden 18 Kasım’da Petrograd’a bir delegasyonun gelmesi — bütün bu olaylar, Bay Abramoviç ve Martov’un ültimatomunun aslında kimden geldiğini, bu insanların aslında kime hizmet ettiklerini gösterdi.

Bütün emekçiler sükunet ve kararlılıklarını korumalılar! Partimiz Sovyetlerin azınlığının bir ültimatomuna, burjuvazinin gözünü yıldırdığı ve kendi “iyi niyetlerine” rağmen fiiliyatta Kornilovcuların elinde bir kukla olan bir azınlığın ültimatomuna asla boyun eğmeyecektir.

Sovyetler iktidarı, yani son Sovyetler Kongresi’ndeki çoğunluğun iktidarı ilkesinde ısrarlıyız, dün olduğu gibi bugün de Sovyetler’de azınlığın sadakat ve dürüstlükle çoğunluğa tabi olmayı taahhüt etmesi, ikinci Tüm-Rusya Sovyetler Kongresi’nin tümü tarafından onaylanan ve sosyalizmin gerçekleştirilmesi için tedrici fakat sağlam ve kararlı önlemlerden oluşan programın hayata geçirilmesi koşuluyla iktidarı azınlıkla paylaşmaya hazırız. Fakat arkalarına kitleleri almamış, arkalarında gerçekte sadece Kornilovcular, Savinkovcular, Junkerler vs. olan aydın gruplarının herhangi bir ültimatomuna boyun eğmeyeceğiz.

Bütün emekçiler sükunet ve kararlılıklarını korumalılar! Partimiz,Sovyetler’deki çoğunluk partisi, onların çıkarlarını korumak için birlik ve beraberlik içinde bulunuyor, Partimizin arkasında her zaman
olduğu gibi barışın ve sosyalizmin zaferini ne pahasına olursa olsun gerçekleştirmeye hazır olan kentlerde milyonlarca işçi, siperlerde milyonlarca asker ve kırda milyonlarca köylü durmaktadır.

17–19 (4–6) Kasım 1917
Blogger tarafından desteklenmektedir.