B İ R L İ K
Petersburg da, "fraksiyon tutmayan" diye tanımlanan Borba74 dergisinin üç sayısı çıkmış bulunuyor. Bu derginin ana çizgisi, birliğin savunulmasıdır.
Kiminle birlik? — Tasfiyecilerle.
Borba mn son sayısında tasfiyecilerle birliğin savunul masına ilişkin iki makale bulunuyor.
Birinci makale, tanınmış tasfiyeci J. Larin'in kalemin den çıkmış. Yakın zaman önce tasfiyecilerin bir organında şöyle yazan aynı Larin bu:"Kapitalist gelişme yolunun mutlakiyetçi kalıntılardan temizlenmesi, her türlü devrim olmaksızın gerçekleşecektir.
... Gündemde bulunan görev,... işçi sınıfının şimdi başlayan dönemde örgütlenmesi gerektiği, ama 'devrim için' değil,'devrim beklentisi içinde' değil, devrim yolundaki yön verici düşüncenin geniş çevrelere sokulmasından oluşmaktadır..."
Bu aynı tasfiyeci demek ki şimdi Borba da birliği savu nuyor ve bunun için şunu öneriyor: bir federasyon.
Federasyon, eşit sayılan örgütlerin bir anlaşmasıdır. O halde Larin, işçi sınıfının taktiğinin belirlenmesinde "sınır sız sloganlar" görüşünde olan işçilerin büyük çoğunluğunun iradesinin, az önce alıntısı yapılan sözlerde dile gelmiş gö rüşte azçok bulunan önemsiz tasfiyeci grupçuklarımn irade si ile eşit tutulmasını öneriyor. Tasfiyeci Larin'in kurnazca düşünülmüş planına göre, işçilerin çoğunluğunun elinden, bu konuda Severnaya Raboçaya Gazeta nın tasfiyeci bayları nın oyu alınmadan önce herhangi bir girişimde bulunma hakkı alınacaktır.
İşçiler tasfiyecileri kabul etmemişlerdir ve şimdi de bun lar tasfiyeci Larin'in planı gereğince federasyon yardımı ile yeniden önde gelen bir önem kazanacaklar. Böylece Larin tarafından önerilen
federasyon, doğrudan doğruya, işçi hare ketinin daha önce geri çevirdiği tasfiyecilerin iradesini işçile re yeniden zorla kabul ettirme denemesidir. Bizi kimse kapı dan içeri bırakmadı, diyor tasfiyeciler kendi kendilerine — öyleyse biz de pencereden içeri sızarız ve işçi çoğunluğunun iradesinin gerçekten çiğnenmesini "federasyon yoluyla bir lik" olarak tanımlarız.
Borba dergisinin yazıişleri, Larin'e karşı polemik yapı yor. Federasyon, yani eşit tutulan taraflar olarak tasfiyeci lerle marksistler arasında giderek sağlanacak bir anlaşma, bu yazıişlerini hoşnut etmiyor.
Yazıişleri, tasfiyecilerle bir anlaşma değil, onlarla "ortak taktik kararlara dayalı" yeni bir kaynaşma istiyor. Bunun anlamı şu: Put Pravdi'nin75 taktik çizgisinin temeli üzerinde birleşmiş olan işçilerin büyük çoğunluğu, tasfiyecilerle ortak taktik uğruna kararlarından vazgeçmelidir.
Sınıf bilinçli işçiler tarafından hazırlanmış ve son yılla rın tüm hareketinin deneyimi ile deneyden geçirilmiş taktik, Borba'nın yazıişlerinin görüşüne göre, bir kenara bırakılma lıdır.
Niçin? Tasfiyecilerin taktik planlanna, hem işçilerin kendileri tarafından hem de olayların tüm akışı ile yerilmiş bulunan görüşlere yer vermek için. Sınıf bilinçli işçilerin ira desinin, kararlarının ve görüşlerinin tamamıyla hiçe sayılması — Boröa'nm yazıişlerinin tasfiyecilerle birlik konusun daki propagandasının temelinde yatan budur.
İşçilerin iradesi duru ve açık biçimde dile gelmiştir. He nüz aklını yitirmemiş her insan, işçilerin büyük çoğunluğu nun hangi taktiğe yakınlık duyduğunu tam olarak söyleyebi lir. Ama şimdi tasfiyeci Larin geliyor ve şöyle açıklıyor: işçi lerin çoğunluğunun iradesi benim için önemsiz bir şeydir; bu çoğunluk başkasına yer açmalı ve tasfiyeciler grupçuğunun iradesini sınıf bilinçli işçilerin çoğunluğunun iradesi ile eşit ve aynı değerde kabul etmelidir.
Tasfiyeciden sonra uzlaştırman da Borba dan çıkıyor ve şöyle açıklıyor: İşçiler belli bir taktik hazırlamışlar ve onun uygulanması için çalışıyorlar mı? Bunlar önemsiz şeyler. Onlar, tasfiyecilerle ortaklaşa taktik kararlar uğruna bu de nenmiş taktikten vazgeçsinler.
Tasfiyecilere eşit ölçüde bir yer vermek amacıyla işçile rin çoğunluğunun açıkça ortaya konmuş iradesinin işte böy- lece çiğnenmesini, Borba dergisinin uzlaştırmacıları "bir lik"diye niteliyorlar.
Oysa bu bir birlik değil, gerek birliğin ve gerek işçilerin iradesinin alaya alınmasıdır.
Marksist işçiler, birliği böyle anlamıyorlar. Liberal işçi politikacıları ile, işçi hareketini parçalayan ve çoğunluğun iradesini çiğneyen kimselerle birlik olamaz; ne federatif, ne de başka bir birlik olabilir. Tüm dürüst marksistlerin, mark- sist tümlüğün ve sınırsız sloganların tüm savunucularının birliği, tasfiyecilerden bağımsız halde ve onların dışında ola bilir ve olacaktır.
Birlik büyük bir davadır ve büyük bir slogandır! Ama-iş çi davasının gereksinmesi, marksistlerin marksizm karşıtla rıyla ve bozucuları ile birlik değil, marksistler arasında bir liktir.
Biz de, birlikten sözeden herkese sormalıyız: Kiminle birlik? Tasfiyecilerle mi? Öyleyse birbirimizle görülecek bir işimiz yoktur.
Ama gerçekten marksist bir birlikten sözediliyorsa, diye ceğimiz şudur: Pravdacı gazetelerin varoluşundan bu yana, marksizmin tüm güçlerinin birleşmesi, aşağıdan gelen birli ği, pratik çaluşmada birlik için çağrıda da bulunuyoruz.
Tasfiyecilerle göz kırpıştırmama, bütünlüğü yıkanların çevreleriyle diplomatik görüşmeler yapmama — bütün güç ler, marksist sloganlar tabanı üzerinde, marksist bütünlük tabam üzerinde marksist işçilerin birleşmesinden yana. Sı nıf bilinçli işçiler, tasfiyecilerin iradesini kendilerine zorla kabul ettirme yolundaki her girişimi bir cinayet olarak göre ceklerdir ve gerçek marksistlerin güçlerinin dağıtılmasını da böyle bir cinayet olarak göreceklerdir.
Çünkü birliğin temeli sınıf disiplini, çoğunluğun iradesi nin tanınması, bu çoğunluğun saflarında ve onunla yanyana uyumlu çalışmadır. Tüm işçileri bu birliğe, bu disipline, bu uyumlu çalışmaya çağırmaktan yorulmayacağız.
12 Nisan 1914.
