III. ENTERNASYONAL BELGELER 1919-1943 - Versay
EKKİ NİN VERSAY BARIŞ ANTLAŞMASINA KARŞI BİLDİRİSİ (1919)
Bütün Dünya Emekçilerine!
5 yıl Önce soygun savaşım başlatan hükümetler,, şimdi ona soyguncu bir barışla son verme girişimindeler. Ingiliz, Fransız, Amerikan burjuvazisi Versay’da, banş koşullan diye adlandırdıktan koşullarla Alman burjuvazisinin temsilcilerini teslim aldılar. Versay yeni bir Brest oluyor. Versay antlaşmasının her maddesi şu ya da bu halkın boynuna geçirilmiş bir ilmiktir.
Muzaffer koalisyonun gazabı ve intikam hırsı sınır tanımıyor. Anglo-Fransız ve Amerikan burjuvazileri «Milletler Cemiyetinin kuruluşunu ilan ederken aslında bütün AvrupalI ulusların iradelerini alaya alıyor. Müttefik devletlerin burjuvazisi Almanya’yı parça parça etmeye çalışıyor. Almanya'nın birçok bölgesi kopartılıp ondan ayınhyor, kömürü ve ekmeği yağmalanmak isteniyor, ticaret filosu elinden almıyor, Almanya baş döndürücü miktarlarda tazminat ödemeye zorlanıyor. Sözde başka ülkelerin ilhak edilmesine karşı savaş yürütmüş olan İttifak Devletleri burjuvazisi, şimdi bizzat en kaba, en sinik biçimlerde ilhaklara girişti. Daha önce Almanya’ya ait olan sömürgelere şimdi hayvan sürüleri gibi davranılıyor. Müttefik emperyalistleri ellerine büyük bir neşter geçirdiler ve Almanya’nın canlı gövdesinde anatomi çalışıyorlar... Uluslararası jandarmalar —bunlar, kendilerine dünya «demokrasilinin temsilcileri süsü veren Anglo-Fran- sız ve Amerikan emperyalistleridir.
Bütün hayaller yıkıldı. Maskeler düştü. Bitmez tükenmez, korkunç emperyalist savaştan ders almayanlar, şimdi Versay’dan insanlığı mutlu kılmaya hazırlanan emperyalist barıştan ders almak zorundalar. Dört buçuk yıl boyunca, savaşı «Ulusların Kaderlerini Tayin Hakkı», küçük halkların «Bağımsızlığı», «Özgürlük ve Kültür», «Demokrasi» için sürdürdüklerini söyleyerek halklarını aldatan hükümetlerin maskeleri düştü, onların birer cellattan, hırstan gözü dönmüş köle tacirlerinden başka birşey olmadıkları meydana çıktı.
Milletler Cemiyeti çiçeği açmaya fırsat bulamadan soldu. Versay barışının koşullarını gördükten sonra birçok işçiye Milletler Cemiyetini cazip göstermek mümkün olmayacaktır. Beşiğini kasap Clemenceau’nun salladığı Milletler Cemiyetinin, Avrupa’nın milyonlarca emekçisini çarmıha germeye uğraşan bir soyguncular birliği olduğu bütün dünyaca görüldü.
Versay barışı bütün ağırlığıyla en başta Alman işçi sınıfının omuzlarına biniyor. Eğer Versay Antlaşması belirli ölçülerde de olsa kalıcı kabul edilseydi, bu. Alman işçi sınıfının çifte boyunduruk altında, hem kendi burjuvazisinin hem de yabancı kölecilerin boyunduruğu altında inlemesi anlamına gelecekti.
Komünist Enternasyonalin, dünyanın bütün dürüst işçilerinin Alman işçi sınıfından yana duygular beslediğini be-lirtmeye gerek bile yok. Bütün ülkelerin komünist işçileri, Versay barışının koşullarını, uluslararası proletaryaya indirilen ve ancak bütün ülkelerin proletaryasının birleşik gücüyle savuşturulabilecek bir darbe olarak kabul ediyorlar.
Lafta Versay Barış Antlaşmasını protesto eden şimdiki Alman hükümeti, aslında Müttefik emperyalistlerin Alman işçi sınıfı üzerindeki şeytani planlarına yardımcı oluyor. Cellat Clemenceau’nun Almanya’daki en sadık uşakları, Schei- demann ve Ebert. Scheidemann ve Ebert’in partisinin ipleri, Alman Devriminin en başından beri Müttefik emperyalistlerinin elinde. Clemenceau’nun tahrikleriyle Scheidemann ve Ebert, Sovyet Rusya üzerine beyaz muhafız birlikleri gönderdiler ve gönderiyorlar. Scheidemann ve Ebert’in yönettiği Sosyal Demokratlar, Müttefik emperyalistlerine yaranmak için Karl Liebknecht’i, Rosa Luxemburg’u öldürdüler ve Alman işçilerinin Sovyet iktidarını hedefleyen büyük hareketini kanla, ateşle bastırdılar. Scheidemann hükümeti, Londra ve Paris borsalarınm emirlerini yerine getirerek, binlerce komünist Alman işçisini ortadan kaldırmış bulunuyor. Almanya’da işçi hareketinin özellikle yükseldiği her dönemde, hain Sosyal Demokratların hükümeti onu durdurmaya çalıştı; Scheidemann ve Ebert, Almanya’da Sovyetler iktidarı kurulursa Müttefik güçlerin Alman halkına ekmek vermeyeceğini söyleyerek aç işçileri korkuttular.
Scheidemann’ın Sosyal Demokrat partisinin merkez komitesi, Versay'a ilişkin bildirisinde, Versay’dan alınacak dersin, «anavatanın savunulması sorununda Alman Sosyal Demokratlarının takındığı tutumun doğruluğu konusundaki en iyi kamt»ı oluşturduğunu iddia ediyor.
«Bütün ülkelerin sosyalistleri, savaş sırasındaki tavrımızı şimdi anladınız mı?» —böyle diyor Scheidemann bildirisinde.
1914 yılında iki haydut aynı ganimetin peşine düşmüştü. Haydutlardan biri daha başarılı oldu. Bu haydut sadece bu ganimetin tümünü elde etmekle kalmadı, aynı zamanda bizzat rakibinin cebine de el attı. O zaman öteki haydut, bu kötü oyunda masum bir çehre takınarak, kınlmış pozlarda namuslu insanlara dönerek haykırdı: «Görüyorsunuz; düşmanınım tutumu, sonunda benim taktiğimin doğru olduğunu kanıtladı. Biz Scheidemann’larm Alp’lerdeki kar kadar temiz olduğuna hâlâ inanmıyor musunuz?»
Versay Barışı koşulları bütün dürüst işçilere bambaşka bir şeyi gösterdi. Bütün dünyanın sınıf bilinçli işçileri, eğer savaş Alman emperyalistlerinin zaferiyle son bulmuş olsaydı, onların da şimdinin galiplerine karşı, tıpkı bu galiplerin şimdi olduğu kadar acımasız davranacaklarım açıkça anladılar. O zaman da hiç şüphesiz, bugün Scheidemann'ların Nos- ke’lerin yaptığı gibi yalan dolu martavalları ortaya sürme işini Renaudel’ler, Henderson’lar yapacaklardı.
Versay Barış koşullan göstermiştir ki, emperyalizm tek bir ülkede bile yaşadığı sürece, zorbalık ve soygunculuk da yaşamaya devam edecektir.
Proleter dünya devrimi —bütün dünyanın ezilen sınıflarının biricik kurtuluşu budur.
Proletarya diktatörlüğü ve Sovyet iktidarının kurulması —bütün dünyanın proleterlerinin Versay’dan almaları gereken dersten çıkarılacak tek vargı budur.
Kapitalizm yaşadığı sürece sürekli bir barış olamaz. Sürekli barış, burjuva düzeninin yıkıntıları üzerinde inşa edilecektir.
Yaşasm işçilerin ezenlere karşı ayaklanmaları! Kahrolsun Versay Banşı! Kahrolsun yeni Brest! Kahrolsun sosyal- hainlerin hükümeti! Yaşasm bütün dünyada Sovyetler iktidarı!
Komünist Enternasyonal Yürütme Komitesi Başkanı
G. Zinovyev, Petrograd, Haziran 1919
