DEMOKRATİK KONFERANS ÜZERİNE 1917

Stalin

Raboçi Put (İşçi Yolu) No. 10, 14 Eylül 1917.

Demokratik Konferans bugün başlıyor.

Biz, niçin- bir Sovyet Kongresinin değil d e,. bir konfe­ransın toplandığını tartışmayacağız. Tarihin zor bir anın­da bir Sovyet Kongresine değil de burjuva unsurların ka­tıldığı bir konferansa başvurmakla, Sovyet Kongresi tara­fından seçilen Merkez Yürütme Komitesi’nin, yalnızca kaba bir biçimsel suç işlemediği, fakat ayrıca devrim karşıtı sı­nıfların iradesini devrimci sınıfların iradesinin yerine izin verilemez bir şekilde geçirdiği için de suçlu olduğuna hiç­bir kuşku yoktur. Besbelli ki, Merkez Yürütme Komitesi ön­derleri, ne pahasına olursa olsun, seçim hakkı ayrıcalığına sahip olanları buyur etme «düşüncesinde idiler.

Aynı zamanda, iktidar sorununa karar verme misyo­nunda olan bir konferansta, doğrudan veya dolaylı olarak karşı-devrimcileri destekleyen mülk sahibi unsurlara söz hakkı verilirken, neden açık mücadelede karşı-devrim güç­lerini yenen birçok işçi ve asker Sovyeti’nin söz hakkının inkar edildiğini de tartışmayacağız. Devrimler tarihinde genelde burjuvazi, işçilerin ve köylülerin tek başına, ken­di canları pahasına savaşmalarına memnuniyetle izin ver­miş, fakat muzaffer işçilerin ve köylülerin zaferin mey­velerinden yararlanmalarını ve iktidarı kendi ellerine geçir­melerini engellemek için her defasında önlemler almıştır. Biz, Merkez Yürütme Komitesi’nin bu konuda burjuvazinin örneğini izleyerek kendisini tamamen rezil edeceğini düşünmüyorduk.

Taşradaki, cephe gerisinde ve cephedeki, Merkezi Rus-ya’da ve Harkov’daki, Donetz Havzası ve Sibirya’daki, Şa­mara ve Dvinsk’teki bir dizi işçi ve asker örgütlerinin dev­rim haklarına karşı yapılan bü çirkin tecavüzü şiddetle pro­testo etmeleri gayet anlaşılırdır.

Ama, tekrar ediyoruz, bunun üzerinde tartışmayacağız. Esas konuya geçelim.

Konferans, «devrimci bir devlet iktidarının örgütlen­mesi» için zorunlu koşulları tanımlamak amacıyla toplan­mıştı.

O halde, iktidar nasıl örgütlenecektir?

Kuşkusuz, sadece sahip olduğunuz şeyi örgütleyebilirsi­niz— iktidar başkalarının elinde olduğu zaman onu örgüt- leyemezsiniz. Kendisinin sahip olmadığı, Kerenski’nin elin­de toplanmış olan, ve Kerenski’nin halihazırda bir kez Pet- rograd’daki «Sovyetlere ve Bolşeviklere» karşı cepheye sür­müş olduğu bir iktidarı örgütlemeye girişen bir konferans —-böyle bir konferans, laftan işe geçmek için yaptığı ilk gi­rişimde kendisini en aptalca bir durumda bulabilir.

Çünkü ikisinden biri:

Ya konferans her şeye rağmen gerçekten iktidarı «ele geçirir» — ve o zaman kazanılmış olan devrimci iktidarın örgütlenmesi tartışılabilir ve tartışılmalıdır.

Ya da konferans iktidarı «ele geçirmez», Kerenski ile bozuşmaz — ve o zaman iktidarın örgütlenmesini tartışmak kaçınılmaz olarak gevezelik derekesine düşmek zorundadır.

Ama varsayalım — bir an için varsayalım — ki, bir mu­cizeyle iktidar ele geçirilmiştir ve geri kalan tüm şey onu örgütlemektir. Şu soru ortaya çıkıyor: İktidar nasıl örgüt­lenmelidir? Hangi temel üzerine inşa edilmelidir?

— Burjuvazi ile koalisyon temeli üzerinde!— diye ce­vap veriyor koro halinde Avksentyevler ve Tsereteliler.

— Burjuvaziyle koalisyon yapılmaksızın kurtuluş ol­maz!— diye feryat ediyor «Dyen», «Volya Naroda» ve em­peryalist burjuvazinin diğer papağanları.

Ama burjuvaziyle zaten altı aylık bir koalisyonumuz var. Bu koalisyon bize, daha büyük yıkım ve açlık eziyeti, savaşın uzatılması ve ekonomik çöküntü, dört iktidar bunalımı ve Kornilov isyanı, ülkenin tükenmesi ve Batı’nın mali boyunduruğundan başka ne vermiştir?

Uzlaşmacı efendiler için bu yeterli değil midir?Koalisyonun gücünden ve kudretinden, devrimin «te­melini genişletmek»ten vb. söz ediliyor. Ama neden burjuva­ziyle koalisyon, Kadetlerle koalisyon, Kornilov isyanının ilk nefesinde duman gibi toz oldu? Kadetler Hükümet’ten firar etmediler mi? Burada koalisyonun «gücü» ve devrimin «te­melini genişletme» nerede?

Uzlaşmacı efendiler, firarilerle bir ittifak yaparak «dev­rimi kurtarma»nın olanaksız olduğunu hiç anlamayacaklar mı?

Kornilov isyanı günlerinde devrimi ve devrimin kazanımlarını koruyanlar kimdi?

«Liberal burjuvazi» miydi acaba? Ama bunlar, devrime ve onun Komitelerine karşı Kornilovcularla aynı kamptay­dılar. Milyukov ve Maklakov şimdi açıkça söylüyorlar bunu.

Belki de «ticaret ve sanayi sınıfları» ydı? Ama onlar da Komilov’la aynı kamptaydılar. Kornilov’un genel karargâ­hında olan Guçkov, Ryabuşinski ve diğer «kamu şahsiyet­leri» şimdi açıkça söylüyorlar bunu.

Uzlaşmacı beyler, burjuvaziyle koalisyonun Kornilovlar- la ve Lukomskilerle bir ittifak anlamına geldiğini hiç an­lamayacaklar mı?

Kapitalist lokavtçıların üretimi kasten kıstıkları olgu­larla sabitken, sanayiin büyüyen yıkımından söz ediliyor... Vurguncu tüccarların pamuğu, kömürü vb. istif ettikleri olgularla sabitken, hammadde kıtlığından söz ediliyor... Spe- külasyoncu bankaların tahıl şevkini yapay olarak durdur­dukları olgularla sabitken, şehirlerdeki açlıktan söz ediliyor... Uzlaşmacı efendiler, burjuvaziyle koalisyonun, mülk sahibi unsurlarla koalisyonun, dolandırıcılar ve vurguncularla bir ittifak, yağmacılar ve lokavtçı kapitalistlerle bir ittifak an­lamına geldiğini hiç anlamayacaklar mı?

Ancak çiftlik sahipleri ve kapitalistlerle mücadele ede­rek, ancak her türden emperyalistlerle, mücadele ederek, an­cak bunlarla mücadele edip onları yenerek, ülkenin açlık­tan ve yıkımdan, ekonomik tükenişten ve mali iflastan, çök­me ve yozlaşmadan kurtarılabileceği açık değil midir?

Ve Sovyetler ve Komiteler, devrimin ana lekeleri olduk­larım kanıtladıklarına göre, isyancı karşı-devrimi yendik­lerine göre,— bundan açıkça, onların ve yalnızca onların, şimdi ülkedeki devrimci iktidarın esas taşıyıcıları olmaları gerektiği sonucu çıkmıyor mu?

Devrimci iktidarın nasıl örgütleneceğini mi soruyorsu­nuz?

Fakat o şimdiden, konferanstan bağımsız olarak ve bel­ki de konferansa rağmen, karşı-devrime karşı verilen mü­cadele içinde, burjuvaziyle gerçek bir bozuşma temelinde ve burjuvaziye karşı mücadele içinde — devrimci işçilerin, köy­lülerin ve askerlerin saflarından — kendini örgütlemektedir.

Bu devlet iktidarının unsurları, cephe gerisindeki ve cephedeki devrimci Komiteler ve Sovyetlerdir.

Bu devlet iktidarının nüvesi, konferansta biçimlenmesi olası olan Sol kanattır.

Konferans bu devrimci devlet iktidarının kristalleşmesi sürecini ya onaylayacak ve tamamlayacaktır, ya da Kerens- ki’nin merhametine sığınacak ve sahneden ayrılacaktır.

Merkez Yürütme Komitesi daha dün Kadetlerle koa­lisyonu reddederek, devrimci yolu tutma girişiminde bu­lundu.

Kadetler ama, ciddiye alınacak tek burjuva partisidir. Uzlaşmacı efendiler, koalisyon yapabilecekleri başka hiçbir burjuva çevresi olmadığını anlamayacaklar mı?

Bunlar bir seçim yapma cesaretine sahip olacaklar mı?

Göreceğiz.

Raboçi Put (İşçi Yolu) No. 10, 14 Eylül 1917.