KARŞI-DEVRİMİN BİR ZAFERİ
Stalin
23 Temmuz 1917
— Hemen şimdi, çiftlik sahibi ve kapitalist beyefendiler.—
23 Temmuz 1917
Karşı-devrim kendini örgütledi. Tüm çizgi boyunca büyüyor ve saldırıyor. Karşı-devrimin önderleri, daha dün Hükümeti boykot eden Kadet beyefendiler, bugün ülkede patronlar gibi davranmak İçin dümen basma geri dönmeye hazırdırlar.
"Hükümet" partileri, Sosyal-Devrimciler ve Menşevik ler ve onların "devrimin kurtuluşu" Hükümeti, son derece düzensiz olarak geri çekiliyor. Bunlar her türlü tavizi vermeye, her şeye razı olmaya hazırdırlar — yalnızca emret. Bolşevikler ve yandaşlarım teslim etmek mi?
— Başüstüne, Kadet beyefendiler, buyrun alın Bolşevikleri.—
Baltık delegasyonu ve Kronstadt Bolşeviklerini teslim etmek mi?
Kadetlere hoş gelmeyen Bolşevik gazeteleri, işçi ve asker gazetelerini kapatmak mı?
—Emriniz başüstüne, Kadet beyefendiler, kapatacağız onları.—
Devrimi silahsızlandırmak, işçileri ve askerleri silahsızlandırmak mı?
— Memnuniyetle, çiftlik sahibi ve kapitalist beyefendi ler. Biz yalnızca Petrograd işçilerini değil, fakat 3-4 Temmuz olaylarına katılmamış oldukları halde, Sestrotesk işçilerini de silahsızlandıracağız.
Söz ve toplantı özgürlüğünü, kişi ve konut dokunulmazlığını kısıtlamak, sansür ve Okrana'yı yürürlüğe koymakmı?
— Hepsi olacak, karşı-devrimci beyler, eksiksiz hepsi.— Cephede ölüm cezasını yeniden getirmek mi?
— Memnuniyetle, doymak bilmez beyler...—
Sovyet tarafından kabul edilen zemin üzerinde duran Finlandiya Meclisini feshetmek mi?
— Hemen şimdi, çiftlik sahibi ve kapitalist beyefendiler.—
Hükümet programını değiştirmek mi?
— Emriniz başüstüne, Kadet beyefendiler.—
Menşevikler ve Sosyal-Devrimciler taviz verme yolunda ilerlemeye hazırdırlar, yeter ki Kadetlerle bir uzlaşmaya, herhangi bir pazarlığa varabilsinler...
Menşevikler ve Sosyal-Devrimciler taviz verme yolunda ilerlemeye hazırdırlar, yeter ki Kadetlerle bir uzlaşmaya, herhangi bir pazarlığa varabilsinler...
Ama karşı-devrim giderek daha da küstahlaşıyor ve ye ni yeni kurbanlar isteyip, Geçici Hükümeti ve Yürütme Komitesini utanılacak bir şekilde istifa etmeye sürüklüyor. Kadetlere hürmeten, lağvedilmiş olan Devlet Duması üyelerinden ve diğer ayrıcalıklıların üyelerinden oluşan, bu koro içinde Merkez Yürütme Komitesinin ise acıklı bir azınlık oluşturacağı, Moskova’da «Olağanüstü bir Meclis» toplanması öneriliyor. Akıllarını yitirmiş durumda olan bakanlar, portföylerini Kerenski’nin ayakları dibine yığıyorlar. Kadetlerin diktasına göre bir hükümet üyeleri listesi hazırlanıyor.
Kanla kazanılan özgürlük, Çarlık Duması’nın ve hain Kadetlerin yardımıyla boğazlanmak isteniyor işte devlet gemimizin şimdiki dümencileri tarafından sürüklenmekte olduğumuz utanç batağı budur...
Ama savaş sürüyor, cephedeki felaketleri daha da ağır laştırıyor, ve bunlar, cephede ölüm cezasını
yemden getirmekle, durumu düzeltebileceklerini sanıyorlar. Kör budalalar! Onlar bir saldırının, ancak savaşın hedefleri ordu tarafından açıkça anlaşıldığı ve paylaşıldığı zaman, ordu, kanını kendisi için hayati önemi olan bir dava uğruna döktüğünü bildiği zaman kitlenin desteğine sahip olabileceğini kavramıyorlar. Onlar, askerlerin mitingler ve toplantılar düzenledikleri demokratik bir Rusya’da, bu bilinç olmadan bir kitle saldırısının .düşünülemeyeceğini
kavramıyorlar.
Ve ekonomik yıkım daha çok derinleşiyor, açlık, işsizlik ve genel perişanlıkla tehdit ediyor, onlar ise devrime karşı polisiye önlemlere başvurmakla ekonomik bunalıma son verebileceklerini düşünüyorlar. Karşı-devrim böyle istiyor. Kör budalalar!
Onlar burjuvaziye karşı, devrimci önlemler alınmadıkça ülkenin yıkımdan kurtarılamayacağını kavramıyorlar.
Takibata uğratılan işçiler, harap edilen örgütler, aldatılan köylüler, tutuklanan askerler ve denizciler, iftira atılan ve kötülenen proletarya partisinin önderleri, ve bunun yanısıra şenlik yapan, iftira atan ve küstahlaşan karşı-devrimciler — ve bütün bunlar devrimi «kurtarma» maskesi altında yapılıyor. İşte Sosyal-Devrimci ve Menşevik Partiler tarafından getirildiğimiz geçit budur.
Bütün bunlardan sonra hâlâ, devrimi boğazlayarak devrimi "kurtaran" bu efendilerle birleşmemizi öneren insanlar var (bkz. «Novaya Jizn»),
Bunlar bizi ne sanıyorlar?
Hayır efendiler, devrime ihanet eden insanlarla hiçbir alışverişimiz olamaz.
İşçiler, Temmuz günlerinin çetin ânında, kudurganlaşan karşı-devrimin devrim üstüne ateş açtığında sınıfın semtlerini terketmeyen tek Partinin Bolşevikler olduğunu hiçbir zaman unutmayacaklar.
İşçiler o ümitsiz zamanda, "hükümet" partilerinin, Sosyal-Devrimciler ve Menşeviklerin, işçileri, askerleri ve denizcileri ezen ve silahsızlandıranların kampında olduklarını hiçbir zaman unutmayacaklar.
İşçiler bütün bunları hatırlayacak ve gerekli sonuçlan çıkaracaklardır.
Raboçi i Soldat (îşçi ve Asker) No. 1 23 Temmuz 1917.
İmza: K. Stalin