Bolşevizmin Bir Karikatürü
Proletari, No. 44 Supplement
Nisan 4 (17) 1909
Lenin
(Günümüze uygun olarak Otzovistleri Ezberci, slogancı sol sapma, Ultimatistleri reformist sağ sapma olarak algılayabiliriz EA)
Proletari No. 42 de "Otzovizmin" ve "Ultimatomcuların", onceden genel bir değerlendirmesini yaptık.
(....)
(Otzovistlerin aldığı) Bu karar sadece aldatıcı, Anti-Marksist argümanlarla dolu. Pratik olarak her vurguladığı konu, onun yazarların ın olgunlaşmamış olan fikirlerinin ya da onların sosyal-demokrasinin ABC sinden habersiz olduklarının kanıtıdır.
Vurgulanan Konu 1: "Devrimin ilk aşaması sonuçlandı...." Bu ne anlama geliyor? sosyal ve ekonomik gelişmede bir safha-aşama sona erdi? Muhtemelen değil. Yazarların aklında kitlelerin doğrudan devrimci mücadelesinin aşamasının sonu var. Biz Otzovistlerin , onları tamamen saçma bir şeyle itham etmediğmizi söylemek istediklerini varsaymalıyız.Eğer durum buysa, o zaman mevcut koşullar kitlelerin doğrudan devrimci mücadelesi için elverişsiz olduğunu kabul ediyorlar. Gerçi koşulların zorlaması nedeniyle bunu kabullendiler, ancak Otzovistler takip eden sonuçları "neden"lendiremiyorlar ve edemezler, bu yüzden, argümanlarını toparlıyamıyorlar.
"Rusya... Yeni bir devrimci yükseliş yolunda ilerliyor". . Çok doğru! O sadece bir yükselme yolunda ilerliyor, yani hiçbir yükseliş henüz yok - mantıksal ve gramer olarak obunun anlamı bu dur.! Görünüşe göre, hala var olmayan yükseliş , buna rağmen, "keskin bir çatışma ile karakterize" ediliyor. Sonuç tamamıyle safsata.
Otzovistler mevcut durumu karakterize etmekten acizler. Onlar, bugünü anlamaktaki başarısızlıklarını örtbas etmek amacıyla,"yönünde hareket" ettiğimiz geleceği "karakterize" ediyorlar.
(...)
Lümpen proleterler bazen sert çatışmalarıyla, bazende mücadeledeki inanılmaz istikrarsızlıkları ve yetersizlikleri ile (diğerlerinden) ayırt edilirler.
Otzovistlerin fikirleri tamamen karışık...Bize göre, Otzovism oportunizmdir..
(...)
"Gizli çalışma güçleri organize edecektir..." Tecrübelerden ders alma çalışması, yeni derslerin sindirilmesi, güç toplama, belki, çoğu zaman gizlilikle yapılır; ama , güçlerin organizasyonu, bütün güçler yer altı çalışmasına zorlansa bile, gizlice gerçekleştirilemez. 1901-03 yılında güçlerin organizasyonu yasadışı başladı, gizlice değil. Otzovistler sadece papağan - slogan artıklarını tekrarlıyor ve bu süreçte de bunları tahrif ediyorlar.
Konu 2: "Bu çatışmanın çözümü, Rusya'da güçlü bir şekilde gelişmiş sınıf çelişkilerinin görünümünde, bir devrim biçimini alacaktır". . . . Rusya'da sınıf çelişkileri, otokrasiye karşı mücadele görevi ile karşı karşıya gelmeyen Avrupadan daha az kuvvetle gelişti. Otzovistler görüşlerini genişletmeye çalışırken, kendilerinin tam karşıtlarına, oportünistlere dahada yakın laştıklarını göremiyorlar.
"". . . silahlı ayaklanmaya yol açacak bir devrim. . . ."
Otzovistler henüz mücadelenin amacı hakkında, ya da otokrasinin gelişmesinin bugünkü aşaması hakkında bize belirgin hiçbir şey söylemediler; ancak kendilerini "devrimci" ilan etmek amacıyla, mücadele araçları konusunu bize anlatıyorlar. Bu, çocukça, sevgili yoldaşlar. Bize bir defa daha içeriğini anlamadan, doğru sloganların hurdasını kalpten öğrendiğinizi gösteriyorsunuz.
Devrimci sosyal-demokratların ayaklanma konusunda tavrı, 1897 yılında 1901 ve 1905 yılında farklıydı. Sadece 9 Ocak 1905 sonrası önemli bir konu haline gelmişti - gerçi Rusya, 1897 yılında ve 1901 yılında, "şüphesizki bir ayaklanmaya, keskin çatışmaya ve Devrime "doğru yöneliyordu.
Sloganlar ı ezbere öğrenmek yeterli değildir; (devrimci) onları uygulayacak uygun ortamı değerlendrimeyi- tesbit etmeyi öğrenmelidir.
"Yükseliş"in ve en sıkı ve doğrudan anlamında "devrim" in henüz başlamadığı bir zamanda mücadele araçlarından birini savunmak , hala geleceğin meselesidir (ve Otzovistler ondan gelecek içinde söz ederler: "bir devrim biçimini alacaktır"(demek)) sadece kendini devrimci Sosyal-demokratın bir karikatürü yapmak anlamına gelir.
Konferans tarafından kabul edilen karar devrimci krizin geliştirilmesi ve mücadelenin (devrimci sınıfların iktidarı fethetmesi) amacından bahseder; bundan fazlası şu anda söz konusu olmamalı, olamaz.
Gizemli "belediye reformları" buraya (yazıya) nasıl ulaştı, üstelik de "radikal reformlar" olarak sadece Tanrı bilir. Görünüşe göre, Otzovistlerin kendileride bunun ne anlama geldiğini bilmiyor.
Konu 3: "Bu bakışa göre, tutarlı devrimci bir parti olarak Sosyal-Demokrasi "meclis dışı eylem" i ön plana koyması gerekir". . .
Ve buna rağmen, Otzovistler ile anlaşmazlıklarımızın sadece taktiksel konularda, ortak bir çizgi uygulamanın araç ve yöntemleri üzerine farklılıklarda olduğunu zanneden dar görüşlü insanlar (Ultimatomcular) var!
1907 yazındaki Üçüncü Dumayı boykot kousundaki anlaşmazlığın sadece yöntemler üzerine, ve boykotcuların hatası, Bolşeviklerinde kabullendiği uygulanan taktikler için seçilen yöntem hatası olarak görülebilinir. Bugün, 1909 yılında, böyle bir şeyi önermek bile saçma.
Otzovistler ve ultimatomcuların hataları Marksizmin temel ilkelerinden bir sapmaya dönüşmüştür. Düşünün, "bu görüş temelinde", yani bir yükseliş "yolunda ilerliyor", ve çatışmanın"devrim biçimini alacağı gerçeği göz önüne alındığında, "bu görüş temelinde" parlamentar olmayan pratiği öne çıkaralım! Neden Yoldaşlar? bu sadece fikirlerin korkunç bir şekilde karmaşıklaştırılmasıdır! Daha Duma hakkında kararlarınızda bir kelime bile söylemeden, şimdiden bir düzmece sonuça ulaştınız; "bu görüş temelinde" ..".parlamenter dışı eylem"! .. Duma nın önemini anlamadığımız gerçeği temelinde ve "yükseliş" in olgunlaştığı bir zamanda partinin görevi, mücadelenin Duma nın dışında olması gerektiğini ilan ediyoruz- Otzovist lerin iddiası bu saçmalığa ulaşıyor. Otzovistler daha anlamadan, Bolşeviklerin sadece parlamenter dışı faaliyetlerin öne sürülmediği, ama kitleler tarafından uygulandığı dönemlerde ileri sürdükleri fikirlerin parçalarını tekrar ediyorlar; ve hemde bunları kendilerinin bile "devrimin ilk evresinin tamamlandığı"olarak kabul ettikleri bir dönemde tekrarladılar- şimdilik direk kitle hareketlerinin olmadığı bir dönemde.
Bunlar Duma içinde çalışmanın Duma dışında işçi sınıfı hareketinin çıkar ve yönündeki mücadelesine tabi tutulması doğru önerisini kalpten ezberlemişler ve öğrendiklerini, ilgisiz bir şekilde, eksik, güçlükle anlaşılabilir, parçalar halinde tekrar ediyorlar.
Duma'daki çalışmaya ilave olarak - Duma dışında kitleler arasında uzun süreli, kalıcı ve kararlı organizasyonda ve ajitasyonda azami çabayla devam etme gerekliliğini vurgulama yerine- Otzovistler, Sosyalist-Devrimciler le beraber "meclis dışı eylem" hakkında "devrimci" viyaklamayı yükseltiyor, acımasız eleştiri yapıyorlar, vs..
Otzovistler, başlangıçta parlamento dışı savunurken, kararın sonunda "Doğrudan eylem şu anda mümkün değildir," diyorlar. (Konu1). Bu Bolşevizmin bir karikatür değilse, nedir?
Ve "" Zaferi tamamlamak için "".....İlk önce mücadelenin aracı hakkında parça bir fikir, sonra onun amacı! ". "ve bu amaç için proletaryayı ve en geniş köylü kitlelerini örgütlemek"" .
İlk ve en önemli görevin yarı yıkılmış Parti örgütlerini yeniden inşa etmek ve güçlendirmek olduğu içinde bulunduğumuz böyle bir zamanda, bu, yoldaşlar sadece slogandır (içi boş laftır).
Konu 4 "Otzovizmin mücevherlerinden biridir. " Parti sadece devrimci mücadeleyi engellemeyecek ya da zayıflatmayacak Örgütsel ve ajitasyon eylem biçimlerini kullanabilir". . . .
Bu, "pratik" Ultimatomculara göre, konuyu "pratik" olarak belirten bir yoldur! 1909 yılında Otzovistler teorik kılf aramak zorunda kalmışlardı ve (bu) arayış kaçınılmaz olarak onları bataklığa gömdü. "ancak bu biçimde Eylemler (mücadeleyi) engelleyemez .." Bu Sosyal-Demokratların Duma'da çalışmalarında ve yarı-legal ve yasal kuruluşları kullanmalarında bir ipucudur. O zaman, görünüşe göre, mücadeleyi engelleyen ve diğer engellemeyen "eylem biçimleri" var. Beyinlerini kullanamayan düşünemeyen insanları kurtarmak için, hadi bir dizi "eylem biçimleri" sıralayalım ve "engelleyen" lerin üstünü çizelim - Şimdi bu gerçek bir devrimci taktik olacak!
Örneğin, yasal literatürü ele alalım sevgili yoldaşlar. Bu "Örgüt ve ajitasyon eylem biçimi" (mücadeleyi) engellermi, yoksa engellemez mi? Stolipin rejimi altında, tabii ki engeller. O zaman, Devrimci Sosyal Demokratların çok değişik faaliyet biçimlerine başvurduğu şartlar ayırımını yapmayı bilmeyen, bu nedenle saçmalayan Otzovistlere göre bu (faaliyet) ortadan kaldırılmalı.
Bolşevikler tarafından önerilen ve uygulanan "Parti mevcut örgütlerin kullanımı ve güçlendirilmesine, yeni yasa-dışı ve yarı-yasal örgütlerin, ve eğer mümkünse örgütlerin kaleleri olarak hizmet verebilecek yasal örgütlerin oluşturulmasına özel dikkat vermesi gerekir," konferans kararını açıklar. Bu karar Otzovizm den cennetin dünyadan uzak olduğu kadar uzaktır
"Sadece böylesine biçimler gizlemez" (demek)- ancak içi boş bir deyimdir: sadece "vıyaklama"dır, devrimci bir söylem değildir. "Yarı-yasal ve mümkün olduğunda yasal örgütleri kullanmak için" illegal partinin "işçi komitelerini oluştuması - işte içinde bulunan durumun buyurduğu "örgütsel biçimler ve ajitasyon eylemlerini hesaba katan ve en değişik biçimlerde gerçek sosyal-demokrat yöntemlerini yaşama uygulamada yetenekli devrimci sosyal demokratların taktikleri bunlardır.
"Kahrolsun yasal Sosyal Demokrat edebiyatı" içi boş bir slogandır, yararsız ve bu nedenle sadece - yararsızlığının çok iyi fakında olan - oportünistlerin yararınadır. Yasal yazılarında Partiye cevap veren (sorumluluğu olan) Sosyal-Demokratlar la, parti dışı edebi yazarlar arasında bir çizgi çizmek zordur; ancak Parti ile çalışmak isteyenler için gerçek bir faaliyet hattı oluşturur, ve mümkündür.
"Kahrolsun yasal Duma grubu, kahrolsun yasal kuruluşlar" - bunlar sadece kendilerini parti kontrolünden kurtulmak tan mutluluk duyacak oportünistlerin çıkarına olan içi boş sloganlardır. Bu denetimi devam ettirmek için, yasal örgütleri "kullanmak", ve Sosyal-Demokratlar tarafından yapılan her hatayı, taktiksel gafları düzeltmek - bizim ve konferansın kararını uygulamak isteyen lerin ve devam ettireceklerin , işte bu parti görevidir,
4üncü konunun sonu: "karşı-devrimci burjuvazi ve otokrasiye arasındaki tüm anlaşmaşara şiddetle karşı olmak""
Öf! Otzovistler, Bolşevik literatürden kırpılan fikir artıklarını uygunsuzca tekrarlamakta ısrar edecekler. Gerçekten, yoldaşlar, neyin ne olduğunu anlamaya çalışmalısınız! Birinci ve İkinci Dumas döneminde, Kadetler halka (Menşevik ve Sosyal-Demokratları bile yanıltan sloganlar), "mücadele" sloganları gibi yöntemler öneriyorken, hükümet hala bu tür anlaşmalar arıyordu.
O dönemde her türlü anlaşmaya karşı kararlı bir mücadele, gerçekten günün sloganı, anın görevi, sahtekarlığın teşhiriydi..
Bugün Çarlık anlaşmayı sonuçlandırmanın yolunu buldu ve Otzovistler kendilerinin "blok" olarak adlandırdıkları bu sınıflarla zaten (anlaşma) yaptı; ve dahası, Üçüncü Duma'da tamamlanan bu anlaşmtarafından kimse kandırılmadı. Bu gün, "bütün anlaşmalara şiddetle karşı olma" görevini ajitasyonumuzun merkezi yapmak, bireyin kendisini Marksizmin bir karikatürü yapması demektir.
Nokta 5: "Bizim Duma mız siyasi özgür bir ortamda çalışan bir parlamento olarak, ve proletaryanın sınıf mücadelesi için bir özgürlüğün ölçüsü olarak görülemez, ama sadece Çarlık ve büyük burjuvazi arasında bir anlaşma (olarak görülebilir EA) "
.. . . . Bu (açıklama EA) iki hata içeriyor. " parlamento değil, bir anlaşma" demek yanlıştır, dünya daki parlamentoların ciddi sayıda bir kısmı (gelişimin çeşitli aşamalarında) ortaçağın çeşitli kalıntıları ile burjuvazi arasındaki bir anlaşmadan başka bir şey değildir. "
Bizim, Rusya'nın ilk parlamentosunun bir Kara -Yüz ve Oktobrist parlamentosu olmasını engellememiz gerekiyordu ve bunu önlemek için mücadele ettik, ve tarih bizi bu aşamadan geçmeye zorunlu kıldı - ancak bizim çabalarımıza rağmen (sonuç) böyle olunca , bu tatsız gerçeği haykırışlar ve nutuk larla ortaya sürmek çocukçadır.
İkincisi: kararın yazarlarına göre, eğer bir "özgürlük ölçüsü" varsa, o zaman, o "parlamento" dur; yoksa, bu bir "sahtekarlık"tır. Bu bir Marksist in değil, bir Kadete (burjuva partisi üyelerine EA) layık, kaba bir demokrat görüşüdür.
Üçüncü Duma altında, İkinci (dumada) olduğundan çok daha az özgürlük vardır; ancak, Üçüncü Duma daha az uyduruk parlamentodur, çünkü o, devlet otoritesi ve şimdiki (günümüz) egemen sınıflar arasındaki gerçek ilişkiyi yansıtır.
İktidar, Çar ın ve feodal ağaların elinde olduğu sürece, burjuva Rusya'da başka hiçbir (tür) parlamento olamaz. Bu çıplak gerçeği halının altına süpürmek (saklamak) sosyal-demokratlar ın değil, Kadet lerin çıkarına olabilir.
Nokta 6, istisna yoluyla, doğrudur. Ama bunun nedeni, tam da "zıttını" nı (iddianın tersini) kanıtlayan bir istisna dır. . . Çünkü bu noktada Otzovistler kendi fikirlerini değil, konferansta kararları ileten Otzovist karşıtlarının fikirlerini ortaya sürüyorlar.
Sonuçlar.
Nokta (a) "Duma ... bir anlaşma... ve karşı-devrim silahı dır". . . . Çok doğru! . . . "sadece otokrasiyi desteklemeye hizmet verir". . . .
Bu "sadece"(söz EA) yanlış. Otokrasi zamanında böyle bir Duma düzenleyerek düşüşünü erteledi: ama onun sayesinde güçlenmedi, tam tersine, çürümesini ilerletti.
Duma, bir "maske" olarak, bir sürü "teşhir" den daha etkilidir, çünki, bir ilk olarak, bin bir konuda, Çarlığın toplumun karşı-devrimci katmanlarına bağımlılığını ortaya, gözler önüne sermiştir; ilk defa olarak, Romanov ve Purishkevich arasındaki, otokrasi ve Dubrovins arasındaki, Çarlık ve ve "Rus Halk Birliği" arasındaki ittifakın ne kadar yakın olduğunu muhteşem bir şekilde - açıkça göstermiştir.
Çarlığın suçlarının Duma tarafından onaylandığı şüphe götürmez; ama bu belirli bir sınıfın, belirli sınıfların çıkarları adına yaptırımıdır, ve sınıf mücadelesinin bu öğretici gerçeklerini ortaya çıkarmak için, sosyal-demokratların Duma kürsüsünü kullanması, tam (da bu nedenle EA) görevidir.
"Üçüncü Dumanın sekiz aylık çalışmaları, Sosyal-Demokratların, ondan (parlamentodan EA) faydalanamıyacağını göstermiştir."
İşte Otzovizmin gerçek özü, "Ultimatomcular"ımızın hataları konuyu sadece örtbas ediyor, saçma kelime oyunlarıyla karmaşıklaştırıyor - mademki biz bir Duma grubu oluşturmak için bu kadar enerji sarf ettik, onu hafife almamalıyız!
(Ortada) Açık bir soru var, ve (sorudan) kaçmak çözüm olmayacak: Bu sekiz aylık çalışmalar Duma nın kürsüsünden faydalanılabileceğinin mümkün olduğunu kanıtladımı, kanıtlamadımı? Otzovistler in cevabı yanlıştır.
Partinin Duma Grubunun rehberliğindeki muazzam zorluklara rağmen, şüphe bırakmayan bir şekilde Duma'nın bir platform olarak kullanılma olasılığını kanıtlamıştır. Zorluklar ve hatalardan yılgınlığa uğramak korkaklıktır; o entellektüel cıyaklamadır, buna karşı bizim istediğimiz sabırlı, tutarlı ve kalıcı proleter çaba dır.
Avrupa'daki diğer sosyalist partiler parlamenter faaliyetin başında da büyük zorluklarla karşılaştılar, ve daha bir fazla hatalar yaptılar, ama onlar görevlerinden kaytarmadılar. Onlar zorlukların ve hatalarının üstesinden gelmeyi başardılar.
(b) "Bizim Duma grubu... ısrarla, oportünist taktikleri takip ederek devrimci proletaryanın sadık ve tutarlı temsilcisi olmaz ve olamaz."
Otzovist yoldaşlar, görkemli gerçekleri kabalaştırılabilir, soylu amaçlar sırf lafazanlığa indirgenebilir, - ve sizin de yaptığınız bu. Oportünizme karşı mücadeleyi sadece lafazanlığa indirgediniz ve bu nedenle sadece oportünistlerin eline oynuyorsunuz. Bizim Duma grubu hata yaptı ve yapıyorlar , ama çalışmalarıyla onun sadık ve tutarlı bir şekilde proletaryayı temsil "edebildiğini ve ettiğini" kanıtladılar - Parti, ona kılavuzluk yaptığı, ona yardım ettiği, ona önderlik etmek için en iyi elemanları atadığı, yönerge hazırladığı,ve taslak konuşmalar hazırladığı, ve sadece Rusya'da değil, tüm dünyada, her türlü parlamenter yan kurumlara kolay erişim sağlayan, küçük burjuva aydınlardan tavsiye almanın zararları ve ölümcül etkilerin açıklandığı sürece, "edebilir ve eder".
Duma grubunun bu gerçek rehberlik çalışmalarına gerçekten yardım etmek için, henüz çok az şey yaptığımızı itiraf etme cesaretini bulun yoldaşlar. Eğer biz örgütlerimizi güçlendirmeyi, Partimizi pekiştirmeyi, onu kitlelere yakınlaştırmayı, proleterlerin büyük bölümlerinde sürekli bir etki yaratacak Parti medyasını yaratmada başarılı olursak, bizim bu yönde on kat daha fazlasını yapacağımızı itiraf etmeye cesaret gösterin. Hepimiz bunun için çalışıyoruz, oportünizmle lafta değil, gerçekte mücadele etmek isteyen herkes bunun için çalışmalıdır.
Otzovistler Duma grubundaki oportünizme karşı mücadeleyi sadece lafazanlığa indirgediler. Bunlar anarşist ve sosyal-demokrat oportünizminin eleştirisi arasındaki farkı anlamadan, ezbere kelimeler öğrenmişler.
Anarşistleri ele alalım. Hepsi parlamentonun her sosyal-demokrat üyesinin yaptığı her hataya saldırıyorlar. Hepsi haykırıyor, Bebel bile bir kez neredeyse vatansever ruhu içinde bir konuşma yaptı, tarım programındaki bir yanlış tavır aldı, ve benzeri ve benzeri.Doğru, Bebel bile kendi parlamenter kariyerinde oportünist hatalar yaptı.Ama bu neyi kanıtlar? Anarşistler bunun tüm işçi milletvekillerinin geri alınması gerektiğini kanıtladığını söylüyorlar. Parlamentonun Sosyal Demokrat üyelerinin anarşist grubu onlarla herhangi bir ilişkiye girmeyi reddediyorlar, bir proleter politika ve proleter meclis üyeleri, bir proleter parti geliştirmek için her hangi bir şey yapmayı reddediyorlar. Ve pratikte anarşistlerin lafebeliği onları oportünizmin en gerçek suç ortağına, oportünizmin ters tarafına dönüştürüyor.
Sosyal-Demokratlar hatalarından oldukça farklı bir sonuca ulaşıyorlar - hatta Bebel in, gerçek sosyal-demokrat temsilcileri eğiten uzun süreli bir Parti çalışmsı yapmadan, Bebel olamıyacağı sonuçlandırması. Onların "Bizim grubumuzda hiçbir Bebel yok" demeleri gerekir. Bebel'ler doğmaz, yaratılması gerekir. Bebel'ler Jüpiter'in kafasından Minerva gibi oluşarak türemezler, ama Parti ve işçi sınıfı tarafından yaratılırlar.
Bizim Bebel imiz yok diyenler, Alman Partisinin tarihini bilmiyorlar; bir zamanlar, Anti-Sosyalist yasa altında, Bebelin oportünist gaflar yaptığını, Partinin onu düzeltilmiş olduğunu, Partinin Bebeli yönlendirdiğini bilmezler. [*]
(C) "Duma'da Sosyal Demokrat grup var olduğu sürece... Sadece proletaryanın çıkarlarına zarar verebilir... Sosyal-Demokratlar ın onurunu ve etkisini düşürür."
Bu saçma abartılarda "niceliğin niteliğe nasıl geçtiğini", ve (bizim Otzovist yoldaşların bunu iteyip istememelerine bağlı olmadan) anarşist ifadelerin bunlardan nasıl geliştiğini göstermek için, sadece 1909 bütçe tartışması sırasında Belousov un konuşmasına atıfta bulunmak yeterlidir. Eğer böyle konuşmalar "zararlı"olarak kabul edilirse ve Duma'nın kürsünün kullanılabilirliğinin ve kullanıllması gerekliliğinin bir kanıtı değilse, o zaman bizim anlaşmazlığımız bir konuşmanın karakteri hakkında sadece görüş farkı olmaktan çıkar, ve Sosyal Demokrat taktiklerin temel ilkeleri ile ilgili bir anlaşmazlık olur.
(I) "'Kahrolsun Üçüncü Duma '"sloganı için geniş bir kampanya başlatın" :... . . . .
Biz zaten Proletari, No: 39 da, bir süredir bazı anti-Otzovist işçilere hitap eden bu sloganın, yanlış olduğunu söyledik. ** Bu ya otokrasi altında imtiyaz reformu çağrısı, ya da halkın gerçek düşmanının kimler olduğunu açıkça görmesini engellemek için tasarlanmış, karşı devrimci çarlık için liberal Duma nın bir maske olduğu dönemde, Cadet sloganlarından ezberlenmiş kelimelerin bir tekrarı.
(II) "Duma grubunu...geri çağır;... Bu hem Duma'nın karakterini ve Sosyal-Demokratların devrimci taktiklerini ..vurgulayacak .."
Bu Moskova Otzovistleri tarafından Duma grubunun geri çağrılmasının devrimin ölmediği ve gömülmediğini vurgulayacağı önermenin başka bir biçimidir. Böyle bir sonuç - Proletari, No. 39 daki kelimeleri tekrar edelim, sadece bu şekilde savunma yeteneğine sahip olan sosyal-demokratların gömülmesini "vurgular". Bunlar bu şekilde sosyal-demokratlar olarak kendilerini gömerler; onlar gerçek proleter devrimci çalışma için duygu kaybederler; ve bu nedenle, kendilerini bu kadar acı bir şekilde devrimci ifadeler "vurgulamaya" (spazma) zorluyorlar.
(III) "tüm çabaları organizasyona ve hazırlık için ada... Açık... Mücadelesi [ve dolayısıyla Duma kürsüden! Açık ajitasyon feragat]... ve propagandaya", vs., vs.""
Otzovistler Sosyal-Demokratların Duma kürsüden propaganda yapmayı reddetmesinin yakışıksız olduğunu unutmuş.
Bu noktada, bize bazı ultimatomcular tarafından tekrarlanan "Duma'da ki umutsuz çalışmaya enerji harcamanın hiçbir anlamı yoktur, bütün güçlerimizi daha verimli kullanalım"argümanını veriyorlar. Bu mantıklı düşünme değil, tam tersine safsata - yine, yazarların arzu edip etmediğine bakılmaksızın - anarşist sonuçlara götürür.
Bütün ülkelerde anarşistler, parlamentoda Sosyal Demokrat üyeleri tarafından işlenen hatalara işaret ederek, "burjuva parlamentarizmi ile uğraşmak zaman kaybı" olduğunu ileri sürüyorlar ve "Bütün bu güçlerin" konsantrasyonunun "direk eylem" örgütlenmesi için çağrı yapıyorlar. Ama bu, mümkün olan en geniş ölçekte her alanda çalışmalarını yürütme yerine, dağınıklığa, ve izole oldukları için beyhude sloganların atılmasına yol açar.
Sadece Otzovistlere ve Ultimatomculara onların (bu) argümanı yeni ve yalnızca Üçüncü Duma için geçerlidir gibi görünüyor. Ancak yanılıyorlar. Tüm Avrupa ülkelerinde duyulan genel bir argüman ve bir Sosyal-Demokrat argümanı değil.
Bu nedenle, Otzovizm ve Ultimatism Bolşevizm'in karikatürleridir. Bu karikatürün doğmasına ne neden oldu? Şüphesizki, Menşevik, bir bütün olarak Bolşevizmin mantıksızlıklarını ilan etmekte acele etmez. Böyle bir sonuç, kuşkusuzki, Menşevikler için çok "yararlı" dır. Onlar için, bununla beraber, maalesefki, nesnel gerçekleri onaylamaz, ancak onu çürütür.
Nesnel gerçekler sadece Bolşevizmin gelişmesinde değil, genel olarak Rus Marksizminin gelişmesinde, Marksizm karikatürize edildiği bir dönem olduğunu ve bu Rus Marksizmi bu büyüme sancıları - etki alanının genişlemesine eşlik eden sancılar - ile mücadelede güçlenip ve geliştiğidir.
Rus Marksizmi geçen yüzyılın seksenleri başlangıcında, siyasi göçmenlerin bir grubunun (Emeğin Kurtuluşu grubu) çalışmalarında doğdu.
Ancak, Marksizm, Rus sosyal düşüncesinin ve Marksist edebiyatın bir eğilimi ve Sosyal-Demokratik işçi sınıfının bir “dalgası” olan son yüzyılın doksanlarının ortalarına kadar Rusya'daki işçi sınıfı hareketinin bir parçası haline gelmemişti. Ve ne oldu? Bu dalga, bir yandan Struvism ve diğer yandan Rabocheye Dyelo-ism ve Economizm biçiminde Marksizmin bir karikatürünü beraberinde taşıdı.
Marksizm büyüdü ve olgunlaştı, çünkü saflarındaki anlaşmazlıkları gizlemedi, (Menşeviklerin Maslov, Cherevanin, Kuskova, Prokopovich, Valentinov, Yermansky ve Co ile yaptığı gibi) diplomatlık yapmadı, tam tersine, Rus yaşamının kötü şartları ve Rusya'daki sosyalizmin tarihsel gelişimindeki dönüm noktasından ortaya çıkmış olan karikatürlere karşı muzaffer bir kampanya yürüttü.
Ve, Rus hayatının içler acısı koşulları ve karşı devrimci dönemin dönüm noktası nedeniyle ortaya çıkan bir karikatür tarafından, onun ilkelerinin başlangıcındaki çarpıklığı gizlemek için hiçbir girişimde bulunmayarak, tam tersine, kitlelere açık bir şekilde otzovistciler ve ültimatomcular ın Duma grubu ve Partiyi nasıl bir bataklığa yönlendireceğini açıklayarak, Bolşevizm büyüyecek ve güçlenecektir.
Lenin
Proletari, No. 44 Supplement
Nisan 4 (17) 1909
Çeviri
Erdoğan A
20 Haziran- 21 Ekim 2018
Kaynak
