Troçki Komplosunun Yeni Delilleri
Grover Furr
Giriş
Bu kitap, Leon Trotçki ve 1930'larda Sovyet hükümetine ve Partisine karşı komplolarına dayanan Sovyet dönemi belgelerinin bir incelemesidir. Bu belgeler: Yuri Piatakov'un NKVD şefi Nikolai Ezhov'a , 19-20 Aralık 1936 verdiği ifade; Mareşal Mikhail N.Tukhachevsky ve 11 Haziran 1937 tarihli yedi suç ortağının duruşmasının belgeleri; Ağustos 1936 ve Ocak 1937'de Birinci ve İkinci Moskova Mahkemeleri ile ilgili eski NKVD arşivinden araştırma materyaller koleksiyonu .
Piatakov un Ezhova verdiği ifadeyi, benim Moskova meslektaşım ve yetenekli tarihçi Vladimir L. Bobrov dan, birkaç yıl önce FSB (eski NKVD) Moskova arşivinden edindim. O zamandan buyana, belgelerin gizliliği kaldırıldı ve Moskova'da da, Rusya Devlet Sosyal-Politik Tarih Arşivi'nde de (RGASPI) internet üzerinden yayınlandı. Metinler aynı, ancak farklı zamanlarda yazılmış ve farklı şekilde sayfalandırılmış.
" Tukhachevsky Olayı" sanıklarının duruşmasının 172 sayfalık metni, Mayıs 2018'de (RGASPI) Rusya Devlet Sosyo-Politik Tarih Arşivi'nden gizliliği sessizce kaldırıldı ve Rus tarihi sitesinde - istmat.info - yayınlandı. Belki de sınırlı bir şekilde yayılması - tedavül edilmesi için, basılı formdadır.
Üçüncü belge dizisi, Oleg V. Mozokhin tarafından düzenlenen ve 2013 yılında Prag, Çekoslovakya'da Sociosfera-CZ tarafından yayınlanan iki ciltlik Politbiuro i Lev Trotskii ( sbornik dokumentov ), 1923-1 940 2'den alınmıştır. Bu iki ciltlik çalışma genel olarak elde edilemez-ulaşılamaz (durumda). Kasım 2019 itibariyle, Worldcat Dünya araştırma kütüphanelerinin meta veri tabanı bu çalışmaya bir giriş yapılmaya çalışıldığında "Belirtilen öğe ile ilgili kütüphanelerde hiçbir veri bulunmadığını" belirten bir mesaj veriyor." (yani , Harwarddaki Troçkinin bazı belgelerine olduğu gibi, bu belgelere de internet üzerinden ulaşım engelleniyor. EA)
2017 yılında bu çalışmanın tek ciltli bir versiyonu Rusya'da yayınlandı. Ancak bu cilt, iki ciltli çalışmanın en ilginç belgelerini dışlıyor. Meslektaşım Vladim Bobrov, iki ciltlik 2013 çalışmasının bir kopyasını FSB arşivinden ele geçirdi. Belgelerin bu kopyasını şimdiki kitap için kullandım.
Mozokhin, FSB tarafından istihdam edilen bir tarihçidir, KGB ve NKVD'nin halefi ve "özel hizmetler" ile ilgili birçok kitap ve makalenin yazarıdır. İki ciltlik 2013 çalışması kişisel sayfasında alıntılanmıştır. Ancak Rusya'dan ziyade neden Çekoslovakya'da yayınlandığı veya neden elde edilemez olduğu hakkında hiçbir bilgi yok.
Bu kitapta, sadece iki ciltlik 2013 çalışmasının 2. cildini (bundan sonra PiLT2 olarak anılacaktır) ele alacağız. Cilt 2'deki ilk belge Kasım 1932'den tarihinden itibarendir. Sonuncu belge 24 Ağustos 1940'tan ve Troçki'nin 20 Ağustos 1940 suikastı ile ilgili Pravda makalesinin bir duyurusu ve kopyasıdır.
PiLT2'de yayınlanan belgelerle ilgili çalışmamız, Troçki'nin 1930'lardaki komploları ile ilgili çok önemli sonuçlar vermektedir. Bu ciltte yer alan belgeler, burada ilgilenmediğimiz diğer birçok önemli konuya da değinmektedir.
(...)
B. Kanıtlar ve İnkar
"Anti-Stalin Paradigması" ("şablonculuğu" belkide kitlelerin anlayabileceği en yakın tanımı. EA)
"Burjuvazi her şeyi bir metaya, dolayısıyla tarih yazımınıda bir meta ya dönüştürür. Bütün (üretilen) materyalları tahrif etmek, burjuvazinin varlığının, varoluş koşulunun bir parçasıdır: burjuvazi tarih yazımını tahrif etti. Ve en iyi ücret ödenen (ödüllendirilen. EA) tarihçilik, burjuvazinin çıkarları için en iyi tahrif edilmiş olanıdır. " Friedrich Engels, "İrlanda Tarihi İçin Notlar" (1870)
Stalin döneminin Sovyet tarihinin tek kabul edilebilir modeline göre - kolaylık sağlamak için buna Anti-Stalin Paradigması diyoruz - Stalin birçok korkunç suçtan, esasen toplu katliamdan suçluydu ve masum insanlara karşı devamında onların cezalandırılmalarıyla (genellikle ölümle) sonuçlanan sahte suçlamalar üretmekten suçluydu. Sovyetler Birliği'nin ana akım tarihçiliğinde, Stalin'e karşı ciddi her hangi bir suçlamaya itiraz etmek, gayri meşru kabul edilir. Stalin'in suçlandığı herhangi bir suçu işlemediği sonucuna varmak tabu sayılan bir fortioridir.
Sovyetlerin Stalin dönemi tarihi araştırmacıları, kanıtları hesaba katmadan, Anti-Stalin Paradigmasına bağlı kalmak zorundalar. Bu nedenle"Anti-Stalin Paradigması, gerçekte ne olduğunu öğrenmenin bir yolu değildir. Tam tersine, gerçekte ne olduğunu öğrenmemenin bir yoludur. Bu tarihçilere şunu söylemenin bir biçimidir: "Sizin göreviniz, kabul edilebilir, Stalin karşıtı , komünizm karşıtı sonuçlara ulaşmak ve gerektiğinde bu sonuçları sahte delillerle ve yanlış akıl yürütmelerle desteklemektir." Ya da, en iyisinden, "işiniz, Anti-Stalin Paradigması'nı çürütmeyen ya da tehdit etmeyen sonuçlara ulaşmakla kendinizi sınırlamaktır."
Troçkist Paradigma
Benzer bir paradigma, Trotskist yazımları kontrol eder, bunda da, kanıtlara bakmaksızın "Troçki'nin haklı olduğu" ve "Stalin'in yanlış olduğu" sonucuna ulaşması gerekir.
Gelinen yerde, Moskova mahkemelerinde Troçki'ye yönelik, Sovyet liderlerini öldürmek, Sovyet endüstrisini sabote etmek, savaş durumunda Sovyet ordusunu baltalamak ve SSCB'nin yenilgisi için Nazi Almanyası ve faşist Japonya ile anlaşma içine girmek suçlamalarıyla ilgili çok sayıda kanıt var. Ancak hiçbir Troçkist tarihçi bu kanıtlarla nesnel olarak ilgilenemez, ya da Troçkist saflarında artık hoş karşılanmaz.
Benzer şekilde, Sovyetler Birliği'nin hiçbir akademik tarihçisi kanıtlara objektif olarak yaklaşamaz ve Stalin'in suçlandığı şu ya da bu suçtan suçlu olmadığı sonucuna ulaşamaz, ya da akademik kariyerleri için ciddi sonuçlar la, yayınlanmayacaklardır .
Anti-Stalin Paradigması ve İnkar Sorunu
Araştırma konusu her ne olursa olsun, kanıt sorunlarının tartışılması her zaman uygun ve aslında zorunludur. Bu daha geniş anlamda,Stalin dönemi Sovyet tarihi alanında böyle bir tartışmaya duyulan ihtiyaç hakkında özel bir şey yoktur.
Bununla birlikte, önyargı - anti-komünist ve özellikle Stalin önyargısı - öylesine büyüktür ki, Sovyet tarihinin tüm alanını zehirlemektedir ve bu nedenle bu sorunla yüzleşilmelidir. Benzer şekilde, inkâr ve kaçınma sorunu - hakim olan anti-Stalin Paradigması ile keskin bir şekilde çelişen kanıtları objektif olarak dikkate almayı reddetmek, o kadar yaygındır ki, bu konuda bir şeyler söylememiz gerekir.
İnkarın ve Kaçınmanın Rolü
(..)
Bu araştırmanın sonucunun ana akım Sovyet tarihçileri ve elbette ki Troçkistler tarafından göz ardı edileceğini tahmin ediyoruz . Okuyucu bu inkar ve kaçınma nedenlerini anlamalıdır.
Gerçek şu ki, Stalin dönemi Sovyet tarihinin akademik alanının varlığı, öncelikle bu tarihle ilgili yanlışlıkları teşvik etmek içindir. Stalin ve Stalin zamanında Sovyetler Birliği'nin tarihi ve Naziler de dahil olmak üzere Troçki ve komploları hakkındaki gerçek, dürüst bir şekilde yüzleşmek için çok fazla tehdit edicidir. Bu sonuçları destekleyen kanıtlar çok güçlüdür ve bundan bahsetmek için kanıtların çok daha fazlası var. (Onlar açısından) Sovyet tarihinin Anti-Stalin ve Troçkist paradigmalarını "kurtarmanın" tek yolu, kanıtları görmezden gelmek ve gelinen yerde yanlış olduğunu kanıtlayabileceğimiz gerçek olarak öne sürdükleri iddialarını tekrarlamaya devam etmektir.
Sovyet tarihinin bazı ana akım tarihçilerinin bu kitaptaki ve diğer kitaplarımdaki ve makalelerimdeki kanıtları bilimsel eleştiriye tabi tutmaları mükemmel olurdu. (bu şekilde, eğer eleştirirlerse) Bazı hatalar yapmış olduğumu öğrenebilirim - sonuçta, tüm insan çabasında bir dereceye kadar hata kaçınılmazdır. Ayrıca (eleştiri sayesinde) bazı kanıtları ve / veya karşı kanıtları göz ardı ettiğimi de öğrenmiş olurum. Araştırmamda bu benim için yararlı olur. Aynı zamanda bu (eleştiri), Stalin döneminin Sovyet tarihi ve Leon Troçki'nin gerçekte neyin peşinde olduğu hakkındaki gerçekleri öğrenme projesine katkıda bulunacaktır .
Bunun (eleştirinin) olmasını beklemiyorum. Kasıtlı cehalet ve bu dönemin Stalin ve Sovyet tarihi hakkındaki hakim "bilgelik" - yani yalancılıklar - ile çelişme cesareti gösterince, bana yapılan kişisel saldırılar, araştırmalarıma verilen tek yanıtlar. "Ana akım" tarihçiliğinin gerçeği inkâr etmeye ve gerçekten kaçınmaya devam edeceğine inanıyorum .
Amacım gerçeği keşfetmek. Stalin'i "savunmam" ya da onun adına "özür dilemem". Eğer Stalin suç işlemişse, bunların ne olduklarını bilmek isterim. Bunu bilmenin tek yolu dürüst araştırma yapmaktır. Ancak, siyasi bir gündemin hizmetinde yalanları devam ettiren kişiler, herkesin kendilerinin yaptığı gibi yaptığını varsayarlar - yani herkesin, kendileri gibi kendi önyargılarının çıkarları doğrultusunda kanıtları çarpıttığını, onları görmezden geldiğini veya icat ettiğini varsayarlar. Dürüst olmayan kişiler, diğer herkesin de dürüst olmadığını varsayarak kendi sahtekârlıklarını haklı çıkarırlar. Bu yüzden Stalin in "savunucusu" ya da onun "özür dileyicisi" (bahanecisi- mazur göstericisi. EA) olarak adlandırıldım.
Örnekler |
(..)
Örnek B: Stephen Cohen
Stalin döneminin kıdemli akademisyeni ve Anti-Stalin Paradigmasının savunucusu olan Stephen Cohen, beni "Stalin terörünü inkar eden veya özür dileyicisi" , "ezici çoğunluktaki kanıtları- sade gerçekleri göz ardı eden veya tahrif eden sahte- bilgin”, “meseleyi açık bir şekilde ortaya koymak gerekirse, “burada ya da Rusya'da ciddi akademisyenler arasında yeri olmayan ...sahte-bilgin”olarak isimlendirdi. 25 Mayıs 2019 tarihli Stephen Cohen'in e-postasıyla bir meslektaştan 2 Temmuz 2019 tarihli kişisel iletişim.
Cohen "duman üflüyor"-uyduruyor. Ne kendisi, ne de herhangi bir Stalin döneminin Sovyet tarihinin "ciddi akademisyenleri" ne Stalin'in "terörü" planladığını gösteren kanıtlara, söylenenden daha azı, "basit gerçekler"e sahip değiller. Aksine: tüm kanıtlar (onların iddiasının) tam tersini desteklemektedir. Cohen basit bir şekilde "göz ardı ettiğim" veya "tahrif" ettiğim "kanıtlar" olduğunu iddia ediyor. Ancak hiçbir örnek vermiyor. Hiç şüphe yok ki: Bunu yapamaz, çünkü böylesine kanıtlar yok.
Otoriteye Başvuru
Cohen, "ciddi akademisyenler arasında yer alma" ya değindiğinde, "otoriteye başvurma" nın mantıksal yanlışlığını uyguluyor. Başkalarının benimle aynı fikirde olmaması, benim yanlış olduğumun kanıtı değildir. Ayni, onların benimle aynı fikirde olmadıkları gerçeğinin, onların yanlış olduklarını gösteren kanıtlar!ı olamayacağı gibi.
Sadece birincil kaynak kanıtlar dikkate alınır - hesaba katılır, gerçekleri aramak ve gerçeklerin bunun sonucunu belirlemesine müsaade etme yerine, , kariyercilik, anti-komünizm veya Troçki ye sadakat" nedenleriyle, Anti-Stalin Paradigmasını desteklemeyi tercih eden akademisyenlerin "otoritesi" ni seçmek değil.
Cohen, Nikolai Buharin'e sadık. Cohen 1973'te devamında popüler olacak olan Buharin ve Bolşevik Devrimi adlı bir biyografi yayınladı. Onuncu bölümünde - Buharin'in hayatını 1930'dan 1938'deki yargılama ve infazına götüren bölüm - Cohen, Stalin hakkındaki Kruşçev dönemi malzemelerine büyük ölçüde sırtını dayıyor. 2010 yılında meslektaşım Vladimir L. Bobrov ve ben Cohen'in bu onuncu bölümde yazdığı her Stalin karşıtı iddialarının kanıtlanabilir, deşifre edilebilecek biçimde yanlış olduğunu gözler önüne seren bir makale yayınladık.
Ayrıca Cohen'in kasten yalan söylediğini kanıtadık. Cohen kitabında eski komünist ve Buharin arkadaşı Jules Droz Humbertin anısını alıntılıyor. Humbert-Droz, Buharin'in ona 1927 ya da 1928'de kendisinin ve takipçilerinin Stalin'i öldürmek için zaten komplo kurduklarını söylediğini belirtiyor. Bu, kolektivizasyondan , ilk Beş Yıllık Plan, 1932-33 kıtlığından önceydi, muhtemelen Troçki Partiden kovulmadan 12 Kasım 1927 den önce ve bugün bildiğimiz kadarıyla Troçki'nin Stalini öldürmeyi planlamasından önce.
Ancak Cohen bu bilgiyi saklıyor. Okuyucusuna anısından alıntı yaptığı Humbert- Droz ün bunu yazdığını söylemiyor. (Çünkü) Bunu yapması, anti-Stalin ve Troçkist paradigmaları destekleyenleri şimdi sahip olduğumuz tüm kanıtlara karşı koyarak baltalardı. Korktukları ne? Açık ve net olmalıyız: anti-Stalin Paradigmanın yıkılmasından ve Leon Troçki'nin yalanları ve aldatmacaları etrafında yapılandırılmış olan Troçkist tarikatın tamamen ortadan kaldırılmasından korkuyorlar.
(...)
C. Nesnellik - Gerçeği keşfetmenin olmazsa olmaz koşulu
Öyleyse gerçeği nasıl öğrenebiliriz? Kendi önyargılarımız ve önyargılı fikirlerimiz nedeniyle kör olmaktan nasıl kaçınabiliriz? Tarihsel gerçeklik de dahil olmak üzere, kişinin gerçekle ilgili sonuçlandırmalarının kesin olarak kanıta dayandırılması, materyalizmin temel bir ilkesidir. Tarihte gerçeği keşfetmenin tek yolu budur. Birincil kaynak kanıtlar, ön yargılı fikirlere, önyargılara, mantık ve muhakemede hatasızlığa değil, sadece kanıtlara dayalı olarak tanımlanmalı, bulunmalı, toplanmalı, incelenmeli ve sonuçlar çıkartılmalıdır.
Materyalist araştırmacı tamamen nesnel olmak için çok inceleme yapmak zorundadır. Kendi önyargılarının ve peşin hüküm verici fikirlerinin farkında ve şüpheli olmalıdır. Herkesin eğilimleri, önyargıları ve peşin hüküm vericilikleri vardır. Dolayısıyla materyalist araştırmacı, fizik veya kimya gibi "katı" bilimlerde kullanılana benzer bir yöntem benimsemelidir.
Objektif tarihçi kendi özünün farkında olmalıdır. Tarihçiyi yanıltan ve araştırmasını zehirleyen büyük olasılıkla, başkasının fikirleri ve önyargıları değil, kendi önyargıları ve peşin hüküm vericiliğidir.
* Kendi önyargılı fikirlerini gösterme eğiliminde olan herhangi bir kanıt veya argümana, daha fazla şüphe ile bakmak için özel özen göstermelidir. Bu, "Onaylama Önyargılılığı" nın tehdididir. "(Onaylama önyargısı, kişinin daha önceki inançlarını veya hipotezlerini doğrulayacak nitelikte bilgileri arama, yorumlama, tercih etme eğilimidir.")
* Aynı zamanda kendisini, önceden tasarlanmış önyargılarını reddetme eğiliminde olan herhangi bir kanıt veya argümana ilave bir sempati ve ilgi dozuyla bakmaya zorlamalıdır.
Objektiflik-nesnellik idealini işlevsel hale getirmenin - pratik kullanıma sokmanın - tek yolu budur. Bir araştırmacı nesnel olamıyorsa, gerçeği asla keşfedemez, hatta gerçeği görse bile, onu tanıyamaz.
Kaynak
New evidence of Leon Trotsky’s conspiracies - Grover FurrÇeviri - Erdoğan A
14 haziran 2020
