STEPHEN KOTKİNİN STALİN HİTLERİ BEKLİYOR 1929-1941 kitabında ki YALANLARIN TEŞHİRİ
Alıntı Özet
Çeviri; Erdoğan A
PDF olarak indir
“ Eğer ... yazarları“
kişilikler” ile değilde, Marksistler arasındaki örgütsel ve ideolojik
ilişkilerin tarihiyle ilgilenselerdi, ...eğer skandala
ve dedikoduya daha az önem verip Marksistler arasındaki ideolojik
mücadeleye daha fazla önem verselerdi, ..kitaplarında kesin bir sosyal
ve felsefi sistem kurduğunu ve tüm Marksistlerin, grup bağlılığına
bakılmaksızın, bu sisteme Marksist olmadığı için ve anti-Marksist
olarak karşı olduklarını ifade ettiklerini bilirlerdi" Lenin,
A. Bogdanov ile ilgili olarak , Put Pravdy No 21, February 25, 1914
Burjuva, anti-komünist, faşist
yazarların dedikodu, iftira ve yalanlarla dolu kitaplarının destekli
ve yaygın bir şekilde her dile çevrilip dağıtılması, şüphesiz
ki burjuvazi ile emekçi sınıfın zıt olan çıkarlarını ve mücadelesini ifade eden ideolojik
mücadelenin kaçınılmaz bir sonucudur. Bu tür kitaplar ın burjuva medya
, burjuva akademisyenler ve (herkesin kendini gazeteci ilan ettiği
günümüz) yazarlar! tarafından her dilde reklamı yapılır. Anti-Komunist
Stephen Kotkin in sözü geçen kitabı da bunların bir örneğini oluşturur.
Beyin üretimi araçlarına ve olanaklarına sahip olan burjuvaziyle, Marksist Leninistlerin bu anlamda olanakları, şüphesiz ki karşılaştırılamayacak derecede Burjuvanın lehine çalışmaktadır. Burjuvazinin, faşistlerin ve anti-komünistlerin yalanlarını ve çarpıtmalarını kanıtlarla teşhir etmeyi kendine "görev" edinmiş olan Tarihçi Grover Furr ün en son kitabı, Stephen Kotkinin kitabındaki sahtekarlıkları, yalanları, tahrifleri kanıtlarıyla ortaya döken niteliğe sahip.
Aşağıda, Türkçe'ye özet
bir çeviri amacıyla kitaptan yaptığım alıntılardan
oluşan İngilizce özetin çevirisi yer almaktadır.
------------------
Grover Furr
Önsöz
Bu yeni kitap,
Stephen Kotkin'in "Stalin- Hitleri bekliyor 1929 - 1941 (New York:
Penguin, 2017) kitabının kapsamlı bir eleştirisidir. Bu Princeton Üniversitesi'nde
tarih profesörlüğü ve Hoover Enstitüsü'nde bir Fellow olan Kotkin in üç
ciltlik çalışması ve Joseph Stalin'in kesin biyografisi olma eğiliminde olan
dizinin ikinci cildidir.
Bu kitap öncelikle
Kotkin'in kitabını hiç okumayacak olanlar için yazılmıştır .
Böyle olmak zorundadır- çünkü çok, çok az insan aslında bu ölçü olarak kalın
ve aynı zamanda sahtekârlık olarak kocaman olan kitabı
okuyacaktır.
Okuyucu 1929-1941
yılları arasındaki Sovyetler Birliği'nin tarihini Kotkin'in kitabından öğrenmeyecektir.
Kotkin'in kitabı tamamen güvenilmez (içeriktedir). Yalan
beyanlar ve desteklenmeyen varsayımlar ile doldurulmuştur.
Okuyucuyu, Joseph
Stalin'in bir canavar, kitlesel katil ve her yönden kötü bir kişi
olduğuna ve onun dönemi boyunca Sovyetler Birliği'nin yeryüzünde
cehennemden biraz kısa olduğuna ikna etmeye adanmıştır. Kitap
aynı zamanda Komünizm fikrinin kendisini kötüleyerek, komünist hareketi canavar
Stalin ile ilişkilendirerek, piyasa kapitalizminin çok daha iyi bir siyasi ve
sosyal örgütlenme biçimi olduğu fikrini sokuşturmaya adanmıştır.
Kotkin , bu yıllarda Stalin'in yaşamını doğru ve nesnel bir şekilde
anlatmaya çalışmıyor. Bunun yerine, Stalin, Sovyetler Birliği ve komünist
hareket hakkında kendi çok olumsuz görüşlerini "kanıtlamaya"
çalışmak için sahte kanıtlar kırpıyor.
Çok az okuyucu bu büyük
kitabı okuyacak: 909 sayfa metin, 5295 dipnotlu küçük tipte 158 sayfadan fazla
üçlü sütunlu dipnot ve 47 sayfa bibliyografya, ayrıca üçlü-küçük- tipte
sütunlu.
(..)
Elinizdeki (veya
ekranınızdaki) kitap, Kotkin'in Stalin ve Sovyet liderliğinin suç ve / veya
iğrenç eylem iddialarını dikkatle incelememin sonuçlarını içeriyor .
(..)
Bölümler, Kotkinin ele
aldığı gibi, Sovyet 1930'ların önemli tarihi olaylarına göre düzenlenmiştir .
En çok ilginizi çeken konuları seçebilirsiniz. Kitabımdaki bir bölümü
okuduğunuzda, Kotkin'in söz konusu olaylar hakkında ne
söylediğini öğreneceksiniz ; onları nasıl tahrif
ettiğini; ve bugün mevcut olan en iyi kanıtlarla gösterildiği gibi, gerçek
durumun ne olduğunu kısaca öğreneceksiniz.
(..)
Bu kitap "Joseph
Stalin'in savunması" değildir. Ne olursa
olsun gerçeği keşfetme çabasıdır. Stalin döneminin Sovyet
tarihinin ana-akım (siz burjuva anlayın. EA) tarih
yazımı tarafından nasıl tahrif edildiğini, çarpıtıldığını öğrenmek
istiyorsanız bu kitabı okumalısınız. Sovyet tarihinin sahte ve
dürüst olmayan modeli olan, Ana-akım tarihçilerinden uyum içinde olması
beklenen ve neredeyse hepsinin aslında uyduğu Stalin karşıtı
Paradigma hakkında bilgi edinebilirsiniz.
Bu kitabı bir tür
referans çalışması olarak kullanabilirsiniz. Bu olaylarla ilgili mevcut en iyi
kanıt ne gösteriyor? Ana-akım "resmi" tarih bunlar hakkında nasıl
yanlış?
Eğer Sovyet
1930'lardaki şu ya da bu olayın ana akım tarihçiler tarafından tahrif
edildiğinden şüpheleniyorsanız, onlar hakkında buradan okuyabilirsiniz.
Eğer Stalin ve Sovyet
1930'larında ana-akım tarihsel portresine bel bağladıysanız, büyük bir şok la
karşılaşacaksınız!
Giriş
(..)
Bu kitap Kotkin'in
Stalin'' suçladığı tüm sözde suç ve zulümleri ele alıyor. Kotkin'in
Stalin'in kınanmasını gerektiren davranışları veya hatta duyarsızlığını ileri
sürdüğü tüm pasajları içerir .
"' Hiç bir hata
yoktu ...tırmanış " hikayesi, bu kitapta birçok kez göreceğimiz şeylerin
bir örneğidir: Kotkin'in kaynakları doğru veya dürüst bir şekilde kullanacağına güvenilemez. Kotkin,
Stalin'in dahil olduğu bazı suçlar veya kötülükler hakkında bir
"gerçek" ya da "gerçek olarak öne sürülen-iddia"
öne sürdüğünde, bu" gerçek olarak öne sürülen--iddia"
nın kaynakları iki defa kontrol edilmelidir.
Kotkin'in kaynağını
kontrol ettikten sonra normalde bulacağımız sonuçlar;
(l) kaynağın
Kotkin'in metninin söylediklerini desteklemediği veya ima ettiğini
desteklemediği ; veya
(2) kaynağın Kotkin'in
metninde söylediklerini yansıttığı, ancak bu kaynağın kendisinin dürüst
olmadığı,
(a) kendi
kanıtlarının belirttiklerini yansıtmaz veya
(b) kaynak yeniden
incelendiğinde, kaynağın kendisinin bir başka kaynaktan olduğu ve verilen
gerçek olarak öne sürülen -iddialarını desteklemediği, ya da
(c) hiçbir
delil göstermediği.
Dürüstlükten yoksunluk.
Bu kitap, Vol 2,
Stalinin detaylı bir şekilde eleştirisinisunuyor. İçinde sonucumu belgeliyorum
: Kotkin'in Stalin'e karşı iddia ettiği suç veya zulüm suçlarından her
biri yanlış. Bunu Kotkin'in belirttiği kanıtları kontrol ederek
gösteriyorum ; Kotkin'in kaynaklarının belirttiği kanıtları uygun olan
yerlere dahil ederek ; ve atladığı diğer kanıtları göstererek.
Amerikan Tarih Derneği
tarafından yayınlanan "Mesleki Davranış Standartları Beyanı (güncellenmiş
2018)" belgesinin önemli bir paragrafı;
Tarihçiler mesleklerini dürüstçe uygulamalıdırlar.Tarihsel kaydı onurlandırmalılar. Kaynaklarını belgelemeliler. Diğer akademisyenlerin çalışmalarına kredi vermeliler. Bu görüşleri tartışmaya ve eleştirel incelemeye tabi tutsalar bile, farklı bakış açılarına saygı göstermeli ve onları memnuniyetle karşılamalıdırlar.Bizim (tarihçilerin) kolektif girişim karşılıklı güvene bağlı olduğunu hatırlamalılar. Ve bu güvene asla ihanet etmemeliler.
Araştırdıkları
alanlardaki anlaşmazlıkları ve görüş
farklılıklarını kabul etmek tarihçilerin mesleki sorumluluğudur. Ancak
Kotkin, okurlarına, ister kıtlık (sadece dipnotlar hariç), Ezhovshchino veya
"Büyük Terör" olsun, bu sorunların çoğunda var olan bilimsel
anlaşmazlıklar hakkında asla bilgi vermez, bunlara değinmez. Katyn katliamı,
Moskova Duruşmaları, Tukhachevsky Olayı İspanyol İç Savaşı veya diğerleriyle
ilgili olarak Kotkin her seferinde herhangi bir niteleme
olmadan Stalin karşıtı pozisyonunu tekrarlar.
Kaynaklarını belgelemek
bir tarihçinin sorumluluğu içindedir. Kotkin,
tarihçinin sanatının bu ilkesini alışkanlık olarak devamlı ihlal
ediyor. Dipnotlarının büyük bir kısmı - kaynakların
normal olarak belgelendirmesinde aldığı biçim - sahte. Dikkatli
bir şekilde yapılmış araştırmanın kanıtı gibi görünüyorlar. Ancak, bu
kitapta bazen titizlikle ayrıntılarıyla kanıtladığım gibi, bu dipnotlar
Kotkin'in Stalin'e atfettiği suçlarla ilgili "gerçek olarak
öne sürülen- iddiaları" na kanıt vermiyorlar.
Kotkin'in kitabındaki
birçok iddiası aslında sadece yanlış olarak kalmıyor. Bu yanlış-yalan
açıklamalar rastgele oluşmuyor. Tüm bu yalan-yanlışlıkların sistematik
bir niteliği var; her biri eğilimli bir biçimde
anti-komünisttir. Sovyet liderliği veya Sovyet eylemleri
ile ilgili olumsuz bir eğilimi olan her suç veya
vahşet iddiasını tek tek dikkatle kontrol etmem gerektiğini fark
ettim.
Çalışma hipotezim
şöyleydi: Kotkin'in anti-Stalin veya anti-Sovyet iddialarının veya
"gerçek olarak öne sürülen- iddia" larının çoğunun yanlış
olduğu, Kolkin'in belirttiği kanıtlarla veya gerçekte hiç bir
kanıtla desteklenmediği.
Diğer hipotezim,
Kotkin'in bu ifadeyi destekleyen ikincil kaynaklarının, ya
Kotkin'in gerçe kolarak öne sürülen- -iddialarını desteklemediği, veya kendilerinin, belirttikleri
kanıtlarla (eğer varsa) desteklenmedikleri, yanlış oldukları
anlamına geliyordu .
Araştırmam bu
hipotezlerin her ikisini de destekledi. Aslında, ilk hipotezimin çok
fazla temkinli olduğunu keşfettim. Kotkin'in bütün gerçek olarak
öne sürülen-iddialarının Stalin karşıtı bir eğilimi olduğu
iddiamın yanlış olduğunu gösteren fazla bir şey bulamadım. Bu kitapta bu
araştırmanın sonuçlarını sunuyorum.
Bu Kitabın Organizesi
Bu kitaptaki bölümler
aşağıdaki sunum yöntemine uymaktadır. Bir tanıtım bölümünden sonra, Kotkin'in
Stalin'i bir suçla suçlayan veya Stalin'e olumsuz yansıtma eğiliminde olduğu
"gerçek olarak öne sürülen--iddia"ları
yazımladığı her pasajdan alıntı yapıyorum. Devamında normalde bir
dipnotta bulunan alıntı(lar) la Kotkin'in kendisini desteklediğine dair
kanıtları belirliyor ve mümkünse tanımlıyorum. Daha sonra, ister
birincil ister ikincil olsun, bu dipnottaki kaynakların her birinin, bu
kaynağın Kotkin'in gerçek-iddiasına destek sağlayıp sağlamadığını
değerlendirmek için kontrol ediyor ve doğruluyorum.
İkincil kaynaklar söz
konusu olduğunda, bu ikincil kaynakların kullandığı birincil
kaynakları daha da derinlemesine kontrol ettim. Bu önemlidir
çünkü bir tarihçinin diğeriyle aynı fikirde olması kanıt oluşturmaz. Sadece birincil
kaynaklar delildir.
Kotkin'in bir
dipnotta başka bir ikincil kaynağı belirttiği her örnekte, ikincil
kaynağın dayandığı birincil kaynak kanıtını buldum ve inceledim. Bu
yöntem-işlem, diğer tüm ikincil kaynakların dayandığı birincil
kaynaklara ulaşıncaya kadar, ya da gerçekte serileri veya gerçek olarak
öne sürülen- -iddiaları destekleyen ve dolayısıyla tahrifat olduğunu
ortaya konan hiçbir birincil kaynak kanıtı olmadığını keşfedinceye
kadar devam eder. Bu yöntem, Kotkin'in Stalin'in "suçları "
gerçek- iddialarını doğrulamak için, ya da ortaya çıktığı
gibi, istisnasız yanlış olduklarını göstermek için gereklidir .
Mümkün olduğunda Kotkin'in
kitabındaki her bir bölüme özet bir başlık veya alt başlık verdim . Bu
alt başlığın amacı, okuyucunun bu gerçek olarak öne sürülen-
iddialarını incelemek isteyip istemediğine, veya ayıklama ve
seçmeyle, bazılarını incelemek ve diğerlerini geçmek isteyip istemediğine karar
vermesine yardımcı olmaktır.
Bu yazı yazılırken
(Ocak, 2019) başka hiç kimse bunu yapmakta zorlanmadı. Kotkin'in kitabı genel
olarak göz ardı edilirse, bu kötü bir şey olmaz. SSCB tarihçileri,
genelde tarihçiler gibi, diğer tarihçiler tarafından yapılan her gerçek olarak
öne sürülen- iddia ve ileri sürülen savları iki kez kontrol etmek
yerine, zamanlarını dürüst araştırmalar yaparak ve gerçeği
keşfetmek için harcamalıdırlar. Ancak Kotkin'in kitabı, yarı popüler
dergilerde yayınlanan makaleleri ve Youtube konuşma videoları gibi çok
etkilidir .
Kotkin'in Stalin
suçları hakkındaki gerçek olarak öne sürülen-iddiaları , gerçek te
bu iddialar her zaman yanlış iken, normalde doğru olduğu
varsayılır. Stalin, cilt iki gibi kitapla yalan gerçek olarak kabul
edilir, tarihsel anlayışın akımı kirlenir.
Stalinle Mücadele Paradigması
Mevcut kitapta, Kotkin'in
kendi kaynaklarını ve diğer kanıtlarını kullanarak, Kotkin'in Stalin'e
karşı yaptığı suçlamaların tek bir tanesinin bile doğru olmadığını
gösterdim. Böyle bir sonuç açıklama gerektirir ve son bölümde kendi
görüşlerimi ana hatlarıyla belirtirim. Bu açıklamanın önemli bir unsuru,
"Stalin karşıtı Paradigma" dediğim şey (ASP) hakkında burada biraz
söylenmesi gerekir.
Kruşçev Yalan Söyledi
Şubat 1956, Sovyetler
Birliği Komünist Partisi 20inci Kongresi'nde, Partinin Birinci Sekreteri ve
Sovyet Devleti lideri Nikita Kruşçev, Stalin'i (ve Lavrenti Beriayı) büyük
suçlarla suçladığı "gizli bir konuşma" sundu. 1961 de, 22inci Parti
Kongresinde, Kruşçev ve diğer Parti liderleri Stalin yönelik saldırılarını
daha da ileri götürdüler. Bundan sonra ve Kruşçev'in Ekim 1964'te görevinden
alınmasına kadar Stalin'in “suçları” hakkında sayısı çılgınca çoğalan sahte
bilimsel Sovyet çalışmaları basıldı.
Bolşevik Devrimi'nin
kendisinden bu yana, Sovyet tarihinin akademik alanında anti-komünist
önyargı hakim oldu. Kruşçev'in 1956 "Gizli Konuşması", 22inci Parti
Kongresi'nde Stalin karşıtı konuşmalar ve Kruşçev tarafından yöneltilen uydurmacılık
seli-akımı, takip eden dönemlerin Stalin karşıtı kitaplar çığının
temelini oluşturdu. Aralarında kayda değer olan, örneğin, bu Kruşçev dönemi
materyallerine yoğun bir şekilde dayanım yapan Robert Conquest'in Büyük
Terör'dür. .
Daha önceki bir
makalede Vladimir L. Bobrov ve ben, Kruşçev dönemi materyallerine
dayanan en etkili Stalin karşıtı kitaplardan biri olan Stephen
F. Cohen'in Buharin ve Bolşevik Devrimi (1973) kitabının son bölümünü
inceledik. Orada (a) Cohen'in tamamen 1930-1938 yılları arasında, Buharin in
yaşamı hakkındaki bu bölümde, Kruşçev dönemi "ayetlerine"
dayandığını gösterdik; ve (b) Cohen'in bu uzun bölümde yaptığı her
bir “ayet” in açıkça yanlış olduğunu gösterdik.
Gorbaçov da Yalan
Söyledi
Kruşçev dönemi Sovyet
çalışmaları basit bir ön-yargı sonucu değildi. Daha ziyade, kasıtlı
yalanlardı. Kruşçev ve adamları Sovyet arşivlerinin tüm kanıtlarına
sahiptiler- bugün bizim sahip olduğumuz her şey ve artı çok, çok
daha fazlasına sahiptiler. Aynı şey 1987'den sonra Stalin karşıtı sahtekarlık
çığını daha da büyüten Mikhail Gorbaçov'un adamları için de geçerli.
Stalin dönemi Sovyet
tarihinin akademik alanı, ilk olarak Kruşçev dönemi ve ikincisi
Gorbaçov dönemi ve Sovyet sonrası dönemindeki yalanların bir bakıma eleştirisiz
olarak kabul edilmesi etrafında inşa edilmiştir. Bu yalanlar, şimdi eski
Sovyet arşivlerinde ortaya çıkan kanıtlar karşısında devam edemez.
Bununla birlikte, bunu kabul etmek, SSCB'nin düzinelerce tarihçisinin
eserlerinin, birkaç kuşak boyunca, - gerçekten de olduğu gibi - kökünden
zehirlendiğini ima edecektir.
Bu nedenle Stalin
dönemi Sovyet tarihinin bu modeli, "Stalin Karşıtlığı Paradigması"
olarak adlandırdığım, tartışma götürmüyor. Anti-Komünist ideolojik
amaçlara hizmet etmeye devam ettiği sürece ve gerçekler göz ardı
edilebildiği, gömülebildiği, gizlenebildiği veya göz ardı edilebildiği
sürece , Stalin'in , o günün Sovyet liderliğinin ve komünist hareketin
şeytanlaştırılması devam ettiği sürece, birçok ülkede akademik
uzmanların saygınlığı ile desteklenen anti-komünist propaganda ekonomisinde yararlı işlevini
yerine getirmeye devam edecektir. Bu, Kotkin'in Stalin, cilt 2si gibi
eserler üreten bir gelenekdir.
Bu tür kitapların
yazarları, yalanlarının-sahteliklerinin Sovyet tarihi
alanındaki akranları tarafından ortaya çıkarılmasından korkmak
zorunda değiller, çünkü Stalin karşıtı yalanlar çok nadiren bu şekilde
ortaya çıkartılıyor. Tarihçinin Stalin ve SSCB'yi neredeyse her
türlü suçla suçlayabileceği böyle bir atmosferde, Stalin karşıtı bir
önyargıya sahip olduğu sürece hemen hemen her şeyi söyleyebilir, bir
çeşit "Greshamın Yasası" (kötü nün iyi yi aşacağı)
devreye girer.
Kötü araştırma, iyi
olanı ya da en azından dürüst
araştırmacıyı hakim paradigmaya meydan okumamak için çok
ihtiyatlı, çok dikkatli yapar. İşte bu akademik ve politik ortam,
Stalin Vol 2 gibi sahtekar çalışmaları olanaklı kılar.
Stalin'in Kotkin
gibi atnikomünist tarihçiler tarafından tasvir edilmesiyle ilgili olarak,
İtalya'nın Urbino Üniversitesi'nden Profesörü Domenico Losurdo
şöyle yazıyor:
Filozoflar
tartışmalarında sadece tarihsel olayları değil, aynı zamanda bu
olayları yorumlamalarındaki kategorileri de anımsatmak isterler.
Bugün, Stalin'in yorumlandığı kategori nedir? Kana susamış
delilik. Bu kategori zaten Robespierre'e karşı, 1848
devrimine karşı, Paris Komünü'ne karşı kullanılmıştır, ancak asla
savaşa karşı, Louis XVI'ya veya Girondins veya Napolyon'a karşı
kullanılmamıştır. Yirminci yüzyılla ilgili olarak Lenin, Stalin,
Troçki, Mao'nun psiko-patolojik çalışmalar var, ancak
örneğin Churchill'in yok. Bütün Bolşevik liderler sömürgeci
yayılmacılığa karşı konuşurken Churchill şöyle yazdı: "Savaş,
kişinin gülümsemesi gereken bir oyundur." Devamında Birinci Dünya
Savaşı katliamı oldu. Stalin dahil Bolşevik liderlik grubu bu katliama
karşıydı, ama Churchill tekrar şunlarısöyledi:
"Savaş dünya
tarihinin en büyük oyunudur, burada en yüksek bahislerle oynuyorum, savaş
hayatımızın tek akut hissi."
Öyleyse neden bir
durumda psiko-patolojik yaklaşım var, diğerinde yok?
Kruşçev, Gorbaçov ve
Sahte Tarih
Sovyetler Birliği'nin
tüm tarihçileri, Kruşçev'in ve çalışmalarına
sponsor olduğu "tarihçilerin" ve Gorbaçov'un ve sponsor olduğu
"tarihçilerin" yalan söylediğini biliyorlar. Eğer
bunu bilmiyorlarsa, Sovyet tarihini yapmakta tamamen yetersiz-yetkisizler.
SSCB'nin sonundan bu yana yayınlanan eski Sovyet arşivlerinden çıkan
belgeler başka bir sonuca müsaade etmiyor.
Kruşçev'in ve
Gorbaçov'un adamlar söz konusu olduğunda, "yalan" kelimesi
tamamen haklı-kılınmıştır dır - gerçekte, gereklidir - çünkü bu
insanlar tüm kanıtlara sahipti: eski Sovyet arşivlerinden yayınlanmış
olan her şeye, artı çok daha fazlasına sahiptiler.
Kotkin'in bu temel
gerçekleri bilmediğini hayal etmek gerçekten zor. Fakat
okuyucularına asla bunu söylemez. Şüphesizki, eğer
söyleseydi, ne sahtekâr Krushchev ve Gorbachev dönemi ikincil
kaynakları "kanıt " olarak kullanır, ne de kullanabilirdi.
Fabrikasyonlar,
Sahtecilik ve Yalanlar
Birçok okuyucuyu, önde
gelen bir tarihçinin yaptığı büyük bir çalışmanın, temelde bir yalan
zinciri olduğunu, bilimsel takısının kanıtlanabilir sahtekarlık
olduğunu, dikkatsiz ya da umutsuzca ön yargılıları yalanlara çekmeyi
amaçlayan bir tuzak olabileceğini öğrenmesi şok olacaktır. Haklı olarak
- bu tür tarihsel sahtekarlıktan şok olmalı ve öfkelenmeliyiz. Ancak
Stalin, cilt iki tam da böyle bir kitap. Çalışmamın kaçınılmaz
sonucu bu .
Okuyuculara Kotkin'in
gerçek olarak sunduğu iddialarının birçoğunun kesinlikle, kesin anlamı
içinde "yalan" olduğu görülecektir. Yani, bu
yalanlar cehaletle birleşmiş önyargı ifadesi olarak değil, aldatıcı
bilinçli bir kararla yapılmış olmasıdır. Aynı zamanda birçok
okuyucu "yalan" kelimesinin sadece bir yazar tarafından
kasıtlı sahtekârlığın açıkça gösterilebildiği durumlarda kullanılması
gerektiğini varsayacaktır.
Bu nedenle
"yalan" kelimesine başvurma konusunda isteksizim. Zaten, kasıtlı
kandırma niyetinin kanıtlarla açıkça gösterilemediği tüm
durumlarda, atıfta bulunulan kanıtların hiçbirinde yer almayan, uydurma bir
şeyi ifade eden "fabrikasyon" veya "uydurma"
gibi başka bir terim kullanıyorum. Başka bir yerde yazdığım gibi,
" Kendisinin
de ciddi bir şekilde ön yargılı olduğu herhangi bir araştırmacının
zihninde iyi kurulmuş, imtiyazlı önceden tasarlanmış bir analiz çerçevesinin,
gücünü hafife almak kolaydır. Hem psikolojik hem de akademik,
Sovyet tarihi alanındaki önde gelen isimlerin yanı sıra Rusya'daki arşivlere
erişimi kontrol eden yetkililer için kabul edilebilir bir sonuca ulaşma
baskısı gerçekten de büyüktür. Sonuç olarak, profesyonel ve başka
türlü, ne kadar iyi kanıtlanırsa kanıtlansın, arşivdeki siyasi ve akademik
topluluklardaki güçlü güçleri memnun etmeyecek sonuca ulaşmanın dezavantajları,
Sovyet ve gerçekten de tüm komünist tarihin son derece politikleşmiş doğasına
aşina olan herkes için açıktır. (Furr. Kirov 7)
Buna uygun olarak,
"yalan" kelimesini, kanıtın Kotkin'in gerçeği açık
bir şekilde göz ardı ettiği ifadelerinde, böyle ifadelerin
Kotkin'in destek olarak verdiği kaynaklarda desteklenmediği veya hatta bu
kaynakla çeliştiğinde kullanmayı hesaba kattım. Buna rağmen, bu gibi
durumlarda bile, ön yargılı bir çerçevenin gücünü, üstüne ilave, Kotkin gibi
nesnel olmayan bir tarihçiyi “kör” etmek için, Stalin Karşıtı Paradigma
ile uyumlu olmayan kanıtlara ve sonuçlara karşı güçlü bir ön yargıyı göz
ardı etmemeliyiz.
Nesnellik ve Gerçek
Bugün Stalin'in toplu
katliamlar ve büyük zulümler yaptığı yaygın bir basmakalıp, klişe
sözler. Bu inanç, neredeyse 20. yüzyıldan önce evrensel olan (ve bugün
bile hiçbir şekilde yok olmamış olan) kadınların ve beyaz olmayanların
"entelektüel olarak daha aşağı" oldukları anlayış gibidir.
Bu anlayışlar, Avrupa soylarının neredeyse her" beyaz "erkeği
tarafından, bilim adamları da dahil olmak üzere, kabul edilen
"sağduyu" idi. Birkaç kişi tarafından sorgulandı, daha az
kişi tarafından rededildi. Buna rağmen, bu görüş hiç bir zaman doğru değildi. Bu
görüşler, belirli siyasi ve ekonomik çıkarlara hizmet ettikleri için
(ve bazı çevrelerde hâlâ hizmet ediyorlar) canlı bir şekilde desteklendiler.
Şu anda mevcut olan
kanıtlarla ilgili objektif bir çalışma, "herkesin
bildiklerinin" tersine - "Stalin karşıtı
Paradigma" dediğim - hiçbir cinayet, vahşet ve Stalin'e karşı iddia edilen
diğer suçların kanıtlarla doğrulanamayacağını gösteriyor . Hiç
bir kanıt yok! Aksine, şu anda mevcut olan belgeler, Kotkin'in
Stalin'i yargılamak için suçladığı tek bir suçtan bile suçlu
olmadığını kanıtlıyor .
Bu sonuç birçok
okuyucuyu şok edeceğinden, bunu destekleyen kanıtlar, tarihsel
çalışmalarda normalde olması gerekenden daha kapsamlı bir şekilde
açıklanmalıdır. Sonuçta, bu kitabın ulaştığı önemli bir
sonuç, herhangi bir önemli konuda, ünlü tarihçilerin bile
gerçek olarak öne sürdüğü iddialarına hiçbir zaman basitçe
"inanılmaması" - doğru olarak kabul edilmemesi gerektiğidir.
Bunun yerine, iddialar
doğrulanmalıdır. Öyleyse, bu kitap Kotkin'e inanmamaları konusunda
uyarıyorsa, neden herhangi bir okuyucu bu kitapta gerçek olarak öne
sürülen iddiaları, yani, Stalin cilt ikideki 'bazı ifadelerin yalan
olduğu (iddiasını) kabul etmeli ?
Buna uygun
olarak, dipnotlar, referanslar ve - gerektiğinde - herhangi
bir okuyucunun ulaştığım sonuçlarımı kontrol etmesi için gereken temel
belgeler, burada yeniden - yayınlanmıştır. Bu pratik, bu çalışmanın
uzunluğunu arttırmaktadır. Ancak Stalin ikinci cilt gibi bize sunulan
böylesine bir tarihsel gülünç karikatürü belgelemek için başka bir yol
yoktur.
Bu özgüldeki çalışmanın
amacı Kotkin'in Stalin aleyhindeki iddialarını incelemektir. Gerçi
birçok noktada Kotkinin "Stalin, cilt iki" si Stalin ve SSCB'ye
karşı "savcı nın özeti" gibi bir şey okuyor sa da, bu çalışma
temel olarak ondan farklıdır. Kitabım "savunma avukatının
özeti" değil. Bu suçluluk ya da masumiyeti kanıtlama çabası
değil, bu gerçeği bulma girişimidir.
Önyargıları, peşin
hükmü olmayan, ancak bir suç durumunda sadece suçu çözmek isteyen bir
araştırmacının yaptıklarını yapmaya büyük çaba gösterdim. Tüm
tarihçilerin yapması gereken budur ve daha uzak geçmişi
araştıran tarihçilerin çoğu her zaman bunu yapar. Dürüst ve
nesnel okuyucuyu, tutarlı, dürüst bir soruşturma yürüttüğüme ikna
etmek istiyorum. Yani, şu aşağıdakileri yaptım:
* Kotkin'in Stalin'e
yönelik iddialarını kanıtlamak için gösterdiği tüm kanıtları ve
ayrıca bu iddiaları çürüten bütün "olumsuz" kanıtları
topladım :
* tüm bu
kanıtları dikkatle ve dürüst bir şekilde inceledim;
* sonuçlarımı bu
kanıtlara dayandırdım.
Komünizm ve özellikle
Sovyet tarihi çalışmalarında siyasi önyargı hakimdir. Anti-Stalin
Paradigması ile çelişen sonuçlar genel olarak göz ardı
edilir veya reddedilir.
Stalin
aleyhindeki suçlamalara şüphe oluşturan ya da çıkarımları,
hakim olan paradigmanın öne sürdüğünden daha "iyi" ya da daha
az "kötü" görünmesini sağlayan eğilimlere "Stalinist"
denir. Günümüzde mevcut olan kanıtlarla ilgili herhangi bir
objektif çalışma, "Stalinist" olarak adlandırılmaya
mahkumdur, çünkü basitçe anti-komunist önyargısına sahip
olanlar tarafından siyasi olarak kabul edilemez, ve sahte anti-Stalin
Paradigması sonuçlara ulaşması gerekir.
Nesnel okuyucuyu,
sonuçlara siyasi önyargı gibi başka bir temelde değil, kanıt
ve analiz temelinde ulaştığıma ikna etmek istiyorum. Amacım Kotkin'i
ne " suçlamak", mahkum etmek, ne de Stalin'i "savunmak".
Okuyucuya, iddia edilen sonucu destekleyen kanıtlar ortaya
çıkarıldığında ve kanıtlar açıklandığında ve tüm kanıtların tabi
tutulması gereken bilimsel incelemeye dayanabildiğinde, Stalinin Kotkin
tarafından iddia edilen vahşeti yaptığına ikna olmaya hazır olduğuma
garanti veririm.
(..)
" Dipnotlar"
la Propaganda
"Amerikan tarihini 27 yıldır bir üniversitede öğrettim ve her sınıfı onun üç çeşit tarihine odaklanan standart bir dersle açıyorum: gerçekte ne oldu, ne olduğu söylendi ve ne olduğuna inanıyoruz. Bu önemli, çünkü insanların "ne olduğuna " inandığının her şey olduğu, gerçeklere ulaşmaya çalışmanın ne yazık ki daha az ilgilenildiği bir dünyada yaşıyoruz. " - Profesör Stephen D. Engle, tarihçi, Florida Uluslararası Üniversitesi
Bilim, gerçeği tespit
etme girişimidir. Gerçeği bulmak için nesnel bir
arayıştan değil de, belirli bir iddiaya veya tarihsel paradigmaya saldırmak
veya savunmak gibi diğer bazı motivasyonlardan yola çıkmak, haklı bir
şekilde "propaganda" olarak adlandırılabilir.
Bilimsel referansların,
bibliyografyanın, sahte tarafsızlık güvenceleri olarak
"dipnotlar" tuzakları eşliğindeki böylesine yazılar,
bilimsel değil "dipnotlarla propaganda" yı oluşturur. Bu
kitapta incelemenin ulaştığı sonuç, " Stalin, cilt iki" nin tam
da böylesine bir çalışma olduğudur.
Sunum Yöntemi
Mevcut
kitap Stalin cilt 2 de anti-Stalin bir eğilimi olan her ifadeyi inceleme
ve kontrol etme ve bu doğrulama araştırmasının sonuçlarını bildirme
görevini yükleniyor. Okuyucusu için, Kotkin'in kitabındaki anti-Stalin eğilimin her
gerçek olarak ileri sürülen iddiasının yalan olduğunu
kanıtlıyor .
Çoğu insanlar, Kotkin
gibi sözde "yetkili" figürlerin açıklamalarına güvenirler.
Onlar saygın öğrenim kurumlarından olan akademisyenlerin, popüler akademik
itibarları ile, önemli tarihsel olayları tahrif etmeyeceklerine
inanıyorlar. İşte sahte bilimi, önemli tarihsel
meseleler konusunda görüşleri şekillendirmesini sağlayan bu güvendir.
Stalin ve dolayısıyla
büyük ölçüde 1930'ların Sovyet tarihinin, Kotkin'in Stalin, cilt
2'sinin başından sonuna kadar bir tahrifat çalışması olduğunu belirtmek
abartı olmaz . Kotkinin anti-Stalin bir eğilimi olan iddia veya
açıklamasına destek olarak değindiği her referansı, her dipnotu
kapsamlı bir süreç boyunca inceleme ve kontrol etmeyle, bu tahrif
pratiğinin kitap boyunca olduğunu tespit ettim.
"Büyük Yalan"
Tekniği
Başkalarını aldatmak
isteyenler için normal bir uygulama, genel olarak
gerçeği söylemek ve gerçek söylemler arasında yalanları karıştırmaktır.
Ancak mevcut kitapta incelenen ve analiz edilen tarihsel konular üzerinde Kotkin
farklı bir yöntem kullanmaktadır: "Büyük Yalan". Gerçi
görünüşte propaganda eseri olmasada, Kotkin in kitabı Adolf Hitler'in Mein
Kampf kitabında önerdiği propaganda tekniğini takip takip ediyor- aşağıdaki
gibi,:
Propagandanın işlevi,
örneğin farklı insanların haklarını ölçüp biçmek ve onun üzerine düşünüp
taşınmak değil, tamamıyle tartışmak için onun belirlediği doğruyu
vurgulamaktır. Onun görevi, düşmanı desteklediği ölçüde gerçeğin
nesnel bir incelemesini yapmak ve devamında akademik-adaletli
bir şekilde kitlelerin önüne koymak değildir; onun görevi, her
zaman ve sınırsız bir şekilde kendi doğrumuza hizmet etmektir.
"Büyük
Yalan" Hitler ile orijinal değildi. Hitler
bunu, Birinci Dünya Savaşı sırasında Batı Müttefikleri tarafından
ortaya konulan Alman karşıtı propagandayı inceleyerek öğrendi. Bu
savaştan sonra genellikle sık sık şok olmuş ve aldatılmış gazeteciler
tarafından, bu Müttefik tahrifatlarını açığa çıkaran bir dizi kitap
yazıldı. Bu nedenle, Kotkin'in Hitler'den "Büyük
Yalan" tekniğini öğrenmesine gerek yoktu. Yani Kotkin in bu
tekniği kullandığı sorgulanamayacak bir gerçektir. Bu kitap, Kotkin'in
Stalin karşıtı iddialarını desteklemek için kullandığı referansların
her birini dikkatlice kontrol ederek bu gerçeği ortaya koymaktadır.
Kotkin nesnel
olmaya çalışmaz. Gerçekten de, zaman zaman onun anti-Stalinist
düşmanlığı hiçbir analitik bir amaca hizmet etmeyen ateşli
retorikler, hararetli ahlâkcılık ve manevi kınama pasajlarında kaynar .. Yine
objektiflik adına herhangi tarihçi layık gereklerine arasında birinci olduğunu.
Eğer kişi, çalışmasının başlangıcından itibaren nesnellik için çabalamazsa,
asla gerçeği asla keşfedemez.. Gerçek, hiçbir zaman Kotkin'in amacı
olmadı .
Hitler ayrıca, "Büyük
Yalan" tekniğinin neden bu kadar etkili olduğunu kısa ve öz bir
şekilde açıklamıştı:
Bu konuda onlar (yetenekli yalancılar - GF), bir yalanın büyüklüğünün her zaman belirli bir güvenilirlik faktörü içerdiğine dair sağlam prensiple yola çıktılar, çünkü büyük halk kitleleri, bilinçli olarak, amaçlı olarak kötü değil, kalplerinin en derinliklerinde bozulma eğilimindedirler ve bu nedenle, zihinlerinin ilkel saflığı göz önüne alındığında, onlar küçük bir yalandan daha çok büyük bir yalanın tuzağına daha kolay bir şekilde düşerler, çünkü kendileri küçük şeylerde yalan söylerler, ancak büyük yalanlardan utanç duyarlar. Böylesine bir aldatıcılık asla akıllarına gelmez ve bu tür canavarca korkutucu ve başkalarının rezilce gösterilmesi olasılığına inanamayacaklardır ; evet, konu üzerine aydınlatılmış olsalar bile, uzun süre şüphe duyacaklar ve tereddüt edecekler ve bu nedenlerden en az birini doğru olarak kabul etmeye devam edeceklerdir. Bu nedenle, en küstahca olan bir yalan bile bir şey her zaman akıllarında kalacak ve yapışacaktır - bu dünyadaki tüm büyük-yalancı ve yalancı-kulüplerin çok iyi bildiği ve aynı zamanda en haince faydalandıkları bir gerçektir.
Büyük bir Amerikan
ticari yayıncısıyla yayın yapan Princeton Üniversitesi'nden tarih profesörü,
propagandacı, cüzdanındaki tek para olan
"güvenilirliğe" dayanabilir. Bu çalışma, bu
paranın sahte olduğunu göstermektedir.
(...)
Bölüm 4'ten. Troçki ve
Blok
Bu kitaplardaki
incelediğim bütün kanıtlar bana olduğu gibi tüm araştırmacılar tarafından
kullanılabilmek için mevcuttur. Ancak Kotkin bu kanıtları ya görmezden geliyorr
- gözardı etme yoluyla önyargı - ya da kitapta
göreceğimiz gibi, tahrif ediyor. Aksini yapması - Troçki'nin
yalan söylediğini ve Eksenle gerçekten işbirliği yaptığını kabullenmek olur -
Kotkinin Sovyet tarihinin anti-Stalin Paradigmasını ayakta tutma
yönünde tüm çabalarını tamamen ortadan kaldırır.
* * * * *
Ağustos 1936'daki ilk
Moskova Duruşmasında Troçki, "Sağlar ve Troçkistler bloğu" oluşturmakla
suçlandı. "Blok" terimi ile, Sovyetler Birliği
içinde yasadışı bir şekilde faaliyet gösteren gizli muhalefet grupları
arasında ortak eylem için siyasi bir ittifak kastedildi. Bloğun
amacı Stalin liderliğini devirmekti.
Troçki her zaman böyle
bir bloğun var olduğunu, ya da "kapitülatörler"
olarak adlandırdığı - Troçkist muhalefete desteklerini açıkça
reddetmiş ve Bolşevik Parti hattına gelecekte destek vermeyi vaat etmiş olanlar
- böyle bir blok oluşturmayı hesaba kattığını her zaman
reddetmişti. Kruşçev'in gününden bu yana, bu bloğun varlığı Sovyet,
daha sonra Rus hükümetleri ve Sovyet, Rus, Batı anti-komünist veya Troçkist
olsun tüm Sovyet tarihi bilginleri tarafından reddedildi.
Ocak 1980 de, Harvard
Üniversitesi'nde Troçki Arşivleri araştırmacılara açıldı. Hemen
devamında zamanında dünyadaki en önde gelen Troçkist tarihçi Pierre
Broue tarafından yönetilen bir araştırma ekibi, bir Sağ
bloğu, Troçkist ve diğer muhaliflerin gerçekten var olduğunu ve Troçki'nin
bunu onayladığını keşfetti.
Kısa bir süre sonra
Amerikalı tarihçi bilgin Arch Getty, Harvard Troçki Arşivi'nde Troçki'nin
1932'de eski muhaliflere - "kapitülatörlere" yazdığını
- şüphesiz onları muhalefete dönmeye çağırdığını - kanıtlayan
diğer belgeleri keşfetti. Troçki onlarla ilişkiye geçmediğine ve
asla böyle bir şey yapamayacağına yemin etmişti. Troçki yine
yalan söyledi. 80'ler ve 90'lar boyunca Broue, Troçki'nin
diğer yalanlarını keşfetmeye devam etti.
Kotkin, Broue'un
araştırmasına atıfta bulunur. Ayrıca, Getty'nin
Sovyet Araştırmaları'nda yayınlanan ve Sovyet tarihinde araştırma için dünyanın
en önde gelen aracı olan Troçki Arşivi hakkındaki 1985 makalesini de biliyor
olması gerekir. Ancak Kotkin, okuyucularına bu araştırmanın ne
kanıtladığı - 1930'larda Troçki faaliyetleri hakkında sürekli yalan
söylediği- hakkında bilgi vermez. Troçki Muhalefet
Bülteninde yalan söyledi; bütün makalelerinde ve kitaplarında;
Kırmızı Kitap'ında 1936 Moskova Davası, sözde "çürütmesi"
nde yalan söyledi. Troçki 1937 Dewey Komisyonu'na yalan
söyledi ve Komisyon üyeleri ona inandı. Kotkin bütün bunları
okuyucularından gizledi.
(...)
Kotkin, Kamenev'in
suçlu olduğuna dair delilleri gözden kaçırıyor
Kotkin
Kaganoviç'ten aynı mektuptaki önemli bir bölümü atladı :
...
İkincisi. Reingol'd'in itiraflarından, Kamenev'in karısı Glebova
aracılığıyla Fransız büyükelçisi Al'fand'ı Fransız hükümetinin
Troçkist-Zinov'evite bloğunun gelecekteki bir
"hükümeti" ile olası ilişkileri konusunda nabız yoklamakta
olduğu açıktır.. ...
Aşikarki, Glebova tüm
bu alçakça materyallerden bilgilendirilmişti. Glebova'yı Moskova'ya
getirmeli ve onu bir dizi titiz sorgulamaya tutmalıyız.
Birçok ilginç şey ortaya çıkarabilir.
Bu pasaj, Stalin'in
Reingol'ün duruşmada neyi itiraf edeceğini önceden bilmediğine ve o
zamanlar bu itiraflara dayanarak sonuçlar çıkardığına dair güçlü bir
kanıttır . Başka bir deyişle, Stalin gerçekte neler olduğunu
anlamaya çalışıyordu. Bu, bir kere daha, Stalin'in Kamenev'in
itirafını sahnelenmiş bir şekilde yönetmediği anlamına geliyor.
(..)
Neden birazda Yeni
Yalanlar Olmasınki?
Gerçekten Kotkin bu
konuyu bizzat araştırdımı? Eğer araştırmış olsaydı, neden çoğunlukla
Soğuk Savaş dönemi anti-komünist araştırmalardan eski yalanları tekrarlıyor? Bugün
onlarca yıldır mevcut olan birincil kaynaklar, Kotkin'in İspanya'daki
Sovyetler tarafından yapılan çirkin eylem iddialarını sonuncusuna kadar
sahte olduğunu kanıtlıyor .
Kotkin, daha önce
Troçki'nin sekreteri (siyasi yardımcısı ) Andreu Nin'nin İspanya'daki POUM'un
(Marksist Birleşik İşçi Partisi) lideri olduğunu ve Troçki ve Troçki'nin
kitlelere açık bir şekilde nasıl ondan koptuğunu anlatıyor, ve
Troçkinin İspanya'da "tam kapsamlı bir anti-kapitalist
devrim" olması gerektiği pozisyonunu anlatıyor. Troçkinin bu son
pozisyonu, İspanya Cumhuriyeti'ne, burjuva demokratik bir
rejime ve bu tür hükümetleri faşizme karşı mümkün olduğunca
birleşik bir cephe kazanması için destekleyecek olan Sovyet
politikasıyla muhalefet anlamına geliyordu.
Stalin'in dünya
görüşünde, Nin'nin sadece Troçki'ye olan ağarmış-eski bağlantısı, POUM'u
"Troçkist" olarak şekillendirdi.
Dördüncü Bölüm'de
gördüğümüz gibi, Nin'in ve Troçki'nin sözde "kopuşu" ürkek
alıntıların burada kasıtlı olarak - Radek, Piatakov ve diğer birçok
Troçkist'in kabul ettiği gibi sürekli işbirliğinin bir maskesi
olduğunu düşünmek için iyi bir nedenimiz var. Sovyetler bunu
kesinlikle kabul etmiş olmalılar. Okuduğunu iddia ettiği materyaller
göz önüne alındığında, Kotkin de bunu bilmeli.
Stalinist çizgisini
Marksizm örtüsü olarak idda ederek eleştiren POUM'un bağımsızlığı da vardı.
Ayrıca POUM'un bazı üyeleri Troçki'ye açıkça hayranlardı ve POUM un bazı
yetkilileri Troçki yi Barselona'da ikamet etmeye davet etmeyi
tartıştılar. Bazen fabrikasyon kabusların, gerçekleşmemek için bir yolu vardır.
Burada Kotkin her
ikisini de beraber istiyor. Bir yandan Kotkin , POUM'un
gerçekten Troçkist olmadığı konusunda ısrar ediyor. Bu ,
Stalin'in "uydurulmuş kabusu" sözlerinde açıkça belli ve Nin's, Erwin
Wolfs ve Landau'nun Troçki ile olan bağlarını görmezden geliyor. Ancak diğer
yandan Kotkin , POUM'un Troçkist bir parti gibi davrandığını kabul
ediyor.
Kotkin :
Avrupa genelinde, solcu entelektüeller arasında yürütülen Bolşevik devrimcilerin iddia edilen ihaneti hakkında önemli şüpheler ortaya çıktı, ancak İspanya Cumhuriyeti'nde POUM'un La Batalla sı, Sovyetler Birliği'ni '' zehirli diktatörlüğün bürokratik rejimi olarak etiketliyerek, Moskova Gösteri Mahkemelerini sadece mahkum etmekle kalmayıp, detaylayan tek gazeteydi . "Eylül 1936'da Komünist Enternasyonal'in, birçok Avrupa dilinde yayınlanan sayısı, POUM'u Troçki, Kamenev, Zinoviev, Franco, Mussolini, Hitlerle bağlantılı sol maskesi altında faşistler olarak mahkum etti.
(..)
Yezhov u Stalinmi
"Eğitti"?
Kotkin :
Küçük Köşe de, despot (Stalin) Yezhovu bir gölge hükümeti ile devralmaya hazır bir komplo çizmekte eğitti: Halk Komiserleri Konseyi, başkanı olarak Yagoda, savunma komisseri olarak Tukhachevsky, partinin genel sekreter olarak, Buharin ... [sonraki not 123]Not 123: Khaustov , " Razvitie sovetskikh organov Gosu darstvennoi bezopasnosti ," 362 (gerekçe TSA FSB f3, op.. 45, d. 29, 1. 246). Peterson 21 Ağustos 1937'de vurulacaktı.
Bu sahte bir
dipnot. Khaustov da, Stalinin Yezhovu "eğittiği"
ne dair hiç bir şey yoktur . Açıkçası Kotkin bunu icat etti.
(...)
Bir dünya rekoru mu?
Aynı Kaynaklar Bir Dipnotta 3 defa alıntılandı
(..)
Lakir'in mektubunun tam
metninin gizliliği artık kaldırılmıştır. Aşağıda bir
çeviriyi yeniden yazdım , böylece okuyucu Kotkin'in gizlediği
bölümü kalın harflerle görebilsin .
"Sevgili, yakın yoldaş Stalin. Sana bu şekilde hitap etmeye cesaret ediyorum, çünkü her şeyi söyledim, her şeyi bıraktım ve bana öyle geliyor ki, yıllar boyunca Partiye, devlete ve halka adanmış asil bir savaşçı idim. Benim bütün bilinçli hayatım Partinin ve liderlerinin gözünde özverili, dürüst bir çalışma sürecinden geçti- sonradan kabus içine, telafisi olmayan ihanetin dehşeti içine düştüm. Ve hayatımın bu kısa döneminde her zaman içimde iki kişi vardı: birisi, ordu, Sovyetler, Parti için çok ve dürüst bir şekilde çalışan ve diğeri, ülkeye düşmanca aşağılık faaliyetler düşünen ve hazırlayan. Soruşturma tamamlandı. Devlete ihanet etme suçundan resmi olarak yargılandım, suçumu kabullendim, bütünüyle tövbe ettim. Mahkemenin kararına ve devletin adaletine ve kararın uygunluğuna sınırsız inancım var. Sadece bir ceza olabileceğini ve olması gerektiğini biliyorum - ölüm. Bu ceza için hazırım. Bununla birlikte, size ve hükümete başvuruyorum ve size yalvarıyorum, düzeltilmem olasılığına inanmanız, tüm varlığımı adadığım devlete hala yararlı olabileceğime inanmanız için yalvarıyorum. Belki de kuzeyde ya da doğuda bir yerlerde, Kolyma'da çalışmamı ve nadiren görkemli, tekrar benim olan, Sovyetler Diyarı hakkında arada sırada bilgi edinmem için tekrar izin vermeyi hesaba katar ve karar verirsiniz. (..) Size yalvarıyorum ve bunu yapma hakkımın olmadığını da anlıyorum.
(..)
Bir Başka Yalanlar
Serisi
Kotkin :
Stalin'in savaş hazırlıkları ayrıca binlerce sadık subayın, özellikle de ölmeden önce gözü işkence altında eline verilen Vasily Blyukher gibi üst düzey komutanların ve kanı Stalin Paktı imzalamadan hemen önce bir Alman ajanı olmak "itirafı" nın her yerine saçılan yetenekli Mikhail Tukhachevsky'nin infazlarının işaretini taşıyordu. .40 Not 40 (1068): Stepanov, "Ey masshtabakh baskısı ".
Bu dipnot bir
sahtekarlıktır. Hiç bir belirli sayfa, ya da
yayının sayısı belirtilmemiş. Nedenini merak ediyor musun? Ve
bu Voenno-Jstoricheskii Zhurnal, 1993, No. 1, 2, 3 ve 5'teki dört bölümden
oluşan bir makaledir. Dahası, 1. sayıdaki makale Stepanov tarafından
değil, AT Ukolov ve VI Ivkin tarafından yazılmıştır.
Ama Kotkin
bibliyografisinde bunların hepsini Stepanov'un muş gibi listeledi. Ve Stepanov
tarafından , No. 2, 3 ve 5'e ait olanlar, Kotkin'in başka bir yerde
alıntı yaptığı Shvernik Komisyonu'nun " Spravka " nın en
azından beş farklı başka bir yayınıdır ! Neden aynı belgeyi yine başka bir ayrı
yayında alıntıladınız? Kapsamlı bilimcilik görünümünü oluşturmak için ?
" Spravka "
diyor Bliukher "gözaltında" öldü "işkence altında
değil." Bliukher ün gözüne gelince, " Spravka " "
Okono rna3a 6bIJI orpoMHhIH CH H. ..s 1K" - " de gözünün yanında
büyük bir bere vardı diyor, "gözü eline verilmiş" nereden
geliyor? Kotkin'in gösterdiği kaynaklarından değil .
Kotkin , Stalin'i "kötü göstermek" için bu kanlı detay zaferini kendisi
mi hayal etti. ?
(..)
Kotkin Yakov
Yakovlev'in İtirafını göz ardı ediyor
Yakov Yakovlev Tarım
Komiseriydi ve daha sonra 1936 Anayasası'nın hazırlanmasında çok önemli bir rol
oynadı ve bu süre zarfında Stalin ile çok yakından çalıştı. Kotkin'in kitabının
okuyucuları üst teki alt-başlığı gördükten sonra, ellerindeki Kotkinin kitabına
dönebilir ve içindekiler kısmında Yakovlev'in itirafını
arayabilirler. Orada yok. Kotkin bu konuda hiçbir söz söylemez .
Ancak bu belge,
Kotkin sık sık değindiği , Lubianka 1937-1938 Ciltinin en
önemli belgelerden birisidir. Bu belgede Yakovlev sadece gizli Sağlar
ve Troçkitler bloğuna üye olduğunu itiraf etmekle kalmaz. Yakovlev aynı
zamanda, 1923'te Troçkistlerle bütün bağlarını koparıp ve
"içeriden oymak" için Troçki tarafından atanan, Parti'de "uyku
halinde olan (kendini gizleyen)" Troçkist olduğunu
itiraf ediyor. Yakovlev ayrıca, Alman istihbarat tarafından
işe alındığını itiraf ediyor; çünkü Alman ajanının ona söylediği
gibi, Almanlar zaten Troçki ile çalışıyorlardı ve aynı temelde
Yakovlev ile çalışmayı talep ediyorlardı.
Troçki'nin Hitler'in
Alman hükümeti ile işbirliği yaptığı suçlaması, Ağustos
1936 ve Ocak 1937'nin Birinci ve İkinci Moskova Davalarında ana
suçlamalardan biriydi. Anti-Stalin Paradigmasına hizmette bu suçlama uzun
zamandır Stalin tarafından yalan, uydurma ve Troçki'ye iftira olarak
reddedildi. Lubovka 1937-1938 cildinde kaydedilen Yakovlev'in itiraf
bildirimi ve Stalin'in bu konudaki yorumları da
Troçki'ye karşı bu suçlamayla ilgili sahip olduğumuzun kanıtlar
yığınında önemli bir maddeyi içeriyor.
(...)
Stalin'in Buharin'e
karşı olan yumuşaklığını-hoşgörülüğünü gizlemek
(..)
.. Kotkin yalan bir
şekilde iddia etmektedir. (onun iddiasının) Aksine, Stalin,
Buharin ve Rykov için en hafif cezayı destekledi: hatta hapis
cezası değil, sadece küçük bir şehre “içte sürgün” taraftarıydı.
Daha sonra komplocu olarak hüküm giymiş olanlar da dahil olmak üzere, diğerleri,
yargılanmak ve hatta infaz etme taraftarıydı!
Komisyonun otuz altı üyesinin yaptığı ilk oylamada, altı kişi Buharin ve Rykov'u infazı (ölüm cezası) için konuştu. Özellikle Postyshev ve Shkiriatov da dahil sekiz kişi Buharin ve Rykov'u tutuklamak ve mahkemede yargılamak için ama onları infaz yerine hapse atmaktan yanaydı. On altı üye görüş bildirmedi veya oyları kaydedilmedi.
Özellikle ilgi çekici olan bu geriye kalan gruptur. İlk taslağın da belirttiği gibi, beş üye "Yoldaş Stalin önerisi " taraftarıydı. Ancak bu öneri neydi? Orijinal belgede, Stalin ölüm cezasına, hapis cezasına, hatta duruşmaya karşı ve nispeten hafif cezalandırılma olan iç sürgün yönünde konuştu. Son versiyonunda, Stalin'in modife edilmiş "önerisi", onları mahkemeye göndermek değil, Buharin ve Rykov meselesini daha fazla araştırma amacında NKVD'ye devretmek için nihai karar haline gelmişti.... Bu, Stalin'in Bukharinin net bir şekilde mahkum edilmesinden kaçınmak için üçüncü kez kişisel olarak müdahale edişiydi. (Getty ve Naumov , 416)
Kotkin, Buharin ve
Rykov için en hafif cezayı isteyenin Stalin olduğunu biliyor.
Yine de Kotkin yukarıdaki paragrafı şu cümleyle takip ediyor: "Belki
Stalin şimdi tatmin olmuştur?"
Ne sahtekârlık!
(...)
"İşkence
telgrafı"
(...)
Bir kez daha, Kotkin'in
buradaki aldatmacası göz ardı etmeyle ilgili önyargıdan
geçiyor. Çünkü, aynı Kruşçev'in 25 Şubat 1956'da 20. Parti Kongresi'ne
yaptığı meşhur "Gizli Konuşmasında" yaptığı gibi Kotkinde ,
"Merkez Komite tarafından onaylandı" nın hemen ardındaki pasajı
(aşağıda) gözardı ediyor- atlıyor. (atlanan yerler koyulaştılan
bölümler) :
Aynı zamanda, fiziksel baskının bir istisna olarak izin verildiği ve ek olarak, sadece insancıl sorgulama yönteminden yararlanan halkın bariz düşmanlarıyla ilgili olarak, inatçı bir şekilde komplocu-yandaşlarını vermeyi reddedenler ; aylarca itiraf etmeyi reddeden; ve hâlâ dışarıda olan komplocuların bulunması faaliyetlerini yavaşlatmaya çalışanlar; ve böylece hapishaneden bile Sovyet iktidarına karşı mücadelelerini sürdürmeye devam edenler ile ilgili olarak. Deneyimler, bu politikanın insanların düşmanlarının maruz kalmasını büyük ölçüde hızlandırarak sonuç verdiğini göstermiştir. Sonradan pratikte fiziksel baskı yöntemi Žákovský, Litvin, Uspensky ve diğerleri gibi pislikler tarafından lekelenmiş olduğu doğrudur, çünkü onlar bunu bir istisnadan genel kural haline çevirdiler ve yanlışlıkla tutuklanmış olan dürüst insanlara karşıda bunu kullanmışlardır. Bu istismarlar usulüne uygun olarak cezalandırılmıştır. Ancak bu, pratikte doğru bir şekilde kullanıldığı sürece yöntemin kendisini geçersiz kılmaz. (Kruşçev Yalan, 333)
Kruşçev bu pasajı neden
atladı? Çünkü pasaj içinde Stalin "fiziksel
baskının kullanım" uygulamasını sınırlıyordu ve
Yezhov un NKVD adamlarını, üçünü ismiyle belirterek
"pislik" olarak tanımlıyordu.
Kruşçev bununla
kurtulabildi - bu "işkence telgrafının" tam metni Gorbaçov'un
gününe kadar yayınlanmadı. Kruşçev'in yalancı ve sahte
olduğunu biliyoruz ; Kotkin hakkında ne söylenmeli ?
Alıntılar Çeviri;
Erdoğan A, haziran 2020
Kitabı satın alma
bağlantıları
It is available in the
UK and Canada for the same price as in the USA:
Sale price if you order
it directly from me is 1/3 off: US$20, postage included. (Only for orders in
the USA).
Send a check for $20 to me:
Grover Furr
English Dept.
Montclair State University
1 Normal Avenue
Montclair NJ 07043-1624
English Dept.
Montclair State University
1 Normal Avenue
Montclair NJ 07043-1624
