BÜTÜN RUSYA SOVYETLERİ KONGRESİ Ekim 1917
Çeviren ; Özlem Koşar
KONGRENIN AÇILIŞI
25 Ekim akşamı, burjuva hükümetini dağıtan Petrograd Sovyet Askeri Devrim Komitesi iktidarı, II. Bütün Rusya Sovyetleri Kongresine devretti. Bu kongre delegeleri, önceden alınan bir kararla 20 Ekim'de açılacağı tespit edilen kongre nedeniyle Petrograd'a 17 ve 18 Ekim'de gelmeye başlamışlardı. Merkez Idare Komitesi'nin Sosyalist Devrimci ve Menşevik }iderleri, delegeleri birlik oluşturmamaları için şehrin farklı yerlerine yerleştirdi. Bu hile başarısızlıkla sonuçlandı. Delegelerin yerleştirildiği misafirhaneler kısa sürede hareketli politik kulüplere dönüştü. Aynı zamanda delegeler fabrikaları ve alayları ziyaret etti ve başkentin gergin atmosferinde bazılarının demir attığı uzlaşma olasılığı da yok oldu. Akşamları delegeler misafirhanelerde toplanıyor ve yoğun günlerinin izienimlerini paylaşıyorlardı. Her köşede, canlı konuşmalar ve tartışmalar sürüyor ve delegelerden çoğu resmi olarak Bolşevik Partisi'ne bağlı olmasalar da Geçici Hükümet'e karşı olduklarını açık gönüllülükle ifade ediyorlardı. Parti üyesi olmayan delegeler bile başkentte ve Bolşevik delegeler arasında hakim olan mücadele ruhunu taşıyorlardı.
22 Ekim'de 175 delege Petrograd'a gelmişti. Bunlardan 102'si Bolşevikti ya da Bolşeviklerin görüşlerinj paylaşıyorlardı.l Her gün Partinin Merkez Komite temsilcileri misafirhaneleri ziyaret ediyor, Bolşevik delegeleri çağırıyor ve onları Petrograd'ın çalışan kesimin yaşadığı bölgelerdeki fabrika ve alaylarda yapılan toplantılara gönderiyorlardı. Bu konuşmacıların en iyilerinden biri olan S. M. Kirov -Kuzey Kafkasya'dan bir delege- bir günde birçok toplantıya gönderildi.
Bu mitinglerde Bolşevik propagandacılar kendi bölgelerie gittikçe büyüyen, devrim hareketini anlatıyorlardı. Y. Z. Yerman, örneğin, Tsaritsin'deki gelişen devrim hareketlerini anlattı. Sanayi bölgelerinden delegeler aldıkları talimatları -:on binlerce proleterin, iktidarın Sovyetlere geçmesini istediklerini okudular. Bolşevik asker delegeler ordudaki her erin nasıl devrimin -olgunlaşması ile ilgili her parça bilgiyi kaptığını anlattı. Kerenski'nin adı, söylediklerine göre her zaman alay ve lanetle telaffuz ediliyordu. Böylece, bu heyecanlı toplantılara katılan herkes Urallar'da, Doners havzasında, Volga bölgesinde, Ukrayna'da ve cephelerde -aslında tüm ülkedeneler olup bittiğinin bir görüntüsünü elde ediyor ve Bolşevik delegelerin konuşmalarında aniattıklarından Petrogradlı işçiler yalnız olmadıklarına, ülkenin çalışan kesimin ve tüm fakir köylülere desteğine güvenebilecekleri konusunda ikna olmaya başlamışlardı.
II. Kongrede temsil edilen 318 Geçici Sovyet'ten sadece 59'u kendilerini "demokrasinin iktidarı" lehine ifade etmiş, 18'i hem "demokrasinin gücüne" hem de "Sovyetlerin iktidarı" lehine kesin olmayan kararlar bildirmişti. Bolşevik mandasında kongreye gelen 241 Sovyet'ten delegeler açıkça "Bütün Iktidar Sovyetlere!" isteminde bulunmuştu.
Ülkeye hakim olan hava böyleydi.
Açılış günü yaklaştıkça delegeler Smolni'de daha sık toplanıyorlardı.
Delegeler siperlerden, fabrikalardan ve kırsal bölgelerden telaşlı ve tereddütlü yüzlerle geliyordu. Sigara dumanından daha da karanlık olan Smolni'nin loş koridorları tulumlarıyla işçiler, gri kabanlı askerler, siyah kabanlı gemiciler ve ev dokuması giysileriyle köylülerle dolmuştu.
Çalışan kesim bölgelerinden ve ordu alaylanndan delegeler devrime ve açılmak üzere olan Sovyet Kongresine sadakatlerini sunmaya geldiler.
25 Ekim'de sabah erken saatlerden gece geç saatlere kadar çeşitli parti gruplarının toplantıları Smolni'nin farklı odalarında yapıldı.
Kongrenin en büyük grubu kongrede çoğunluğu oluşturan -örneğin açılışa gelen 650 delegeden 390'ı- Bolşevik grubuydu.
Kongre açıldıktan sonra diğer gruplardan birçok delege geldi.
Bolşevik grubu ofisini Smolni'nin ilk katında büyP.k bir odaya açtı. Yalnız bir masa ve birkaç sandalyeyle döşenmiş bu oda sürekli biçimde gelen Bolşevik delegelerle doluydu. Bunlardan çoğu duvarın dibinde yere çömelmişti.
Moraller yükseliyordu ama yine de herkes oldukça sakindi. Bolşevik delegelerden çoğu, kongreden önce birkaç geceyi Smolni'deki bu odada geçirqiler. Yere yayılmış gazeteler, ceketler ve üzerinde bir iki saat kestirmişler ve ağaran günle beraber bir kez daha parti tarafından onlara emanet edilen görevleri yerine getiriyorlardı. Onlardan birçoğu tabanca, tüfekle silahlanmıştı ve bellerinden el bombalan sarkıyordu.
II. Sovyet Kongresinin kompozisyonu, Geçici Hükümet'in geçen yedi ayında Bolşevik Partisi'nin, proleter bir devrim olmadan toprak ve barış sorunlarının çözülemeyeceği konusunda insanları ikna etme başarısına ne kadar uzak olduğunun sarsıcı bir göstergesiydi.
I. Sovyet Kongresinde en güçlü partiler konumundaki Menşevikler ve Sağ Sosyalist Devrimciler, II. Kongrede kötü bir çöküntü içindeydiler. Sadece çok kısa bir süre, halkın bu yanlış dostlarını işçilere ve köylülere hainler ve dönekler olarak göstermek için yeterliydi.
Sağ Sosyalist Devrimciler, Merkezci Sosyalist Devrimcilerle birlikte 60 kişilik bir grup oluşturuyorlardı. Sosyalist Devrimci Parti'nin diğer üyeleri "Sokulan" izledi.
Daha sonra kongre sırasında "Sol" Sosyalist Devrimciler eyalerlerden gelen Sağ ve Merkez Sosyalist Devrimci delegelerin bir bölümünü kazandıktan sonra kongredeki ikinci büyük, yani 179 kişilik bir grubu oluşturdu. Kongrenin açılışında farklı eğilimdeki Menşevikler Bund'lar dahil 80 kişiydiler.
Menşevik ve Sosyalist Devrimci Parti liderleri solgun, seı:semle: miş ve depresif bir biçimde Smolni'nin koridorlarında dolanıp duruyorlardı. Onlar ordusuz generallerdi. Kendi grup toplantılarında kendi delegeleri sayısız gruplara bölündü. Kongrede yer almamaya karar verdiler, fakat yığınların tepkisi o kadar devrimciydtki bireyler liderleriin kararına açıkça karşı geldiler.
Menşevik grup toplantısında tartışma saatlerce sürdü fakat liderler birliği sağlamada başarısız oldu. MenşY!_k Parti Merkez Komitesi'nin bir toplantı yapması için ara verildi. Grup toplantısı akşam altıda bittiğinde, Dan, delegeleri Menşevik Parti Merkez Komitesi'nin yapılan devrimin sorumluluklarını kabul etmemeye karar verdiğini ve bundan dolayı Menşevik Parti'nin Bolşevik barikatlarının arkasında durmayacağını bildirdi. Merkez Komite, grubun kongrede yer almaması gerektiğini önerdi ve yeni bir hükümet kurmak için Geçici Hükümet'le görüşmeye karar verdi.
Sosyalist Devrimci grup kongre işleyişinde yer alıp almayacaklarını da tartıştı. Sosyalist Devrimci Parti Merkez Komitesi grubun uzak durmasını önerdi fakat çoğunluk oyuyla kongreden ayrılmamaya karar verdiler.
Cepheden gelen delegeleri kontrol altında tutmak için Sosyalist Devrimciler ve Menşevikler, "Öncü Grup" olarak adlandırdıkları bir grup kurdular. Bolşevik Partisi toplantısına katılmak için ayrılan Bolşevik delegelerin öncülerinin yokluğundan yararlanarak Sosyalist Devrimciler ve Menşevikler 16 oydan 9'unu alarak Öncü Grubu kongreye katılıma karşı karar alınma'sı konusunda ikna etmekte başarılı oldu.
Bu grup toplantıları gece geç vakitlerde sona erdi.
Tüm grupların katılımıyla kongrenin akşam sekizde açılmasına karar verildi, fakat saat 10'da Menşevik grup hala toplantıdaydı. Bolşevikler, Menşeviklere salona ne zaman geleceklerini öğrenmek için iki temsilci gönderdi. Menşevikler en azından bir saat daha meşgul olacaklarını bildirdiler.2
Sonunda 11 sularında devam eden Sovyetler Merkez Idare Komitesi'nin -Menşevik ve Sosyalist Devrimci- üyelerinden bir grup platformdaki yerlerini aldılar.
Saatin geç olmasına rağmen Smolni hiç olmadığı kadar hareket-liydi. Kongrenin yapıldığı salon da kalabalık ve hararetliydi. Delegeler sütunların tabanlarında dikilmiş ve pencerelere oturmuştu. Girişler ve antreler saat 10:40'ta kapatıldığında manşetlerinde kırmızı çarpıların olduğu askeri üniformalı iri yarı bir tip platforma çıktı. Bu Menşevik Dan'dı, Merkez Idari Komitesi adına kongrenin açılışını yaptı.
Görülüyordu ki Menşeviklerin ve ayrılmaz yoldaşları Sağ Sosyalist Devrimcilerin kongreye katılmalarındaki tek sebep karşıdevrimci yüzlerini sergilemekti. Başlangıçtan itibaren yüzsüzce karşıdevrimcileri desteklemişlerdi. Bunların sayesinde fesatlık yuvası haline gelen Kışlık Saray'ı Petrogradlı işçiler ve askerler o dakika hücumla almıştı.
Kongrenin açılışında Dan şunları söyledi:
"Ben Merkez İdari Komitesi Yönetim Kurulunun bir üyesiyim, fakat bu dakikada parti liderlerimiz Kışlık Saray'da ateş altındalar, bakan olarak görevlerini yerine getirmeye çalışıyorlar."3
Dan'ın destek verdiği bakanlar o dakikalarda Petrograd proleterlerini bastırmak amacıyla cephelerden birlik topluyorlardı. Halihazırda Kerenski'yi Petrograd'a Kazak birliklerini getirmesi için göndermişlerdi. Anayasal Demokrat Kişkin'i "diktatör" olarak görevlendirmiş ve Petrograd'da düzeni tekrar sağlaması için ona olaganüstü yetkiler vermişlerdi. Dan sözüne şöyle devam etti:
"Hiç konuşma yapılmadan, kongre oturumunun açıldığını beyan eder ve bir yönetim kurulu seçimine geçilmesini öneririm."4
Bolşevikler, yönetim kurulunun orantısal temsil temeline göre seçilmesini istediler. Menşevikler ve Sağ Sosyalist Devrimciler ise temsilcilerini adaylıktan çektiler. Enternasyonal Menşevikler "bazı sorunlar çözülünceye kadar" kongrenin yönetim kurulu seçimlerinde yer almaktan kaçınacaklarını da açıkladılar.5
Menşevik lider Martov'un zayıf ve öfkeli figürü platformda belirdi. Boğuk bir sesle Bolşeviklere küfürlü sıfatlar fırlatarak konuşmasına başladı, proleterlerin büyüyen zaferini suikast olarak tanımladı ve devrimci işçileri ve askerleri çok geç olmadan kendilerine gelmeye çağırdı. Martov gerçekte delegelere Petrograd sokaklarına çıkıp, ihtilalci işçileri ve askerleri evlerine dönmeleri için ikha etmelerini önerdi.'
Enternasyonal Menşevikler adına Martov, kongrenin "karmaşanın engellenmesini sağlamak amacıyla diğer Sosyalist partiler ve örgütlerle müzakerede bulunacak bir heyet seçmesini" önerdi.
Iç savaştan kaçınmanın tek yolunun "bir birleşik demokratik hükümet" kurmak olduğunu iddia etti. 6
"Birleşik demokratik hükümet"in kurulması için bir anlaşmaya varılması gerektiğini söyleyen Martav'un işaret ettiği "diğer sosyalist parti ve örgütlerin" temsilcileri kongredeydi ve eğer Menşevikler çalışan halk çoğunluğunun isteklerine göre içtenlikle hareket ederlerse kongrenin ilerleyişinde yer alacaklar ve kararlarına uyacaklardı. Fakat Martav'un önerisi görünürde farklı bir şey içeriyordu. "Karmaşayı önleme başlamıştı" ki Menşevikler Kışlık Saray'daki işgalin kaldırılmasını, diktatör Kişkin'in liderliğindeki kuşatılmış bakanların hareketlerinde özgür olmaları ve Geçici Hükümet'e cepheden yedek kuvvet sağlaması ve Petrograd'daki karşıdevrimci kuvvetleri seferber etmesi için süre tanınmasını istedi. Martav'un önerisi karşıdevrimcilerden de aynı desteği gördü.
Martav'un önerisi kongredeki diğer kararsız gruplar tarafından da desteklendi -"Sol" Sosyalist Devrimciler ve öncü grup-, Bolşevik grup ise "Martov'un önerisine herhangi bir itirazları olmadığını, tam aksine tüm grupların gelişen olaylarla ve durum dışı bir yolla önerilerini dile getirmeleriyle ilgilendiklerini" açıkladılar. 7
Bu anlamda, yani hararetli bir şekilde kabul edilen Martav'un önerisine göre kongredeki çeşitli gruplar günün olaylarına karşı tutumlarını dile getirmeliydi.
Kabul edilen çözüm Menşevikleri memnun etmedi. Kongre onların önerilerinin ana noktalarını göz ardı etmişti: "Karmaşanın durdurulması için harekete geçilmeli." Birbiri ardına Sosyalist Devrimci ve Menşevik temsilciler "acil harekit"la ilgili açıklama yapmak için söz hakkı istediler. Aciz bir öfkeyle saçmalayarak Bolşeviklerin planı ve maceracılığı hakkında ulumaya devam ettiler. Kongre platformundan Sovyet Hükümeti'ne karşı açıkça savaş ilan ettiler. Menşevik Y. A. Haraş, 20. Ordu Komitesi temsilcisi olarak konuştu:
"Menşevik ve Sosyalist Devrimciler kendilerini burada yer alan herkesten ayırmak ve tüm güçleriyle zaptetme kuvvetine karşı koymak amacıyla sosyal kuvvetleri toplamak gerektiğini var saymaktadır."8
Onu "Öncü Grup adına" konuştuğunu iddia- eden Menşevik ordu subayı G. D. Kuçin izledi:
"Şu andan itibaren şehirler mücadele arenası olacaktır ve buralarda kuvvetler seferber edilmelidir."
Ona salondaki delegelerden şu karşılık geldi:
"Kimin adına konuşuyorsunuz? Ne zaman seçildiniz? Askerler ne diyor?"9
Kuçin, korniteye 2., 3., 4., 6., 7. ve diğer ordulardan bahsetti. Uyarıcı bir tonla kongrenin gözünü korkutmaya çalışarak cephedeki 20 ordunun Petrograd'a gelerek taş üstünde taş bırakmayacaklarını açıkladı. Açılan cephenin ve kötü kaderinin üstüne adayan Rusya'nın dehşetli bir resmini çizdi. Konuşmasının kanıtı olarak Ordu Komitesi'nden geçen benzer tehditlerle dolu kararı okudu.
Konuşmasını gergin bir sessizlik izledi. Delegeleri bir ürperme sarmış gibiydi. Cephedeki birlikler gerçekten heybetli bir savaş gücünü temsil ediyordu. Tüm bunlara bakarak bu subayın dedikleri doğru muydu?
Fakat sessizlik aniden yüksek ve kendinden emin bir sesle bozuldu. Cepheden bir asker çarnurianmış paltosuyla platforma doğru yolunu ezerek geçti ve şunları söyledi:
"Bu adamlar, orduda ve Öncü Komite'deki hiziplerin fikirlerini dile getiriyorlar. Ordu uzun zamandır bu komitelerin yeniden seçilmesini istiyor. .. Siperlerdeki erler sabırsızca gücün Sovyetlere devredilmesini bekliyorlar." 10
Bir sonraki konuşmacı Leh piyadelerinin temsilcisiydi:
"Ordu Komitesi'nin iki temsilcisinin açıklamalarını duydunuz. Eğer konuşanlar gerçekten orduyu temsil ediyor olsalardı konuşmalarının bir değeri olurdu. Onları saf dışı edin! Ordu onlarla beraber değil! "" 11
Haraş ve Kuçin, tipik Ordu Komitesi temsilcileriydi. Şubat Devrimi'nin ilk gününden beri, tekrar seçilmemelerine rağmen bir ofise sahiptiler. Askerler onları otokrasinin deviilmesinden beri hiç değişime uğramayan Genelkur-;ny'ın ajanları ,olarak nitelendirdiler. Kongre açıldığı dakikadan beri platformdan konuşan üst ordu komiteleri, köylü ve demiryolu işçi örgütleri temsilcileri ile geniş salonun kenarlarını dolduran asker ve köylü delegeleri arasında bir mücadele başladı. Bu halk delegeleri, kongreyi düşman kampıymışçasına göstermeye çalışan komite adamları tarafından yapılan konuşmalada alay ettiler. Salonun her köşesinden Menşeviklere ve Sosyalist Devrimcilerin tehditlerine cevap olarak gelen öfke haykırışları, sosyal uzlaştırmacıların politikasının tüm ülkede yarattığı kızgınlığın zayıf bir yankısıydı. Kuçin ve diğer komite elemanları çoktan geçip gitmiş olan devrimin bir basamağının temsilcileriydi.
"Tehditçiler! Siz Genelkurmay adına konuşuyorsunuz, ordu adına değil!" sözleri delege sıralarından Kuçin'e fırlarılan haykırışlardı.
Onun "tüm politik bilince sahip askerlerin" salondan ayrılma çağrısına karşılık olarak yüzlerce asker şöyle cevap verdi:
"Kornilovcular!"
Haraş ve Kuçin tarafından konuşmalarında kullanılan küfürlü dil, Menşevikler ve Sosyalist Devrimciler tarafından okunan bildirilerde de tekrarlandı.
Bildirilerinde Menşevikler, Büyük Sosyalist Devrimi, ülkeyi birbirini kıran bir mücadeleye sokan ve karşıdevrimcilerin zaferine götüren bir "kumar" ve bir "suikast" olarak adlandırıyorlardı. Bu durumdan kurtulmanın tek yolu Menşeviklerin desteklediği "Geçici Hükümet'le, hükümetin tekrar örgütlenmesi şartıyla" anlaşmaktı.12
Sosyalist Devrimciler kendilerini Menşeviklerle birleştiriyorlardı. Hendelmann tarafından okunan bildirileri Menşeviklerinkiyle tamamen uyuroluydu ve Ekim ayaklanmasını "ülkeye ve devrime karşı bir suç" olarak tanımlıyorlardı.13
Hem Menşevikler ve hem de Sosyalist Devrimciler bildirilerinde kongreden ayrılacaklarını açıkladılar.
Bundçuların temsilcisi Abromoviç de grubunun kongreyi terk edeceğini bildirdi. Devam ederek, Menşeviklerin, Sosyalist Devrimcilerin, Köylü Vekilieri Sovyeti Merkez Komitesi ve Şehir Duması üyeleri hükümet tarafında ölmeye karar verdiklerini, bundan dolayı herkesin Kışlık Saray'a ateşi göğüslerneye gideceğini ve tüm kongre delegelerini onlara katılmaya davet ettiğini söyledi.
"Biz bu yolla ilerlemeyeceğiz," diye delege sıralarından sesler geldi.
Menşevikler, Sağ Sosyalist Devrimciler ve Bundçular bundan sonra karşıdevrimci güçlere kongrenin platformundan çağrı yapmak amacıyla geldikleri kongreden ayrıldılar.
Platformdan çıkışa ulaşmak için, uzlaşmacıların liderleri koridor boyunca kalabalık delegelerin arasından yollarını bulmaya çalışırken her yandan gelen alay ve haykırışlarla karşılandılar:
"Kaçaklar! Tehditçiler! Beladan iyi kaçıyorsunuz!"
Sosyalist Devrimci ve Menşevik !iderleri, kendi destekçilerini bile kendileriyle sürüklerneyi başaramadılar. Uzlaşmacı partilerin sıradan üyeleri sola kaymaya devam etti. Menşevik grup 80 üye, Sağ Sosyalist Devrimciler ise 60 üye kaydettirmişti. 140 üyenin liderleriyle birlikte kongreyi terk edeceği bekleniyordu. Fakat bazı Sosyalist Devrimci delegeler bir gecede sayısı 7'den 21'e çıkan Ukrayna Sosyalist Devrimci grubuna katıldı. Bazı Menşevikler kongrede kalan Birleşik Enternasyonalistlerin tarafına geçti. Birleşik Enternasyonalist grubun sayısı 14'ten 35'e yükseldi. Birçok Sağ Sosyalist Devrimci ve parti üyesi olmayan delegeler, sayısı 1'79'a ulaşan "Sol" Sosyalist Devrimcilere katıldılar. Halbuki kongrenin açılış gecesi tüm Sosyalist Devrimci grupların toplam üye sayısı 193'tü. Böylece sadece 70 delege kongreden ayrılmış oldu. Kongre ilerledikçe uzlaşmacılar iyice izole edildiler.l4
Kısa bir süre sonra Enternasyonalist Menşevikler de kongreden ayrıldılar. Menşeviklerin ve Sosyalist Devrimcilerin devrime karşı olduklarını açıkça göstermeleri gerçeğine rağmen Enternasyonalist Menşevikler birleşik bir demokratik hükümet kurmak için ', onlarla bir anlaşmaya varmak konusunda ısrar ediyorlardı.
Uzlaşmacıların ayrılmasından kısa zaman sonra silahların uzaktan belli belirsiz gelen sesi salonda duyuldu. Delegeler karanlık Ekim gecesinin ötesindeki pencerelere döndü. Büyük ayaklanmanın son harekatı -Kışlık Saray'a saldırı- sona yaklaşıyordu.
Sosyalist Devrimciler ve Menşevikler tekrar salonda belirdiler, yüzleri panik ve öfkeyle sararmış delegeler arasında, Bolşeviklerin Kışlık Saray'ı bombaladıklarını haykırarak oraya buraya koşuyorlardı. Abromoviç tekrar platforma çıktı, histerik bir şekilde ellerini ovarak Menşevik Parti tarafından delege edilen temsilcilerin de bulunduğu Geçici Hükümet'e yardıma gelmeleri için Kongreye yalvardı.
Abromoviç'i Martav izledi:
"Size şu an ulaştırılan bilgi bizim derhal kesin kararlar almamızı gerektiriyor," diye başladı fakat salondan gelen seslerle konuşması kesildi:
"Hangi bilgi? Niye bizi korkutmaya çalışıyorsunuz? Kendinizden utanmalısınız. Bunlar sadece dedikodu."
"Burada sadece dedikodu duymuyoruz. Eğer pencerenin yakınına gelirseniz silah seslerini duyabilirsiniz. "15
Silah sesleriyle korkuya kapılan Martav Bolşevikleri askeri bir plan yapmak ve kan dökülmesine sebep olmakla suçladı. Sonuçta yüzü sinide gerilen Martav, krize barışçı bir çözüm bulması için bir komite oluşturulması ve komite işini bitirinceye kadar kongrenin askıya alınması çağrısını içeren bir bildiri okudu.
Menşevik liderlerin tiz sesi ölmeden önce Köylü Vekilieri Sovyeti Idari Komitesi'nin Sosyalist Devrimci temsilcileri platformda belirdi ve aynı nasihati dile getirdiler. O, delegelerden "bu kongrede" yer almamaları ve "Köylü Vekilieri Sovyeti Idari Komitesi'nin Breşko-Breşkovskaya da dahil üç üyesinin bulunduğu Kışlık Saray'a gitmeleri" talebinde bulundu.
"Bir an önce amaçlarımızı yerine getirmeleri için gönderdiğimiz kişilerle yan yana ölmek için oraya gitmeliyiz."16
Köylü Vekilieri Sovyeti Idari Komitesi'nin bir avuç üyesi salondan ayrılarak Menşeviklere ve Sosyalist Devrimcilere Kışlık Saray'a gitmek için eşlik ettiler. Onlar dışarı çıkarken Aurora'dan bir gemici platforma çıktı ve alaycı bir tonla haykırdı:
"Korkmayın! Kuru sıkı mermiler kullanıyoruz." Aurora'nın bu temsilcisi aynı güvenceyi tekrarladı ve Sovyetler Kongresinin görevine "barış içinde devam edebileceğini" garanti eden tüm önlemleri aldıklarını da ekledi. 17
Bu bildiri büyük bir alkışla kutlandı. Bir avuç dolusu Menşevik, Sosyalist Devrimci, burjuva Şehir Duması'nın üyeleri ve Köylü Vekilleri Sovyeti Idari Komitesi'nin üyeleri dışarı çıkmaya çalışırken ,diğer bir grup da salona girmeye çalışıyordu. Başkan "Duma'nın Bolşevik üyelerinin Bütün Rusya Sovyetleri Kongresiyle yan yana yenıneye ya da ölmeye geldiklerini"18 anons etti. Petrograd Şehir Duması'nın Bolşevik üyeleri delegelerin çınlayan gülüşleri içinde geçide geldiler.
6 Ekim sabahı saat 3:10'da kısa bir aradan sonra Kongre oturumu tekrar başladı. Kışlık Saray'ın işgali anons edildi. Karşıdevrimcilerin son kalesi de düşmüş oldu. "Diktatör" Kişkin başkanlığındaki Geçici Hükümet üyeleri Kızıl Muhafızlar ve askerler tarafından tutuklandı. Kısa mevcudiyeti süresinde halk yığınlarının haklı nefretini kazanan Geçici Hükümet yoktu artık.
Ardı arkasına haberciler Büyük Proleter Devrimin yeni zaferleri ve devrimcilerin tarafına geçen yeni ordu birliklerinin haberleriyle geliyorlardı.
Tsarskoye Selo garnizon komiseri şu açıklamayı yaptı:
"Tsarskoye Selo Garnizonu Petrograd'a yaklaşmaya devam etmektedir ... Motosikletli ta burun geldiğini duyduğumuz zaman direniş için hazırlandık fakat alarmımız lüzumsuzmuş, Bütün Rusya Sovyetleri Kongresinde yoldaşlarımız motosikletçiler arasında düşman olmadığı anlaşıldı. Komiserlerimizi onlara gönderdiğimizde onların da Sovyet Hükümeti tarafında olduğunu öğrendik ... Tsarskoye Selo Garnizonunun sonuna kadar savunacağı Bütün Rusya Kongresinin ve devrimin tarafında olduğunu beyan ederim."19
Onu Sergo Oryonikidze'nin ziyaret ettiği 3. Motosiklet Taburu temsilcisi izledi. Kongre bu askeri alkışlarla selamladı. O da bunun üzerine şunİarı söyledi:
"Son zamanlara kadar Güneybatı Cephesi'nde konuşlnmış bulunuyorduk. Ertesi gün kuzeye gitmek için telgraf ile emir aldık. Telgraf Petrograd'ı korumaya'gideceğimizi belirtiyorau fakat kime karşı bahsedilmemişti. Sanki gözümüz bağlanmıştı ve nereye gittiğimizi bilmiyorduk. Neler olduğu konusunda belirsiz bir fikrimiz vardı. Tüm yol boyunca kendimize sorduk: Nereye? Niçin?"
"Peredolskaya istasyonunda durumu açıklığa kavuşturmak için 5. Motosiklet Taburuyla bir toplantı yaptık. Bu toplantıda bizler arasından tek bir kişinin bile kardeşlerimizle savaşmak ve kanlarını dökmek istemediğinin farkına vardık ... Geçici Hükümet'in emirlerine uymamaya karar verdik. Bu hükümette bizim menfaatlerimizi korumaya istekli insanlar yok, çünkü bizi kardeşlerimize karşı savaşmaya gönderiyorlar dedik. Size kesin olarak söyleyebilirim ki kapitalistler ve mal sahiplerinin yönettiği bir hükümeti başa getirmeyiz."20
Konuşmacı konuşmasını hititdiğinde "Petrograd'da karşı birliklerin hareketlerini önlemek için" bir Askeri Devrim Komitesi'nin Kuzey Cephesi'nde kurulduğunu bildiren bir telgrafın alındığı açıklandı.21
Kongre, Kuzey Cephesi Askeri Devrim Komitesi'ne bir kutlama gönderdi.
Bundan sonra kongre Lenin tarafından kaleme alınmış "Işçilere, Askerlere ve Köylülere" hitap eden bir bildiriyi kabul etti. Bildiri şöyleydi:
"Sovyetlerin çoğunluğunun temsil edildiği Işçi ve Asker Vekilieri Sovyeti II. Bütün Rusya Kongresi başladı. Köylü Sovyetlerinden de birçok delege kongrede hazır bulunuyor. Uzlaştırmacı Merkez Idare Komitesi'nin mandasına son verilmiştir.
Işçilerin, askerlerin ve köylülerin üstün çoğunluğunun isteğiyle desteklenen, Petrograd'daki garnizon ve işçilerin muzaffer ayaklanması ile desteklenen kongre iktidarı kendi eline aldı.
Geçici Hükümet dağıtıldı ve üyelerinden çoğu tutuklandı ...
Kongre 'yerel birimlerdeki tüm iktidarın İşçi, Asker ve Köylü VekilIeri Sovyeti'ne verilmesini' emreder:"22
Lenin'in kısa ve öz stiliyle yazılmış bu kısa bildiri milyonlarca insanın hayatında yeni bir çağ başlatıyordu. Bu dakikadan sonra Rusya'daki mal sahipleri ve kapitalistlerin kuralları sonsuza kadar terk edilmiş ve çalışan insan yığınları ülkeyi yönetmek için başa geçmişti. Lenin'in manifestosu Sovyetler Kongresi adına askerleri, sanayi işçilerini ve diğer çalışan insanları sadık ve uyanık olmaya çağıran devrimci bir istemle son buluyordu:
"Askerler, aktif olarak Kerenski'ye direnin! Kendi muhafızınız olun!
Demiryolu işçileri, Kerenski tarafından Petrograd'a karşı gönderilen tüm birlik trenlerini durdurun!
Askerler, işçiler ve memurlar, devrimin kaderi ve demokratik barışın geleceği sizin elierinizde yatıyor!
Yaşasın devrim!"23
Bu, tarihte ilk defa iktidarın bir sınıftan diğerine böyle sade ve kısa terimlerle geçişinin örneğiydi.
Bu bildirinin okunınası delegelerden sık sık gelen alkışlarla kesildi. Kongrede kalan "Sol" Sosyalist Devrimciler bildiriyi desteklediler. Bildiri, kongre tarafından saat 5'te 2 ret, 12 çekimser oyla kabul edildi.
Neredeyse sabah olmasına ve delegelerin yorulmasına rağmen hepsi olabildiğince canlıydı, gözleri gençlik ateşiyle yanıyor ve kalpleri mutluluk ve umutla çarpıyordu. Ekim ayında gökyüzünde günün ilk ışıkları ağarırken tüm insanlık için yeni bir çağı müjdeliyordu.
1917 Sovyet Devrimi 2. Bölümünden
Gorki, Molotov, Voroşilov, Kirov, Zhdanov, Stalin
Çeviren ; Özlem Koşar
