SARILARIN İTTİFAKI

Raboçi (İşçi) No. 1,

25 Ağustos 1917.

Stalin

Rus devrimi tecrit olmuş bir şey değildir. Batı’daki devrimci hareketle sımsıkı bağlıdır. Dahası, tarihi görevi dünya kapitalizminin ta temellerini paramparça etmek olan bütün ülkelerin proletaryasının yüce hareketinin bir parçasıdır.Devrimimizin her adımının bir yankı bulması ve kaçınılmaz olarak Batı’da - bir dalgalanma başlatması, zaferlerinin her birinin tüm dünyada devrimci hareketin canlanmasına ve gelişmesine yol açması ve bütün ülkelerin işçilerini sermayeye karşı savaşmak için harekete geçirmesi tamamen anlaşılırdır.

Batı Avrupa emperyalizminin dolandırıcıları, bunu bilmiyor olamazlar. Bu yüzden onlar, Rus devrimine karşı bir ölüm-kalım savaşı açmaya karar verdiler.

İngiliz ve Fransız kapitalistleri, ta başından itibaren devrimimize karşı. bir kampanya başlattılar. 

Onların yayın organları, «The Times» ve «Le Matin» daha o zamandan, devrimci Sovyetleri ve Komiteleri çamura bulayıp, dağıtılmalarını talep ediyordu.

İki ay sonra, İsviçre’deki gizli bir konferansta emperyalistler jöne «kabaran devrime» karşı mücadele önlemlerini tartıştılar ve darbelerini her şeyden önce Rusya’daki devrime karsı yönelttiler.

Şimdi de Riga’daki yenilgiyi bahane ederek, açık saldırıya geçiyorlar. Bütün suçu askerlerin üzerine yıkarak, Rusya’da karşı-devrimin daha da güçlendirilmesini talep ediyorlar.

«Birjeviye Vyedomosti»deki haberleri dinleyin:

İşte Paris’ten bir haber:

«İkinci ordunun geri çekilmesi ya da daha doğrusu savaşmaksızın kaçışı ve Riga’nın düşüşü burada ıstırap, öfke ve nefret nöbetine sebep oluyor.

‘Matin’, bu felaketin suçlusu olan Rus pasifistlerinin, eski çarın kötü danışmanları kadar yeteneksiz ve hatta zararlı olduklarını kanıtladıklarım ileri sürüyor.

Gazete, İşçi ve Asker Temsilcileri SovyetVnin bu acı somut derslere karşın, ordu komiteleri gibi saçma kurumları savunmaya devam etmedeki inatçılığını anlayamadığını açıklıyor.»

işte Fransız kapitalistlerinin organı böyle yazıyor.

Ve, işte Londra’dan bir haber:

«Daily Chronicle» şöyle yazıyor: «Her şeyden önce orduda disiplin yeniden kurulmalıdır. Almanlar hızlı ve çok önemli zaferlerini, Galiçya ve Bukovina’yı işgal etmelerini sağlayan aynı nedenlere, yani Rus birlikleri arasında emirlere uyulmaması ve ihanete borçludurlar.»

İşte İngiliz emperyalistleri böyle diyor.

«... Savaşmadan kaçış»... «saçma ordu komiteleri»... «disiplinin yeniden kurulması» (ölüm cezası bunlar için yeterli değildir!)... «Rus birlikleri arasında ihanet»...

Bu plütokratlann, kanlarını döken Rus askerleri üzerine yağdırdığı iltifatlar işte bunlardır.

Görgü şahitleri tarafından, genel olarak «geri çekilmekte olsa da ordunun düşmana kuvvetle karşı koymakta olduğu» ve «yarılmanın olduğu alanlardaki birliklerin, kendilerine verilen görevleri kesinlikle ve şereflice yerine getirmekte oldukları» oybirliğiyle doğrulanmasına rağmen, bunları söylemeye devam ediyorlar.

Ama kuşkusuz, söz konusu olan, yalnızca askerler üzerine yağdırılan küfürler ve çirkin iftiralar değildir.

Söz konusu olan, İngiliz ve Fransız kapitalistlerinin askerlere iftira etme yoluyla, emperyalizmin diktatörlüğünün kesin zaferini sağlamak amacıyla, Rusya’daki devrimci örgütlerin tamamen tasfiye edilmesi için cephedeki tersliklerden yararlanmaya çalışmakta olmalarıdır.

Meselenin püf noktası budur.

Eğer Purişkeviç ve Milyukov, Riga’nın düşmesi üzerine timsah gözyaşları döküyor, askerlere iftira ediyor ve'aynı zamanda Sovyetlere ve Komitelere sövüyorsa, bu onların çiftlik sahiplerinin ve kapitalistlerin kesin zaferini sağlamak için daha fazla bastırıcı önlemler talep' etme fırsatını ele geçirdiklerine sevindikleri anlamına gelir.

Eğer Batı’nın emperyalistleri, Riga’nın düşmesi üzerine «ıstırap nöbeti»nden söz ediyor, tüm suçu askerlere yüklüyor ve aynı zamanda «saçma ordu Komiteleri»ne sövüp sayıyorlarsa, bu onların Rusya’daki devrimci örgütlerin son kalıntılarını da parçalama fırsatını ele geçirmelerine sevindikleri anlamına gelir.

Kuzey Cephesinde yaşamlarım yitiren Rus askerlerine karşı yapılan ortak iftira ve yalan kampanyasının siyasi anlamı budur ve yalnızca budur.

Kanını dökmekte olan Rus devrimine karşı Riga’daki askeri yenilgiyi kullanmak amacıyla askerlere iftira eden yerli ve Avrupalı emperyalistlerin ittifakı — işte içinde bulunduğumuz durum budur.

İşçiler ve askerler buna bir mim koysunlar!

Bilsinler ki, ancak Batı’daki işçilerle ittifak yaparak, ancak Batı’daki kapitalizmin temellerini sarsarak, Rusya’ daki devrimin zaferine güvenebilirler!

Bunu bilsinler ve emperyalistlerin sarı ittifakının karşısına, bütün ülkelerin devrimci işçi ve askerlerinin Kızıl ittifakım koymak için her çabayı göstersinler.

Raboçi (İşçi) No. 1,

25 Ağustos 1917.

Başyazı.