CEPHEDEKİ YENİLGİMİZ HAKKINDA İŞİN DOĞRUSU

Proletari (Proleter) No. 5,

18 Ağustos 1917.

Stalin

Aşağıda, ordularımızın cephedeki Temmuz yenilgisinin nedenleri hakkında belgesel nitelikte iki makaleden parçalar yayınlıyoruz.

Her iki makale de, gerek Arşeni Meriç’in («Dyelo Naroda »daki) gerek V. Borisov’un «Novoye Vremya»dakit) makalesi, alçak unsurlar tarafından Bolşeviklere karşı yöneltilen ucuz suçlamalara itibar etmeden, Temmuz yenilgisinin nedenlerini objektif bir şekilde inceleme çabasındadır.

Bu nedenle bunların ikrarları ve açıklamaları bir - o kadar daha değerlidir.

A. Meriç esas olarak yenilgiden sorumlu olanları ele almaktadır. Öğrenildiğine göre suçlular, «eski polisler ve jandarmalar», her şeyden önce de, Tarıopol ve Çernoviç’i savunan orduyu dolaşan ve askerlere geri çekilmeleri için emir veren sahibi belirsiz «bazı otomobiller» deki kişilerdir. Bu otomobillerin ne olduğunu ve komutanların böyle apaçık bir provokasyona nasıl izin vermiş olabileceklerini yazar ne yazık ki söylemiyor. Ama yazar, bunun «provoke edilmiş bir geri çekilme» olduğunu, «önceden düşünülüp tasarlanan bir plana uygun olarak yapılan bir ihanet» olduğunu, soruşturmanın yürüdüğünü ve yakında «sırrın aydınlanacağını» açıkça ve kesinlikle söylüyor.

Ya Bolşeviklerden ne haber? «Bolşevik ihaneti»nden ne haber?

Bu konuda A. Meriç’in makalesinde bir tek satır, bir tek söz yoktur.

V. Borisov’un «Novoye Vremya»daki makalesi daha da ilginçtir. Suçlulardan çok, yenilginin nedenleriyle ilgileniyor.

O, «Bolşevizmin yenilgimizden sorumlu olduğu yolundaki temelsiz isnatı boşa çıkardığını», yenilginin Bolşevizme değil, fakat aydmlatılması ve ortadan kaldırılması gereken «daha derin nedenlere» bağlı olduğunu açıkça söylüyor. Ve bu nedenler nelerdir? Her şeyden önce, «generallerimizin tecrübesizliği», ordularımızın «donatım» zayıflığı ve askerlerin örgütsüzlüğü nedeniyle saldırı taktiğinin bizim için uygun olmadığı gerçeği. Sonra, uzun zamandan beri saldırıda

ısrar eden ve Haziran’da bunu kabul ettiren «amatör» (tecrübesiz) unsurların müdahalesi. Son olarak, cephedeki gerçek durumu dikkate almaksızın Hükümetin, Müttefiklerin bir saldırının zorunlu olduğu yolundaki öğüdüne uymadaki aceleciliği.

Kısacası: «Biz» saldırı için hiçbir bakımdan hazırlıklı değildik, ve bu, saldırıyı pahalıya patlayan bir macera haline getirdi.

Yani Bolşeviklerin ve «Pravda»nm sürekli olarak tehlikesine karşı uyarıda bulundukları, ve canı isteyenin onlara bu nedenle iftira attığı her şey doğrulanmaktadır. Daha dün bizi cephedeki yenilgiden sorumlu olmakla suçlayanların şimdi söyledikleri bunlardır.

Şimdi «Bolşeviklerin yenilgimizden sorumlu oldukları yolundaki temelsiz iftirayı boşa çıkarmak» gerektiğini söyleyen «Novoya Vremya»daki stratejik ve diğer açıklamalar ve tartışmalarla asla yetinmek eğiliminde değiliz. Ve aynı şekilde A. Meriç’in haberlerini ayrıntılı diye kabul etme eğiliminde de değiliz.

Ama şunu söylemekten sakınamayız: Eğer Bakanlığa ait «Dyelo Naroda» bile, yenilgiden aslen sorumlu olan kişiler hakkmda artık susmanın olanaksız olduğunu gördüyse, eğer daha dün Bolşevikleri yenilgiden sorumlu olmakla suçlayan Suvorin’in «Novoye Vremya»sı bile (o bile!) şimdi «Bolşevikleri bu isnattan aklama» nın zorunlu olduğunu kabul ediyorsa, bu sadece, güneşin balçıkla sıvanamayacağı-nı, yenilgi hakkındaki gerçeğin örtbas edilemeyecek kadar göze battığını, ve yenilgiden sorumlu olanların şimdi bizzat askerler tarafından gün ışığına çıkartıldığı gerçeğinin bizzat suçlayıcıların yüzüne çarpmak üzere olduğunu, ve artık sessiz kalmanın bizzat kendi başlarına felaket getireceğini göstermektedir...

Açıktır ki, yenilgiden sorumlu oldukları yolunda, Bolşeviklere karşı — «Novoye Vremya» takımı gibi —devrim düşmanlan tarafından yapılan ve —«Dyelo Nar oda» takımı gibi — devrim «dost»ları tarafından da desteklenen suçlama, kesinlikle çökmüştür.

İşte, bu beyefendilerin şimdi yenilgiden aslen kimin sorumlu olduğundan söz etmeye karar vermelerinin nedeni yalnız ve yalnız budur.

Batan gemiyi ilk terkeden akıllı farelere çok benziyorlar, değil mi?

Buradan hangi sonuçlar çıkmaktadır?

Bize, cephedeki yenilgi hakkında soruşturma yürütüldüğü anlatılıyor ve «sırrın yakında aydınlanacağına yemin ediliyor. Ama soruşturma sonuçlarının hasıraltı edilmeyeceğine, soruşturmanın  tarafsız olarak yürütüleceğine ve suçluların hakettikleri şekilde cezalandırılacağına dair ne gibi bir garantimiz vardır?

Bu yüzden ilk önerimiz: Bizzat askerlerin temsilcilerinin, soruşturma komisyonuna atanmalarının sağlanmasıdır.

Yalnızca bu, «provoke edilen geri çekilmeden kimin sorumlu olduğunun gerçekten açığa çıkarılmasını sağlayabilir!

İlk sonuç budur.

Bize, yenilginin nedenleri anlatılıyor ve eski «hatalar» ın tekrarlanmasına karşı uyarıda bulunuluyor. Ama «hataların gerçekten hata oldukları ve «kasıtlı bir plan» olmadıkları yolunda ne gibi bir garantimiz var? Tarnopol’ün «provoke edilmiş» tesliminden sonra, devrimin prestijini baltalamak ve onun yıkıntıları üzerinde nefret edilen eski düzeni yeniden kurmak amacıyla Riga ve Petrograd’ın tesliminin de «provoke» edilmeyeceğine kim kefil olabilir?

Bu nedenle ikinci önerimiz: Bizzat askerlerin temsilcilerinin, subaylarının eylemlerini denetlemelerini sağlamak ve bütün şüphelilere derhal yol vermektir. Ancak böyle bir denetim, devrimi geniş çaplı caniyane provokasyonlara karşı güvence altına alabilir.

İkinci sonuç budur.

Proletari (Proleter) No. 5,

18 Ağustos 1917.

İmzasız makale.