AMERİKAN MİLYARLARI
Proletari (Proleter) No. 6,
19 Ağustos 1917.
Stalin
Moskova Konferansının sonucunun ne olduğu gittikçe netleşiyor.
«Russkiye Vyedomosti» l72! (17 Ağustos, akşam baskısı) şu haberi veriyor:
«Dün, Halkın Özgürlüğü Partisi Merkez Komitesi’nin bir oturumu yapıldı. Raporu Milyukov sundu ve MK üyelerine, Moskova Konferansı’nın sonuçlan üzerine görüş alışverişinde bulunmayı önerdi.
Konuşmacılar, koalisyon ilkesini tam ittifakla onayladı. Oturuma katılanlann çoğunluğu, Moskova Konferansı’nın, ondan beklenebilecek olanın en fazlasını verdiğinde birleştiler.»
Yani Bay Milyukov’un partisi memnundur. Koalisyondan yanadır.
«Moskova Konferansı», diye yazıyor «anavatan savunucuları », «bu feci dönemde Rusya’da yiğit olan ne varsa hepsini!!) etrafında toplayan, devleti ayakta tutan gerçek bir güç olarak öne çıkmayı başarmış olan demokrasinin» (yani «anavatan savunucuları»nın) «bir zaferiydi» («İzvestiya » No. 146).
Anlaşılan, «Anavatan' savunucuları» Partisi de memnundur.
Her halükârda, memnunmuş gibi görünmektedir, çünkü o da koalisyondan yanadır.
Peki, ya Hükümetten ne haber? Moskova Konferansı’nı Hükümet nasıl değerlendiriyor?
«îzvestiya»ya (No. 146) göre, «Geçici Hükümet üyelerinin genel izlenimi» şöyledir:
«Konferans, kelimenin tam anlamıyla bir Devlet Konferansı idi. Genel olarak, Hükümetin hem iç hem dış siyaset çizgisi onaylanmıştır. Hükümetin ekonomik programına hiçbir itiraz getirilmemiştir. Aslında, Hükümetin toprak siyasetine de hiçbir saldırı olmamıştır.»
Tek kelimeyle, Hükümet de Konferanstan memnundur, Çünkü, görüldüğü kadarıyla, o da koalisyondan yanadır.
Mesele açıktır. Üç gücün — Hükümet, Kadetler ve «Anavatan Savunucuları» — oluşturduğu bir koalisyon kurulmak üzeredir.
Kerenski-Milyukov-Tsereteli markasını taşıyan «dürüst koalisyon» şu anda garanti sayılabilir.
İşte Moskova Konferansı’nm ilk sonucu budur.
Kapitalizm koşullarında, bir tek girişim bile sermayesiz yürümez. Başında hükümetin bulunduğu şimdi kurulan koalisyon, Rusya’daki en büyük girişimdir. O, gerekli sermaye olmaksızın bir saat, bir dakika bile varlığını sürdüremeyecektir.
Özellikle şu anda, savaş sırasında, sayısız kaynaklara gerek duyulduğu şu sırada şu soru ortaya çıkıyor:Bu yeni (yepyeni!) koalisyon hangi sermayeye dayanarak yaşamayı tasarlıyor?
«Birjovka»yı (17 Ağustos, akşam baskısı) dinleyin:
«Moskova Konferansı’nın dolaysız sonucu, ve özellikle Amerikalıların ona gösterdikleri sempatinin sonucu, haber verildiğine göre, Hükümete dışarıdan beş milyar rublelik bir devlet borcu sağlanması olasılığıdır. Borç, Amerikan pazarından sağlanacaktır. Bu borçlanma sayesinde, Geçici Hükümet’in asgari mali programı uygulanabilecektir.»
Yanıt açıktır. Koalisyon, Amerikan milyarlarıyla yaşayacaktır, sonra bu milyarlar için Rus işçileri ve .köylüleri ter dökeceklerdir.
Amerikan emperyalist burjuvazisi tarafından finanse edilen, Rus emperyalist burjuvazisinin (Milyukov!), askeriyenin (Kerenski!) ve Rusya’nın «yiğit güçlerime dalkavukça hizmet etmekte olan küçük-burjuvazinin üst -tabakasının (Tsereteli!) koalisyonu — işte şimdiki tablo budur.
Amerikan sermayesinin Moskova Konferansı’na duyduğu ve beş milyar rublelik bir borçlanmayla desteklenen «sempati»—Konferansı toplayan takımın peşinde olduğu şey bu değil miydi?
Bir zamanlar Rusya’da, sosyalizm ışığının Batı’dan geldiği söylenirdi. Ve bu doğruydu; çünkü biz devrimi ve sosyalizmi orada, Batı’da öğrendik.
Rusya’da devrimci hareketin başlamasıyla durum bir ölçüde değişti.
1906’da, Rusya’daki devrim henüz gelişmekteyken, Batı, Çarlık gericilerine iki milyar ruble borç- vererek onun tekrar ayağa kalkmasına yardım etti. Ve Çarlık gerçekten de, Rusya’nın Batı’ya mali bakımdan daha fazla bağımlı kılınması pahasına güçlendi.
Bu vesileyle o sıralar, Batı’nm Rusya’ya sadece sosyalizm değil, fakat milyarlarca para biçimine bürünen gericilik de ihraç etmekte olduğu söylenirdi.
Şimdi daha da göze batan bir görüntü gözler önüne seriliyor.
Rus devriminin kazanımlarmı elde tutmak için her çabayı sarf etmekte olduğu ve emperyalizmin onu ezmeye çalıştığı bir anda, Amerikan sermayesi, Rus devrimini alaşağı etmek ve böylece Batı’da yükselen devrimci hareketi baltalamak için, Kerenski-Milyukov-Tsereteli koalisyonuna milyarlar sağlıyor.
Gerçek budur.
Batı’nın Rusya’ya ihraç etmekte olduğu şey sosyalizm ve kurtuluş değil, kölelik ve karşı-devrimdir. Bu inkar edilemez.
Ama koalisyon bir ittifaktır. Kerenski-Milyukov-Tsereteli ittifakı kime karşı yönelmiştir?-Açıkça, Moskova Konfeıansı’na katılmayanlara, onu boykot edenlere, ona savaş açanlara karşı, yani Rusya’nın devrimci işçilerine karşı.
Amerikan kapitalistleri tarafından finanse edilen, Rusya’nın devrimci işçilerine karşı yönelen, Kerenski-Milyukov -Tsereteli’nin «dürüst koalisyon» u — öyle mi «anavatan savunucusu » beyler?
Buna bir mim koyuyoruz.
Proletari (Proleter) No. 6,
19 Ağustos 1917.
Başyazı.
