DAHA ÇOK BEKLERSİNİZ.
Şimdiki anın karakteristik özelliği, Hükümet ve kitleler arasında uzanan geçit vermez uçurum, devrimin ilk aylarında varolmayan ve Kornilov isyanının bir sonucu olarak ortaya çıkan bir uçurumdur.
Çarlık üzerinde zaferden sonra, devrimin daha ilk günlerinde iktidar emperyalist burjuvazinin eline geçti, iktidara gelen işçiler ve askerler değil, fakat bir avuç Kadet emperyalistiydi. Bu nasıl oldu, ve burjuvazinin bu bir avuç temsilcisinin egemenliği aslında neye dayanıyordu? Mesele şudur ki, işçiler, esas olarak ama askerler, burjuvaziye güven duyup, onunla ittifak içinde ekmek ve toprak, barış ve özgürlük elde etmeyi umdular. Kitlelerin burjuvaziye duydukları "bilinçsiz körü körüne güven"— işte burjuvazinin egemenliğinin o zamanlar dayandığı şey buydu. Burjuvaziyle koalisyon, yalnızca bu güvenin ve bu egemenliğin ifadesiydi.
Fakat devrimin altı ayı boşuna geçmemiştir. Burjuvaziyle koalisyonun kitlelere verdiği şey, ekmek yerine açlık, ücretlerin artması yerine işsizlik, toprak yerine boş vaatler, özgürlük yerine Sovyetlere karşı savaş, barış yerine Rusya tükeninceye kadar savaş ve Tarnopol ve Riga’da Kornilovcularm ihaneti olmuştur. Kornilov isyanı, Kadetlerin ihanetini ve bunlarla uzlaşma siyasetinin getirdiği felaketi ortaya koyarak, yalnızca altı aylık koalisyon deneyiminin sonucunu çıkarmıştır.
Bütün bunlar kuşkusuz iz bırakmadan geçip gitmemiştir. Kitlelerin burjuvaziye duydukları "bilinçsiz körü körüne güven" yok olmuştur. Kadetlerle koalisyonu, bunlarla ilişkiyi kesmek izlemiştir. Burjuvaziye duyulan güveni, ona duyulan nefret izlemiştir. Burjuvazinin egemenliği güvenilir dayanağını yitirmiştir.
Gerçi buna rağmen, "anavatan savunucularının uzlaşma oyunlarının yardımıyla hile ve sahtekarlıkla, Buchanan ve Kadet Korniloveularının' desteğiyle ve işçilerin ve askerlerin meydanda olan güvensizliklerine rağmen uzlaşmacılar, eski burjuva diktatörlüğünün "yeni" bir hükümetini derip-çatmayı ve miyadı dolmuş ve iyice hırpalanmış koalisyonu sahtekârca yollardan yenilemeyi başarmışlardır.
Ne var ki, birincisi, bu koalisyon kansız ve cansızdır, çünkü Kışlık Saray’da kurulduğu için, ülkede ancak direniş ve öfkeyle karşılanmaktadır.
İkinci olarak, bu hükümet istikrarsızdır, çünkü ayaklarının altında, ona karşı nefretten başka bir şey duymayan kitlelerin güveni ye sempatisi biçiminde sağlam bir zemin yoktur.
Bu nedenle Hükümet ve ülke arasında geçit vermez bir uçurum uzanıyor. Ve eğer bu Hükümet yine de iktidarda kalıyorsa, azınlığın iradesini uygulayan bu hükümet, ona açıkça düşman olan bir çoğunluğu yönetmeye niyetleniyorsa, açıktır ki yalnızca bir tek şeye — kitlelere karşı zor kullanmaya — güvenebilir. Böyle bir hükümetin başka hiçbir desteği yoktur ve olamaz.
Bu yüzden Kerenski-Konovalov Hükümetinin ilk adımının Taşkent Sovyetini dağıtmak olması bir raslantı değildir.
Hükümetin daha şimdiden Donetz Havzasındaki işçi hareketini bastırmaya kalkışması ve oraya esrarengiz bir "diktatör" yollaması da bir raslantı değildir.
Dünkü toplantısında şu kararı alarak köylü "huzursuzluklarına" karşı savaş açması da bir raslantı değildir:
"Doğrudan görevi anarşiyle savaşmak ve huzursuzlukları bastırmak olacak olan Geçici Hükümet’e ait yerel komiteler kurmak" ("Birjovka").
Bunların hiçbiri raslantı değildir.
Kitlelerin güvenine sahip olmayan, fakat yine de iktidarda kalmayı isteyen burjuva diktatörlüğünün bir hükümeti, "anarşi" ve "huzursuzluklar" olmadan varlığını sürdüremez, çünkü onlarla savaşarak varlığını haklı çıkarmaya çalışmaktadır. Düşlerinden biri, Bolşeviklerin "bir isyan düzenlemeleri", veya köylülerin çiftlik sahiplerini "yağmalamaları" ya da demiryolu işçilerinin cepheyi ekmeksiz bırakan "felaket getirici bir grevi zincirlerinden boşandırmaları" dır... Köylüleri işçilere karşı, cepheyi cephe gerisine karşı kışkırtmak ve böylece silahlı müdahale zorunluluğu yaratmak ve bu şekilde, sağlam olmayan yerini daha bir süre için güçlendirmek amacıyla bütün bunlara "gerek" duymaktadır. Çünkü artık anlaşılmalıdır ki, ülkenin güveninden yoksun olan ve kitlelerin nefretiyle çevrilmiş bulunan bu Hükümet, "içsavaş" kışkırtıcısı bir hükümetten başka hiçbir şey olamaz. Geçici Hükümet’in yarı-resmi organı "Reç"in, "Bolşeviklere, içsavaş ilan etme anını seçme fırsatı vermemek" için Hükümet’i uyarması ve Hükümet’in "onlar" (Bolşevikler) "genel bir saldırı için uygun bir an seçene kadar sabırla beklememesini" öğütlemesi boşuna değildir ("Reç", Çarşamba) .
Evet, onlar halkın kanma susamışlardır...
Fakat umutları boşunadır ve çabalan gülünçtür.
Devrimci proletarya, bilinçli ve örgütlü halde zafere doğru ilerlemektedir. Tam ittifakla ve güvenle köylüler ve askerler onun etrafında toplanıyorlar. "Tüm İktidar Sovyetlere!" çağrısı her zamankinden daha güçlü çınlıyor.
Kışlık Saray’daki kağıttan koalisyon... bu basınca dayanabilir mi?
Dağınık ve vakitsiz Bolşevik eylemleri mi istiyorsunuz?
Daha çok beklersiniz, Kornilovcu beyler.
"Raboçi Put" (İşçi Yolu) No. 23,
29 Eylül 1917.
Başyazı.
