SİYASİ DURUM UZERİNE RAPOR

Stalin
30 Temmuz 1917
RSDİP VI. KONGRESİNDEKİ KONUŞMALAR
(BOLŞEVİKLER)

26 Temmuzdan 3 Ağustos 1917'ye kadar

(Geniş alıntılar EA)

Yoldaşlar! 

Rusya'nın siyasi durumunun sorunu demek, devri­mimizin geleceğinin, emperyalist savaş koşulları altında onun başarılarının ve yenilgilerinin sorunu demektir. 

Devrimimizin asıl kuvvetlerinin Proletarya ile, sa­vaş gereği asker elbisesi giydirilmiş köylüler olduğu daha Şubat ayında ortaya çıktı.

Öyle oldu ki, Çarlığa karşı savaşta bunlarla birlikte bir kampta, yakışık alırsa, onlarla bir koalisyon içinde başka kuvvetler de bulundular;  Bunlar liberal burjuvazi ve müttefik sermayesiydi.

Proletarya; Çarlığın can düşmanı idi ve öyle de ka­lıyor.

Köylü kesimi proletaryaya inanıyordu ve Çarlık düşmeden toprak alamıyacağını anladığı için proletaryanın izinden gitti. 

Liberal burjuvazi Çarlık tarafından hayal kırıklığı­na uğratıldı ve ondan yüz çevirdi. Çünkü Çarlık onun için sadece yeni pazarlar elde etmekle kalmadı, eskilerini bile elde tutamadı.· Nitekim 15 vilayeti Almanya'ya kap­tırdı.

(...)

Büyük bir savaş için küçük bir devrim!

İşçilerle köylüler ise aksine, toprak sahiplerinin yıkılmasından ve emperyalist burjuvazinin dizginlenme­sinden sonra savaşa son vermek ve barış işini güvence altına almak için eski düzenin köklü bir değişimi, bizde büyük devrim adı verilen değişim için çalışıyorlardı.

Büyük bir devrim ve barış!

Bu temel çelişki, üzerinde devrimimizin geliştiği te­meli, bütün ve her türlü iktidar bunalımlarının teme­lini oluşturdu. 

20-21 Nisan bunalımı bu çelişkinin ilk açık ifadesiy­di. Eğer bu bunalımların tarihinde başarı her def asında geçici olarak emperyalist burjuvaziye düşmüşse, bu yal­nız, karşı devrim cephesinin baştaki kadetlerle örgütlü olmasi ile değil, daha başlangıçta geniş kitlelerin peşle­rinden gittiği sosyal devrimcilerle menşeviklerin kararsızlıklar içindeki emperyalizme eğilimli, anlaşmaci par­tilerinin her defasında devrimci cepheyi ortada bıraka­rak burjuva kampına koşmaları ve bu suretle karşı devrim cephesi yararına bir üstünlük yaratmış olmalariyle açıklanabilir.

Nisanda bu böyle olmuştu. 

Temmuzda bu böyle olmuştu. 

Menşeviklerle sosyal devrimcilerin ön plana geçirdikleri, emperyalist burjuvazi ile koalisyon "ilkesi, uygu­lamada uğursuz bir yol olduğunu kanıtlamıştır. Bunun sayesinde kapitalistlerle toprak sahiplerinin Katlet Partisi, bolşevikleri bir yana ayırabilmiş ve aynı zamanda yine, menşeviklerin ve sosyal devrimcilerin yardımıyle adım adım yerini saglamlaştırmıştır .

Mart, Nisan ve Mayıs ayları boyunca süren, cephe­deki geçici sessizlik devrimin daha da geliştirilmesi için kullanıldı. Ülkedeki genel. bunalımla ilerleme kaydeden ve savaşan ülkelerden, başka hiç birinin sahip olmadığı özgürlüklerin varlığından yararlanan devrim gittikçe güçlendi ve toplumsal sorunları gündeme getirdi. Eko­nomik alana el atarak endüstride işçi denetimini, topra­ğın millileştirilmesini, bir şeyleri olmayan köylülere ta­rım araçları sağlanın.asım, köyle şehir arasında normal bir değiş tokuşun örgütlenmesini, bankaların millileşti­rilmesini ve son olarak, proletarya ile köy kesiminin en yoksul tabakalarının iktidarı almalarını gündeme getir­miştir. Devrim doğrudan sosyalist değişimlerin gerekliliğine yaklaşmıştır.

(........)

Üçüncü bir yol yoktur. 

Sosyal devrimcilerle menşeviklerin, 3-4 Temmuz o­laylarını silahlı eşkiyalık. olarak öne sürmek gayretleri sadece gülünçtür. 3 Temmuz günü biz karşı devrime karşı µevrimci birlik cephesini önerdik. Bizim, "tüm ik­tidar sovyetlere ! " sloganımız zaten bir devrimci birlik cephesi kurulması anlamına gelir. Fakat. burjuvazi ile bağlantılarını kaybedecekleri korkusundan, menşevik­lerle sosyal devrimciler bize sırt çevirdiler ve karşı dev­rimcilerin yararına devrimci cepheyi parçaladılar. Kar­şı devrimin zaferinde kimin suçlu olduğu sorulursa, suç­lular sosyal devrimcilerle menşeviklerdir. Bizim şanssız­lığımız, Rusya'nın hala kadetıerle anlaşan sosyal dev­rimcilerle menşeviklerin geçici olarak arkasına takılmış bir küçük burjuva ülkesi olmasıdır. Kitleler, burjuvazi ile anlaşma fikrinde hayal kırıklığına uğratılmadıklan sürece, devrim topallayacak ve sendeleyecektir. 

Şimdi karşımızda emperyalist burjuva ile devrimci generallerin bir dLl{tatörlüğünü görüyoruz. Görünüşte bu diktatörlüğe karşı savaşan hükümet, bunları istek­lerini yerine getiren ve halkın öfkesine karşı bir şemsiye olarak kullanılan bir kulisten başka bir şey değildir. 

Kuvvetten düşürülen ve saygınlığını yitiren sovyetler ise sonu gelmez ödünler verme politikasiyle sadece bu tabloyu tamamlıyorlar ve eğer bunlar da dağıtılmıyorsa gerekli ve çok elverişli maske olarak "kullanılmala­rındandır. "

O halde durum kökünden değişti.

Bizim taktiğimizinde buna göre değişmesi gerekir. 

Eskiden biz iktidarın sovyetlere barışçıl yolla geçişinden yanaydık. Bu arada Sovyetler MYK'nin, burju­vazinin gürültü çıkarmadan yolu açması için, sadece iktidarı üzerine almaya karar vermesinin gerekli olduğu kabul edildi. Ve gerçekten de, her defasında zor kullanı­larak baskı yapılmasına rağmen Mart, Nisan ve Mayıs aylarında sovyetlerin her kararı yasa geçerliğindeydi. Sovyetlerin silahsızlandırılmasından ve (fiilen) basit "meslek" örgütlerine indirgenmesinden bu yana durum değişti. Şimdi sovyetlerin kararlarına aldırılmıyor. Şimdi  iktidarı ele geçirebilmek için önce mevcut diktatörlü­ğün devrilmesi gerekiyor. 

Partinin şimdiki güncel sloganı, emperyalist bur­juva diktatörlüğünün yıkılması olmalıdır. 

Devrimin barışçıl dönemi kapandı. Savaşlar ve pat­lamalar dönemi başladı. 

Hali hazır diktatörlüğün yıkılması sloganı ancak, bütün Rusya'da güçlü yeni bir politik gelişmenin başla­ması koşulu altında gerçekleştirilebilir. Böyle bir geliş­menin kaçınılmazlığını ülkenin tfun gelişme seyri, dev­rimin hiç bir temel sorununun-çözülememiş olması ko­şulu gösteriyor, çünkü toprak, işçi denetimi, barış ve ik­tidar sorunları çözümlenmemiştir. 

Baskı önlemleri devrimin hiç bir sorununu çözümleyemez, bunlar sadece durumun keskinleşmesine yarar­lar.

Yeni hareketin ana güçleri şehir proletaryası ile köylülerin en yoksul .tabakaları olacaktır. Esasen bunlar zafer halinde iktidarı ellerine alacaklardır.

Bu günün ilginç bir özelliği, karşı devrimci önlemlerin " sosyalistlere" uygulatılmasıdır. Sadece karşı dev­rim kendisine böyle bir kulis ouşturduğu için daha bir iki ay dayanabilir. Fakat devrimin güçleri geliştiği için patlamalar dönemi gelecek ve işçilerle köyün yoksul ta­bakalarının harekete geçerek bütünleşecekleri, işçi dev­riminin bayrağını açarak Avrupa'da sosyalist , devrim çağını başlatacakları an gelecektir.