SAVAŞ ÜZERİNE
Geçenlerde General Kornilow, Petrograd'daki işçi ve asker milletvekilleri Sovyetine, Rusya'ya karşı hazırlanmak.ta olan bir Alman taarruzuna ilişkin bildiride bulundu.
Bundan dolayı Rodsjanko ile Gutschkow, orduyu ve halkı sonuna kadar bir savaşa hazırlanmaya çağırdı.
Burjuva basını alarmı verdi: "Özgürlük tehlikede, yaşasın savaş!" Üstelik devrimci Rus demokrasisinin bir kesimi de bu alarma katıldı ...
Alarmı veren kişiler dinlenince; Rusya'nın, eski durumlan tekrar yaratmak için orta ve doğu Avrupa gerici krallarının, cumhuriyet . Fransa'sına karşı bir birlik oluşturduklan 1792 Fransa'sının durumunu anımsatan bir durumda bulunduğu sanılabilir.
Rusya'nırt. bugünkü ulus1ararasıdurunıu gerçekten 1792 Fransa'sının _dururumna benzese ve Rusya'da eski iktidarı yeniden kurmak gibi ôzeı bir amaçla karşı devrime! krallar bize karşı özel bir koalisyon oluşturmuş olsalardı, aynen ö zaman ki Fransız devrimcileri gibi Sosyal-Demokraside kuşkusuz özgürlügü savunmak için tek vücut halinde ayaklanırdı.
Çünkü kanla kazanılan özgürlüğün, nereden gelirse gelsin, bütün karşı devrimci darbelere karşı silahla korunması gerektiği açıklamaya gerek göstermeyecek kadar meydandadır.
Fakat durum gerçekten böyle midir?
1792 savaşı, bu ülkedeki devrimci ateşin tutuşması karşısında dehşete kapılmış sınır tanımaz derebeyi-krallar tarafından, cumhuriyet Fransa'sına karşı girişilmiş bir hanedan savaşıydı. Savaşın amacı, devrimci ateşi söndürüp Fransa'da eski durumu geri getirerek korkuya kapılmış kralların kendi ülkelerindeki devrim salgınına, karşı güvencelerini sağlamaktı. işte bunun içindir ki Fransa'nın devrimcileri, kralların askerlerine karşı okadar fedakarca savaşmışlardır.
Bu günkü savaşın durumu ise başkadır. Şimdiki savaş emperyalist bir savaştır. Onun birinci amacı, yabancı ülkelerin, özellikle tarım ülkelerinin, sermayece gelişmiş devletler tarafından ele geçirilmesidir. Bunların yeni pazarlara, bu pazarlara rahatça girebilme yollarına, ham maddelere, toprak altı servetlerine gereksinimleri var ve bunlan, zaptettikleri ülkenin iç durumundan bağımsız olarak, her yerde ele geçirmeye çalışıyorlar.
Genel·olarak, şimdiki savaşın işgal edilen ülkede eski durumu yeniden kurma anlamında, bu ülkenin içişlerine karışma kaçınılmazlığını gerektirmediği ve gerektiremiyeceği bundan anlaşılıyor.
Ve işte bunun içindirki Rusyanın bu günki durumu silah başı borusu çalarak "özgürlük tehlikededir, yaşasın savaş" bildirilerinde bulunmak için bir neden teşkil etmez.
Rusyanın bu günki durumu daha çok Almanya ile Fransa arasında kaçınılmaz hale gelen savaşın patlaması sırasındaki 1914 Fransasını andırıyor.
Şimdi Rusyanın burjuva basınında yapıldığı gibi o zamanda Fransanın burjuva kampında şu alarm zili çalınmıştı " Cumhuriyet Tehlikededir, Almanları vurun"
O zaman Fransadaki bu alarma nasıl bir çok sosyalistler katılmışlarsa bu günde Rusya da aynı şekilde " devrimci yurt savunması" burjuva tellallarının izinden giden sosyalistlerin sayısı az değildir
Fransadaki olayların sonraki gelişmeleri, bunu düzmece bir alarm olduğunu , özgürlük ve cumhuriyet yaygarası ile Elsass Lothringer ve Westfalen i alma çabası içinde bulunan fransız emperyalistlerinin bu gerçek arzularının maskelenmek istendiğini göstermiştir.
Şuna en derinden inanıyoruz ki, Rusya'daki olayların gelişmesi, "Özgürlük tehlikededir" diye koparılan buyük yaygaranın düzmeceliğini bütün çıplaklığıyle gosterecektir. Yurtseverlik sisi dağılacak ve insanlar Rus emperyalistlerinin boğazlar ... İran ... için olan gerçek iştahlarını gözleriyle görerek öğreneceklerdir.
Guesde, Sembat ve diğerlerinin davranışları, savaşa karşı durum olan Zimmerwald ve Kliental sosyalist kongrelerinin 1915-1916, açık şekilde ifade edilen kararlarında layık oldukları kesin değerlendirmeyi bulmuştur.
Bunu izleyen olaylar, Zirnmerwald ve Kiental'ın, savlarında ne kaçlar doğru ve haklı olduklarını göstermiştir.
Nefret edilen Çarlık rejimini devirmeyi başarmış olan devrimci Rus demokrasisinin, emperyalist burjuvazinin düzmece alarmı yanında yer almasi ve Guesde ile Sembat ın hatalarını yinelemiş olması çok üzücü bir şeydir
Parti olarak şimdiki savaşa karşı tutumumuz bundan böyle ne olmalıdır?
En çabuk şekilde savaşın sona ermesini sağlayacak yollar hangileridir?
Bir kere, sadece "savaşa son!" diye ortaya bir slogan atmanın pratik bir yol olarak hiç bir işe yaramıyacağı her türlü kuşkunun üstündedir. Çünkü böyle bir şey, genellikle barışçıl fikirlerin propaganda sınırlarını aşamıyacağı gibi, savaşın kesilmesi amaciyle savaşı sürdüren devletler üzerinde yapacağı pratik etki bakımından da hiç bir şey vadetmez ve edemez de.
Bundan başka. Muhakkak ki, işçi ve asker milletvekillerin Petrograd'daki Sovyetleri tarafından, katliama son vermeleri için kendi hükümetlerini zorlamaları yolunda tüm dünya halklarına yapılan dünkü çağrı selamlanacak bir girişimdir. Geniş kitlelere ulaştığı takdirde bu çağrının yüzlerce ve binlerce emekçiyi yeniden, unutulmuş olan, "bütün ülkelerin işçileri, birleşin!" sloganına götüreceği kuşkusuzdur. Bununla birlikte, böyle bir şeyin doğrudan amaca götüremeyeceğini de dikkatten uzak tutmamak gerekir. Çünkü bunun, savaşı sürdüren Devletlerin halkları arasında geniş yaygınlık kazandığını kabul etsek bile, şimdiki savaşın yağmacı özelliğini ve katmacı (ilhakçı) amaçlarını bilmedikleri sürece, halkların böyle bir çağrıya uyacaklarını kabul edebilinek zordur. "Korkunç kıyımin kesilmesini", Almanya'dakı "yarı mutlakiyetci" rejimin yıkılmasına bağımlı kıldığı sürece, çağrının " korkunç kıyıma son verilmesi" ni belirsiz bir zamana ertelemiş olmasından ve bu suretle de " sonuna kadar savaş" görüşüne kaymasından asla söz etmiyoruz; çünki Almanya nın "yarı- mutlakiyetci" rejimini ne zaman yıkmayı başaracağı ve en yakın gelecekte bunu başarıp başaramayacağı bilinmiyor.
O halde çıkış yolu nedir?
Çıkış yolu vakit geçmeden barış görüşmelerine razı olmasını istemek suretiyle geçici Hükümet üzerinde yapılacak baskı yoludur.
İşçiler, askerler ve köylüler bildiri ve gösteriler düzenlemeli, Geçici Hükümetten, savaş yapan bütün devletleri uluslarının bağımsızlık haklarınin tanınması esası üzerine barış görüşmelerini hemen kabule razı etmek için, açıkça ve tüm dünya önünde girişimde bulunmasını istemelidirler.
Ancak bu şekilde "savaşa son" sloganı içerikten yoksun bir pasifizme dönüşme tehlikesine uğramaz, ancak bu takdirdedirki o emperyalistlerin maskesini düşürecek ve şimdiki savaşın gerçek art nedenlerini ortaya dökecek kuvvetli siyasal bir kampanya başlatabilir.
Çünki söz konusu esas üzerine görüşmelere başlamayı taraflaran birinin reddettiği düşünülse bile, bu red; yani katmacı-işgalci amaçlardan vaz geçmeyi kabul etmeme, oğullarını bunların aç gözlü çıkarları uğruna hayatlarını feda eden halklar , emperyalistlerin kanla lekelenmiş yüzlerini ve savaşlarının işgalci özelliğini kendi gözleriyle görmüş olacaklarından, bu korkunç kıyımın sona ermesi hızlandırılabilecek objektif bir araç olarak hizmet edebilir.
Emperyalistlerin maskelerini düşürerek şimdiki savaşın gerçek art nedenlerini kitlelerin gözleri önüne sermek demek, aslında savaşa karşı savaş ilan etmek, şimdiki savaşı olanaksız kılmak demektir.
Pravda,, No. 10
16 Mart 1911
Stalin