Boris Souvarine'ye açık mektup - Lenin

İlk Proletarskaya Revolutsia dergisinde No. 7 (90), 1929 da yayınlanmıştır.

Lenin Collected Works, Progress Publishers, 1964, Moscow, Volume 23, pages 195-204

(yazi 1916 tarihli, içerik bütünlüğünden koparılmadan ana temaları çevirilmiştir, yazının tamamı değildir. EA)

Vatandaş Souvarine'le mektubunda bana da hitap ettiğini söylüyor. Makalesi uluslararası sosyalizmin hayati sorunlarına dokunduğu için, cevap verirken en büyük zevki alacağım.

Souvarine   “anavatan savunmasını ” sosyalizm ile uyumsuz olarak görenlerin, “vatansever olmayan” bir görüş aldığına inanmaktadır. Kendisi gelince, o,  savaş kredileri aleyhinde oy verirken, “anavatan savunması”  nın kabulünü beyan eden  Turati, Ledebour, Brizon gibilerin görüşünü savunuyor”; Diğer bir deyişle, o,  “"orta yol " olarak bilinen ( “bataklık” diyebilirim)  eğilimi savunur, ya da kautskiciliği- baş teorik ve edebi yorumcusu,  Karl Kautsky. 

........  Ne ben, ne de ait olduğum Parti  (RSDİP Merkez Komitesi) hiç bir zaman “"orta yol "” un bu sosyal-şoven bakış açısı ile bağdaşmadık.

Bizim 1 Kasım 1914 de yayınlanan Merkez Komitesi manifestosunda yayınlanan resmi Parti açıklamamızda, ve Mart 1915 yılında kabul edilen kararlarda (Souvarine'nin aşina olduğu iki belge de  Sosyalizm ve Savaş broşürümüzde geniş bir şekilde yeniden üretilmektedir  ), her zaman sosyal-şovenlerle “"orta yol "” arasında ayrım çizgisini ortaya koyduk. 

Önceki (sosyal şövenler), bizce, burjuvazinin saflarına geçti. Onlarla ilgili olarak biz sadece mücadele değil  ama bir bölünme talep ederiz. 

İkincisi, tereddüt ediyor, yalpalıyor  ve onların şovenist liderler ile sosyalist kitleleri birleştirme çabaları proletarya için en büyük zarara neden oluyor. 

Souvarine' “gerçekleri Marksist bakış açısından incelemek” istediğini söylüyor.

Ama Marksist bakış açısından, bu tür  “vatansever” gibi genel ve soyut tanımlamaların kesinlikle hiçbir değeri yoktur . Vatan, millet tarihsel kategorilerdir. Ben demokrasinin savunulması veya ulusal baskıya karşı yürütülen savaşlara kesinlikle karşı değilim,  ne de ben bu savaşlarda veya ayaklanmalarla ilgili  “anavatan savunması” gibi kelimelerden korkarım. Sosyalistler her zaman ezilenler tarafındadır, ve sonuç olarak, amacı baskıya karşı demokratik veya sosyalist mücadele olan savaşlara karşı olamazlar. Bu nedenle Fransa'nın gerici Avrupa monarşilerine karşı  verdiği 1793 savaşlarının, veya Garibaldi savaşları vb., meşruiyetini inkar etmek saçma olur  .... Ve bugün patlak verebilecek ezilen ulusların savaşlarının - İngiltere'ye karşı İrlandalı , Fransa ya karşı Fas, veya Rusya'ya karşı Ukrayna, vb. isyanların,   meşruiyetini tanımamak aynı şekilde saçma olur  ....

Marksist bakış açısı her özgül durumda bir savaşın siyasi içeriğinin tanımlanmasını gerektirir.

Ama bir savaşın siyasi içeriğini belirleyen nedir?

Her savaş sadece politikanın  devamıdır.  Mevcut savaşta ne tür  politika devam ediliyor? .... proletaryanın politikası,? Yoksa emperyalist politika, gerici çökmüş ve can çekişen burjuvazinin  zayıf ulusların sömürgeci baskısının ve yağmasının politikası?

Soru sadece doğru bir şekilde ortaya  konulmalı o zaman soruya net bir cevap alabiliriz;  Mevcut savaş emperyalist bir savaştır. 

(.......)

Sakın bana devrimci ve gerici savaşları ayırt etmenin zor olduğunu söyleme . Benim yukarıda belirtilen bilimsel kritere ek olarak, herkes tarafından anlaşılacak tamamen pratik ölçüt belirtmemi istiyorsun?

İşte burada: 

Her orta-ölçekli savaş önceden hazırlanır. Devrimci bir savaş hazırlanırken demokratlar ve sosyalistler bu savaşta “anavatan  savunması” yanlısı olduğunu önceden ifade etmekten korkmazlar. Ancak, gerici bir savaş hazırlanıyorsa,  hiçbir sosyalist savaş ilan edilmeden önce “anavatan savunması”nı tercih edeceğini önceden belirtme macerasına girmeyecektir.

Marx ve Engels, 1848 ve 1859'da Alman halkını Rusya karşı savaşmak için uyarmaktan korkmadılar.

Buna ters olarak, 1912 yılında Basel Kongresi'nde sosyalistler, olgunlaştığını gördükleri ve 1914 yılında patlak veren  savaşta “anavatan savunması”n dan söz etme macerasına girmediler.

Partimiz  İrlandanın İngiltere'ye karşı başlatabileceği savaşa veya ayaklanmaya sempati duyacağını açıkça ilan etmekten korkmaz; Fas, Cezayir ve Tunus un Fransa'ya karşı; Trablusgarp ın İtalya'ya ; Ukrayna, İran, Çin, Rusya'ya karşı  vb.

Ama sosyal şovenistlerden ne haber? Ve “"orta yolcular"”? Onlar , diyelim ki,  Japonya ve ABD arasında patlak veren uzun yıllar boyunca hazırlanan  ve yüzlerce milyon insanın varlığını tehlikeye sokan bir savaş durumunda, açıkça ve resmen emperyalist bir savaş ta “anavatan savunması”nı tercih ettiklerini ya da edeceklerini söyleyecek cesarete sahip olacaklarmı ?

Hadi söyleme cesaretini göstersinler! İddiaya girmeye hazırım ki yapmayacaklar,çünki onlar gayet iyi biliyorlarki böyle açıklama yapmak, işçilerin gözünde maskara haline gelecekler,  alay konusu olacaklar ve sosyalist partilerden sürülecekler. Bu nedenle , Sosyal-şovenler ve “"orta yol "” dakiler net bir açıklama yapmaktan çekinirler ve her şekilde herhangi bir açık ifadeyi önlemeye ve sıyrılmaya, yalana ve konuyu karıştırmaya devam edecekler...1915 Fransız kongresindeki kararları "saldırılan ülkenin savunma hakkı vardır" gibi.

Sanki soru ilk saldıran kim di, kim değildi: savaşın nedenleri nelerdir? Amaçları nelerdir? Hangi sınıflar bunu yürütüyorlar? 

(...)

Partimiz   sosyalistlerin mevcut savaşı, sosyalizm için, burjuvaziye karşı proletaryanın bir iç savaşına  dönüştürme yollarını araması gerektiğini bildirerek, Tolstoyun doktrinini ve pasifizmi reddetmiştir.

(...)

Sayısal zayıflık? Devrimciler ne zamandan beri politikalarını kendilerini çoğunluk veya azınlık olup olmadığına bağımlı olarak belirliyorlar ?

(...)

İki Enternasyonal zaten mevcut. ......Bir tarafta, kendi hükümetlerinin emperyalist savaşı sürdürmesine yardım edenlerin Enternasyonali , diğer tarafta, emperyalist savaşa karşı devrimci mücadele yürütmekte olanların Enternasyonali. 

(.....)

Her şeyden önce ...benim “"orta yol "” cuları eleştirim kişisel değil, siyasidir. .....onlar, işçi hareketine en büyük zarara neden oluyorlar...

(....)

Souvarine' ayrıca [Fransız azınlık] International Sol uçta,  en uç elemanlarından birisi olarak gördüğümüz Troçkinin, Lenin tarafından şovenist olarak damgalandığını söylüyor. “Burada belli bir abartı olduğunu kabul edilmek zorundadır.""

Evet, tabii, “belirli bir abartı var” ama benim tarafımda değil , Souvarine tarafında. Ben Troçki'nin konumunu şovenist olarak hiç bir zaman nitelemedim. Onu çok sıkca Rusya'da “orta yol” politikasını temsil etmekle suçladım . 

(...)

Ya Troçki? Martov'un partisinden ayrıldı ve  hala  bizi  bölücü olmakla suçlamaya devam ediyor . Yavaş yavaş sola kayıyor,  ve hatta Rus sosyal-şovenist liderleri ile bir kopuş çağrısı yapıyor. Ama o kesinlikle  Chkheidze hizipi ile birlik veya kopuş isteyip istemediğini söylemedi. Ve bu anahtar konulardan biridir. Barış yarın gerçekten gelirse , biz yarından sonra Duma seçimlerini yapacağız, ve Chkheidze ye karşıt ya da beraber sorusu hemen ortaya çıkacaktır. Biz böyle bir ittifaka karşı yız. Martov bizi destekliyor. Ya Troçki? Alacağı tavır bilinmemektedir. .. Bu nedenlerden dolayı biz  Troçki ile aynı fikirde değiliz.

Sadece biz değiliz. Troçki Zimmerwald Sola katılmayı reddetti. Henriette Roland-Hoist yoldaş ile Birlikte o “orta yolu” temsil etdi .  Devrimci bir "orta yol " imkansızdır.

Lenin

Çeviri Erdoğan A
Kaynak
Collected Works, Progress Publishers, 1964, Moscow, Volume 23, pages 195-204
An Open Letter to Boris Souvarine - Lenin