Silahlı ayaklanma - Partizan Eylemleri

V Lenin

Madem ki:

1) Rusya’daki çağdaş demokratik devrimin bütün geçmişi, tüm olarak bize, hareketin otokrasiye karşı daima daha kararlı ve saldırgan, daha kitlesel özellikte ve ülkeyi tümüyle kucaklayan mücadele biçimlerine doğru gevşemek bilmez atılımını gösteriyor;

2) Buligin(*) Dumasının reddedilmesine yol açan Ekim politik grevi, otokratik hükümeti siyasi özgürlük ilkeleri ilan etmeye zorlamış, proletaryanın dev gücünü kanıtlamış ve sınıf örgütlerinin tüm kusurlarına karşın, tüm Rusya çapında elbirliğiyle eylemin mümkün olduğunu göstermiştir;

3) Hareketin daha sonraki ilerlemeleri nedeniyle genel barışçı grevin yetersizliği ortaya çıkmış ve bu grevin kısmi uygulanışının amaca ulaşmaktan aciz olduğu görülmüş,, proletaryanın güçlerinin örgütlenişini bozmaktan başka bir şeye yaramadığı anlaşılmıştır;

4) Tüm devrimci hareket, daha sonra, gerici hükümetin saldırıla rına kiyrşı halkın kazandığı özgürlükleri savunmak için, yalnızca proletaryanın değil, şehir yoksul halkından ve köylülükten oluşan yeni güçlerin de silaha sarıldığı, silahlı ayaklanmaya kendiliğinden gelen bir güçle itilmiştir;

5) Aralık ayaklanması yeni bir barikat savaşı taktiği yaratmış ve genellikle, modern askeri birliklere karşı da olsa, açık silahlı halk savaşının mümkün olduğunu kanıtlamıştır;

6) Anayasa vaatlerine rağmen asker-polis diktatörlüğünün kurulması, halk kitlelerinde, halkın ancak otokrasinin güçlerine karşı açık bir savaşla elde edebileceği, gerçek bir iktidar uğruna mücadele zorunluluğu bilincini olgunlaştırmıştı^

7) Otokrasi, askeri güçlerini, ellerinde silahla, ayrılmaz bir parçası oldukları halka boyun eğdirmekte kullanarak onların morallerini bozmuş ve yıpratmış, ordunun tüm namuslu unsurlarınca istenen, askeri alandaki acil reformları gerçekleştirmemiş, yedeklerin umutsuz durumunu biraz olsun hafifletecek önlemleri almamış, askerlerin ve deniz erlerinin isteklerini yalñizca kışla polis düzenini daha da ağırlaştırarak cevaplandırmıştır.

Şu maddeleri kabul eder ve kongrenin de kabul etmesini öneririz:

1) Bugün silahlı ayaklanma yalnızca özgürlük uğruna mücadele için gerekli bir yöntem olmakla kalmayıp, yeni siyasi bunalımdaki ilerleyiş ve şiddetlenme dolayısıyla, hareket, silahlı mücadelenin, savunma biçimlerinden saldırı biçimlerine geçişifti sağlayacak bir düzeye erişmiştir;

2) Hareketin şimdiki aşamasında, siyasi grev, bağımsız bir mücadele yöntemi olmaktan çok, ayaklanmaya göre yardımcı bir yöntem kabul edilmelidir ve bunun sonucu olarak, bu grevin zamanı gibi yeri ve içine alacağı iş kolu seçiminin, temel mücadele biçimi olan silahlı ayaklanmanın zamanına ve koşullarına bağlı olması arzu edilir;

3) Partinin ajitasyon ve propaganda çalışmasında, Aralık ayaklanmasının pratik deneyinin incelenmesine, bu ayaklanmanın askeri açıdan eleştirilmesine ve gelecek için doğrudan doğruya sonuçlar çıkarılmasına daha büyük bir dikkatle eğilmelidir;

4) Savaş gruplarının sayıca artırılması, örgütlenişlerinin mükemmelleştirilmesi ve her tiirlü silah edinmeleri amacıyla daha enerjik bir çalışmaya girişilmeli- dir; ayrıca, deneyin gösterdiklerine uygun olarak, yalnız Partinin savaş gruplarını değil, Partinin sempatizanı yada büsbütün partisiz olan savaşçı gruplar da oluşturulmalıdır;5) Hareketin başarısını güvence altına almak için yalnız askeri birliklerdeki heyecanın yetmediği, hükümete karşı daha kararlı saldırı eylemlerine atılmak için devrimci demokratik zihniyetli, örgütlü unsurlarla doğrudan doğruya anlaşmanın gerekli olduğu gözö- nünde bulundurularak, askeri birlikler arasındaki çalışmaya ağırlık vermek zorunludur.

6) En yakın bir gelecekte ayaklanmaya dönüşebilecek olan, büyüyen köylü hareketi dolayısıyla, çabaların, elverdiğince çok ortak ve eş zamanlı savaş eylemleri örgütlemek amacıyla, işçi ve köylü eylemlerinin birleştirilmesine yöneltilmesi arzu edilir.

Partizan Eylemleri

Madem ki:

1) Aralık ayaklanmasından beri, silahlı eylemler Rusya’da hemen hiçbir yerde sona ermemiştir ve bugün devrimci halk tarafından, düşmana karşı tek partizan saldırıları şeklinde sürdürülmektedir;

2) İki düşman silahlı gücün varlığı ve geçici olarak başarılı olan askeri isyan bastırma hareketlerinin çoğalması yüzünden kaçınılmaz hale gelen partizan eylemleri, hem düşmanın örgütlerinin dağıtılmasında, hem de gelecekteki silahlı, açık, kitle eylemlerinin hazırlanmasında katkıda bulunmaktadır;

3) Benzeri eylemler, Aralık ayaklanması sırasında, pratikte, birçok bölgede, kendileri için yeni olan bir eylemde eğitim yetersizliği gösteren savaş gruplarımızın eğitimi ve yetiştirilmesi için gereklidir;

Şu maddeleri kabul eder ve kongrenin de kabul etmesini öneririz:

1) Parti, üyelerinden yada sempatizanlarından oluşan savaş gruplarının askeri partizan eylemlerini kabul ettiğini ve şimdiki dônemdè ilke olarak yararlı bulduğunu açıklamalıdır;

2) Askeri partizan eylemleri, özellikleri bakımından ayaklanma sırasında işçi kitlelerinin yönetici kadrolarını oluşturma, ani ve saldırı biçimindeki eylemlerin deneyinin ortaya konması göreviyle bağdaştırılma- lıdır;

3) Bu eylemlerin başlıca acil görevi, hükümet, polis ve ordu aygıtlarını yıkmak, halka karşı şiddet ve yıldırma hareketlerinde bulunan Yüz-Karâların etkin örgütlerine karşı amansız bir mücadele yürütmektir;

4) Düşmana, yani otokrat hükümete ait para fonlarına elkoymak ve bu kaynakları, halkın çıkarlarına elverdiğince az zarar vermeye özen göstererek, ayaklanmanın gereksinmelerinde kullanmak için de silahlı eylemler kabul edilebilir;

5) Partizanların askeri eylemleri, proletarya güçlerinin her türlü gereksiz dağılmasını önlemek amacıyla ve belirli bir bölgedeki işçi hareketinin koşulları ve geniş kitlelerin ruh hali göz önünde bulundurulacak biçimde, Partinin kontrolü altında yapılmalıdır;

V 1. Lenin, Bütün 

Eserleri, c. IX,

s. 41-43, Rusça Baskı

1906 Martının ilk günlerinde yazılmıştır,