KADETLERİN BİR ZAFERİ
24 Temmuz 1917.
Stalin
Stalin
Anlaşılan, yeni yeni Bakanların birbirini izlemesi henüz son bulmamıştır. Kadetler ile Kerenski arasındaki pazarlık hâlâ devam ediyor. Bir «kombinezon» diğerini izliyor.
Kadetler elbette ki hükümete katılacaklardır, çünkü çalgıyı çalan onlardır. Çernov muhtemelen kalacaktır. Anlaşılan Tsereteli artık «istenmiyor». Tsereteli, işçileri silah sızlandırma amacıyla «gerekli» idi. Şimdi, işçiler silahsızlandırıldığına göre, artık ona gerek yoktur. «Zenci işini bitirdi, gidebilir». Onun yerine Avksentyev geçecek.
Ama bu elbette bir kişiler sorunu değildir. Çernov, Tsereteli, ya da aynı cinsten bir başkası —hepsi aynı soydan değil mi? Bu sahte Zimmerwald’cilerin emperyalizm davasına Henderson ve Thomas’dan hiç de aşağı kalmayacak şekilde hizmet ettiklerini kim bilmez?
Ama, tekrar ediyorum, bu bir kişiler sorunu değildir.
Sorun şudur ki, tüm bu karışıklıkta, temelinde iktidar mücadelesi yatan bu makam veya benzeri şeyler yarışında, Kadetlerin çizgisi, iç siyasette karşı-devrim çizgisi ve dış siyasette «sonuna kadar savaş» çizgisi, üstünlük kazanmıştır.
Çünkü sorunun koyuluşu şöyleydi:
Ya savaşın sürdürülmesi ve böylece İngiliz ve Amerikan para piyasalarına tam bağımlılık, Kadetlerin
egemenliği, devrimin dizginlenmesi, çünkü ne Kadetler ne de «Müttefik» sermaye, Rus devrimine yakınlık duyamaz.
Ya da iktidarın devrimci smifa geçmesi, Rusya’nın elini ayağını bağlayan Müttefik sermayenin, mali zincirlerinin parçalanması, barış koşullarının ilan edilmesi, karışıklığa itilen ulusal ekonominin, çiftlik sahiplerinin ve kapitalist lerin kârlarının sırtından eski haline getirilmesi.
Üçüncü bir yol yoktur, ve üçüncü bir yol arayan Menşevikler ve Sosyal-Devrimciler, kaçınılmaz olarak gemiyi karaya oturtacaklardı.
Bu konuda Kadetler daha aklı başında-olduklarını kanıtladılar.
«Devlet iktidarı kesin olarak Zimmerwaldizm ve ‘ütopik’ sosyalizmin felaket getiren eğilimleriyle ilişkisini kesmelidir» diye yazıyor «Reç».
Başka bir deyişle: Koşulsuz savaş, sonuna kadar savaş.
«Kesin bir sonuç çıkarılmalıdır», dedi Nekrasov bilinen konferansta: Ya iktidarı kendiniz alın (Sovyet’i kastederek), ya da izin verin, iktidarı başkaları alsınlar!
Başka bir deyişle: Ya devrim ya da karşı-devrim.
Menşevikler ve Sosyal-Devrimciler, devrimin yolunu terketmişlerdir, dolayısıyla kaçınılmaz olarak
Kadetlerin, karşı-devrimcilerin hükmü altına girmek zorundaydılar.
Çünkü Kadetler, iç borçların güvencesi demektir.
Çünkü Kadetler, Müttefik sermaye ile dostluk, yani dış borçların güvencesi demektir.
Ve cephe gerisindeki ve özellikle cephedeki yıkım nedeniyle paraya öylesine gerek var ki... İşte «bunalım»ın tüm özü budur.
İşte, Kadetlerin zaferinin tüm anlamı budur.
Bu zaferin uzun süre dayanıp dayanmayacağını yakın gelecek gösterecektir.
Raboçi i Soldat (İşçi ve Asker) No. 2
24 Temmuz 1917.
Başmakale.