İŞÇİLER KARAR VERSİN

Lenin
Örgütlenme Üzerine

Rusya'nın, özel olarak da St. Petersburg'un Sosyal-Demokrat proletaryası Devlet Duması'yla ilgili acil politik kampanyayı nasıl yürüteceği konusundaki son derece önemli problemle karşı karşıyadır. Hiç şüphesiz ki, birleşik Sosyal- Demokrat Parti için bu acil siyasi kampanya sorunu ancak Birlik Kongresi'nin kararı çerçevesinde ortaya çıkıyor.

St. Petersburg Sosyal-Demokrat proletaryasının önünde iki kampanya planı vardır; biri Merkez Komitesi'nin, diğeri de St. Petersburg komitesinin kararıdır. Bu iki karar halihazırda Vperyod* No: 2'de yayınlanmıştır, ve şimdi biz bunların arasındaki özsel içeriksel farkı tartışmayı öneriyoruz. Merkez Komitesi'nin kararındaki ana nokta şöyle demektedir:

"Biz Dumayı, mevcut Bakanlığı devirme ve onu Duma tarafından tayin edilen bir Bakanlıkla değiştirme doğrultusundaki tüm adımlarında destekleyeceğiz. Çünkü böyle bir değişikliğin bir kurucu meclisin toplanması için uygun şartları ifade ettiği görüşündeyiz."

St. Petersburg Komitesi'nin kararı böyle bir talebin desteklenmesinden hiçbir şekilde sözetmemektedir, tersine dikkatinin esas merkezini hükümetin zalim tutumu, Duma'nın güçsüzlüğü, 

Trudovik grubun halka başvurma ihtiyacı, işçi ve köylülerin yeni bir birleşik mücadelesinin kaçınılmazlığı üzerinde yoğunlaştırmaktadır.

Sonuç olarak, konunun ana noktası Duma'nın bir Kadet Bakanlığı kuruluşuna doğru olan adımlarını destekleme ya da desteklememek gerektiği konusudur. Merkez Komitesi'nin kararı bu noktada belirsizdir ve "Duma tarafından tayin edilen bir bakanlıktan" bahsetmektedir. Fakat gerçekte tartışılan şeyin en yüksek otorite tarafından Duma için kabul edilebilir bir bakanlığın, yani Kadet Bakanlığı'nın tayini olduğunu herkes biliyor ve tüm liberal burjuva basın bunu vurgulamaktadır. Ve bu, geniş işçi yığınlarının Merkez Komitesi'nin kararından çıkarttıkları tek anlamdır.

Sosyal-Demokrat proletarya, yüksek otoritenin bir Kadet Bakanlığı tayin etmesi talebini destekleyebilir mi? Hayır, destekleyemez. Bir Kadet Bakanlığı ancak otokrasi ile liberal burjuvazi arasında sosyalist işçilere ve devrimci köylülüğe karşı bir anlaşmanın sonucu olabilir. Şüphesiz, Sosyal-Demokratlar böyle bir anlaşma sonucunda ortaya çıkacak olan yeni durumun tüm avantajlarından faydalanır. Eğer bu anlaşma geçici de olsa özgürlük ve sosyalizm mücadelesi için daha iyi şartlar yaratırsa taktiklerini dikkatli bir şekilde belirleyeceklerdir. 

Biz bu karşı-devrimci anlaşmayı bile devrimin lehine çevirmek için elimizden geleni yaparız. 

Fakat biz burjuvazi ile bürokratlar arasında halkın haberi olmadan yapılan bir anlaşmayı destekleyemeyiz. Halka, ya da proletaryaya böyle bir anlaşmayı desteklemeleri yolunda çağrıda bulunmak, yalnızca onların kafalarını karıştırmak, onlardan bu anlaşmanın özünü, taşıdığı tehlikeleri, burjuvazi ve bürokrasinin bir kurucu meclis toplanmasını bu yolla daha da güçleştirmek istedikleri gerçeğini onlardan gizlemek olurdu.

Biz işçilere ve köylülere pazarlıkları destekleme değil, fakat savaşma yolunda çağrıda bulunmalıyız. Yalnızca savaşma için ciddi hazırlıklar otokrasiyi gerçekten zayıflatabilir, yalnızca savaşım otokrasi ya da burjuvazinin gerçekten devrime yararlı herhangi bir adım atmasını ga- rantileyebilir. Merkez Komitesi'nin kararı hatalıdır. Sınıf bilinçli Sosyal-Demokrat işçiler bu kararı kabul edemez.

İkinci soruna gelince. Bu kararı disiplin ve Kongre'ye bağlılık adına kabul etmek görevimiz değil midir? Birlik Kongresi'nin kabul ettiği Devlet Duması ile ilgili kararı okuyun; bu kararın içinde bir Kadet Bakanlığı kurulması talebini desteklememiz gerektiğini belirten hiçbir şey bulamayacaksınız. Bu karar Duma'nın "desteklenmesi" hakkında tek bir kelime taşımamaktadır. Kongre kararının bizzat Duma'ya karşı tavrımızı belirten bölümünün tam metni şöyledir:

"Sosyal-Demokrat parti;

1) Devrimci hareketi yaymak ve derinleştirmek için Duma'nın içinde olduğu gibi, hükümet ile Duma arasında ortaya çıkan tüm ihtilaflardan sistemli olarak faydalanmalıdır ve bu amaçla;
a) Bu ihtilafları, mevcut politik sistemin yıkılışı için geniş yığın hareketlerinin başlangıç noktası olarak kullanılabilmelerini sağlayacak sınırlara kadar genişletmeye ve keskinleştirmeye çalışmalı;
b) Her durumda hareketin politik görevlerini işçi ve köylü yığınlarının sosyal ve ekonomik talepleriyle birleştirmeye çalışmalı;
c) Halk yığınları arasında devrimci taleplerin Devlet Duması'nda temsil edilmesi yolunda yoğun ajitasyon vasıtasıyla, onu devrimcileştirmek amacıyla Duma üzerinde dıştan baskı örgütlemelidir. 
2) Bu büyüyen ihtilaflara
a) Yığınlara, halkın çıkarlarını temsil ettiklerini iddia eden Duma'daki tüm burjuva partilerin tutarsızlığını gösterecek ve
b) Geniş yığınlara (proletarya, köylülük ve şehir küçük burjuvazisine) Duma'nın temsili bir kurum olarak tamamen faydasız bir kurum olduğunu ve bir Ulusal Kurucu Meclis toplamanın gerekli olduğunu kavramalarına yardımcı olacak bir şekilde müdahale etmek" vb.

 Altını çizdiğimiz yerlerden, Merkez Komitesi'nin bir Kadet Bakanlığı talebini destekleme kararının, Kongre kararı ile uyuşmaktan uzak olduğu, gerçekte ona ters düştüğü açıktır. Bir Kadet Bakanlığı talebi devrimci bir talep değildir. Duma ile ve Duma içindeki ihtilafları azaltmaya ve karartmaya hizmet eder; Duma'nın faydasızlığı sorununu dikkate almaz, vb. vb. Kongre kararının bir kere bile olsa Duma'yı "desteklemek" hakkında hiçbir şey söylemediğini, yalnızca "baskı yapmak", "faydalanmak" ve "müdahale etmek"ten bahsettiğini de ilave edelim.

Bundan çıkan sonuç açıktır. Merkez Komitesi'nin parti örgütlerini bir Kadet Bakanlığı talebini destekleme yolundaki kararını kabul etmeye çağırmaya kesinlikle hiçbir hakkı yoktur. Bu sorunda tamamen bağımsız ve eleştirici bir tutum takınmak ve kendi fikrince hangi kararın, Birlik Kongre si'nin kararları çerçevesinde probleme daha doğru çözüm getirdiğini açıklamak her parti üyesinin görevidir. St. Petersburglu sosyal-demokrat işçiler tüm parti örgütünün şimdi demokratik bir temelde inşa ediliyor olduğunu bilirler. Bu, tüm parti üyelerinin yöneticileri, komite üyelerini ve diğerlerini seçtikleri ve tüm parti üyelerinin proletaryanın politik kampanyaları ile ilgili sorunları tartıştıkları ve kararnverdikleri ve tüm parti üyelerinin parti örgütlerinin taktik çizgilerini belirlediği demektir.

St. Petersburg Sosyal-Demokrat proletaryasının şimdiki konuda tavrının böyle olacağına, konuyu ciddi ve tam olarak, her açıdan tartışacağına ve Kadet Bakanlığı talebinin desteklenip desteklenmemesi konusunda kararını vereceğine eminiz.

St. Petersburg işçileri, herhangi bir safsata, yani herhangi aldatıcılığı belli iddialarla haklarından, Sosyal-Demokra tik ve Parti görevlerinden caydırılmalarına göz yummayacaklardır. 

Bu safsataları çok kısaca belirteceğiz. "Kuryer" de (13. sayısında) L. Martov disiplinin gereği ola- rak, Merkez Komitesi'nin politik kampanyasını dağıtmayın diyor. Bu safsatadır. Disiplin, bir parti üyesinin Merkez Komitesi'nin çıkardığı kararlara körce uyması demek değildir. Hiçbir yerde bir parti örgütünü kendine ait bir fikre sahip olma hakkından vazgeçmeye ve Merkez Komitesi kararlarının saf bir abonesi olmaya zorlayan bir kural yoktu. L. Martov; Menşevikler boykot durumunda itaat ettiler, şimdi itaat etme sırası sizdedir diyor. Bu safsatadır. Biz hepimiz Kongre kararlarına uyduk. Hiçbirimiz Duma seçimlerine katılmaya ve bir Sosyal-Demokrat parlamento grubu kurulmasına karşı çıkma çağrısında bulunmadık. Kongre kararlarına uygun olarak, boykottan vazgeçtik, itaat ettik. Fakat Kongre kararları çerçevesinde, hiçbir kongrenin kararlaştırmamış olduğu, bir Kadet Bakanlığı'nı desteklemeye karşı çıkma hakkına sahibiz ve bunu yapmak görevi- mizdir. L. Martov tüm konuyu örgüt bozucular hakkında korkunç sözler ve ithamlarla gözden kaçırıyor; fakat Merkez Komitesi'nin kararının Kongre kararıyla çelişip çelişmediği konusunda tek kelime söylemiyor. Muhalefetin hakları, yani herhangi bir parti örgütünün, Kongre'nin isteklerinin sınırları içinde Merkez Komitesi'nin taktiklerini sorgulamak ve sapmaları ve hataları düzeltmek hakkı konusunda hiçbir şeysöylemiyor. Bu yüzden biz Martov'a sakince Parti örgütleri- nin meşru haklarını çiğneyenlerin örgüt bozucusu olduğu cevabını vereceğiz.

Menşeviklerin bile bir Kadet Bakanlığı'nı destekleme önerisine katılmadıkları gerçeğine sakince işaret edeceğiz. (Bu sayının bir başka yerindeki Vlasov* yoldaşın mektubuna bakın) Ryanşev yoldaş

bile, Kuryer'in 13. sayısında, "işçi ve Trudovik gruplara" Kadetlerin Meclisin özgürlüğü tasarılarına karşı tüm güçleriyle savaşmaları konusunda çağrıda bulunuyor, yani, bu aynı Kadetlerden oluşan bir bakanlığı desteklemeyi reddeden saf Bolşevik taktikler öne- riyor.

Viborg Semt Komitesi, delegelerinin "fraksiyon farkı gözetmeksizin, yani, hiçbir tartışma olmadan" —anlaşmazlık konusu noktayı tartışmadan— seçileceği bir genel şehir konferansı yapılmasını önerdiği zaman, St. Petersburg işçileri şüphesiz, önerileri için onlara sadece gülebilirler. Sınıf bilinçli işçi önemli bir sorunda hiçbir zaman tartışma olmadan kararını vermeyecektir. Ne tartışmada "sert dil" konusundaki şikayetler, ne L. Martov'un kendisini inciten belli kaba kelimeler hakkındaki yakınmaları, ne de onun tarafından ileri sürülen bölünme tehditleri işçilerin sorunu kendilerinin ele almasını engelleyebilir. Bir bölünme tehditi, bir bölünmeyi kışkırtmak bir Sosyal-Demokrat için değersiz bir oyundur ve ancak burjuvaziyi sevindirebilir. (Duma, No. 29'a bakınız) İşçiler bir Kadet Bakanlığının desteklenip desteklenmemesi konusunda çoğunluk oyu ile karar vereceklerdir. Ve onlar Birlik Kongresi kararları temelinde, tamamen özgür, bağımsız ve meşru bir şekilde ulaşılan kararları bozmaya hiç kimsenin, hatta Merkez Komitesi'nin bile cesaret edemeyeceğini göreceklerdir.