Bolşevikleşme Sorunu

Stalin
Herzogla Röportaj
Şubat 3, 1925

Bolşevikleşmeyi gerçekleştirmek için,  en azından bazı temel şartları yaratmak zorunludur: bunlarsız Komünist Partilerini Bolşevikleştirmenin olanağı olamıyacaktır.

1- Parti kendisine, sosyal-demokrasinin pratikte yaptığı gibi parlamenter seçim aygıtının bir uzantısı, ya da bazı anarko-sendikalist unsurların bazen iddia ettiği gibi, sendikaların gönüllü ilavesi (yedeklemesi) olarak bakmamalı; (Partiyi) sendikalardan parlamento fraksiyonuna kadar,  proleter örgütlerin bütün diğer biçimlerine önderlik etmekle görevli, proletaryanın sınıf örgütlenmesinin en üst biçimi olarak görmelidir. 

2 - Parti, özellikle onun önder unsurları, devrimci pratikle ayrılmaz bağlarla bağlı olan Marksizmin devrimci teorisine  en ince ayrıntısına kadar hakim olmalıdır. 

3 - Parti, slogan  ve direktifleri, basmakalıp formüller ve tarihi analojiler temelinde değil, devrimci hareketin ülke içinde ve uluslararası alandaki somut koşullarının özenli bir tahlili sonucu ortaya çıkarmalıdır, ve  tüm ülkelerin devrimlerinin deneyimlerini  mutlaka hesaba katmalıdır. 

4 - Parti, bu sloganların ve direktiflerin doğruluğunu, kitlelerin devrimci mücadelesinin potasında denemelidir. 

5 - Partinin bütün çalışması, özellikle şayet sosyal- demokratik gelenekler henüz içte kökünden halledilmediyse, yeni, devrimci bir çizgide örgütlenmeli, öyleki Partinin attığı her adım, yaptığı her eylem doğal olarak  kitlelerin devrimcileştirmesine, işçi sınıfının geniş kitlelerini devrim ruhuyla hazırlamasına ve eğitmesine hizmet etmelidir. 

6 - Parti, çalışmalarında, ilkelere en sıkıca  bağlılığı (sekterlikle karıştırılmasın!), kitlelerle en fazla bağlarla (khvostizmle -kuyrukçulukla - karıştırılmasın!) birleştirmeyi başarmalıdır, bunsuz (bunları gerçekleştirmeden), parti sadece kitlelere öğretememekle kalmayacak, aynı zamanda kitlelerden de öğrenemeyecektir; sadece kitlelere önderlik edememek, onları kendi seviyesine ulaştıramamakla kalmayacak, aynı zamanda kitlelerin sesine de kulak veremeyecek ve onların acil ihtiyaçlarını  önceden göremeyecektir. 

7— Parti, çalışmalarında, uzlaşmaz bir devrimci ruhu (devrimci maceracılıkla karıştırılmasın!), maksimum esneklik ve manevra yeteneğiyle (oportunistlikle karıştırılmasın!) birleştirebilmelidir; bunsuz (bunları gerçekleştirmeden), Parti bütün mücadele ve örgüt biçimlerine hakim olamıyacak (uzmanlaşamıyacak), proletaryanın günlük çıkarlarını, proleter devrimin temel çıkarlarıyla birleştiremeyecek ve çalışmalarında legal ve illegal mücadeleyi birleştiremeyecektir. 

8— Parti hatalarını örtbas etmemelidir, eleştiriden korkmamalıdır, kadrolarını kendi hatalarından öğrenerek eğitmeli ve geliştirmelidir. 

9— Parti, devrimci proletaryanın özlemlerinin gerçek sözcüleri olacak yeterlilikte mücadeleye özverili, ve Leninizmin strateji ve taktiğin uygulayabilecek yeteneğe sahip, proleter devrimin gerçek önderleri olabilecek yeterlilikte tecrübesi olan ileri savaşçıların en ileri unsurlarını ana önder grubuna  alabilmelidir.

10— Parti, örgütlerinin bileşimini sistemli bir biçimde geliştirmeli,  maksimum birlikteliğe ulaşma anlayışı ile,  saflarını yozlaşmış oportünist unsurlardan temizlemelidir. 

11— Parti, ideolojik birlik, hareketin hedefleri konusunda berraklık, pratik eylemde birlik ve geniş Parti kitlelerinin Partinin görevlerinin  anlaşılması temeli üzerinde oluşan demirden bir disipline ulaşmalıdır. 

12— Parti, kendi kararları ve direktiflerinin hayata uygulanışını sistemli bir şekilde soruşturmalı-doğrulamalıdır, bunsuz (bu denetleme-doğru ya da yanlışlığını belirleme yapılmadan), bu kararlar  ve direktifler, boş vaadlere dönüşme tehlikesindedir, bu geniş proleter kitlelerin Partiye olan güvenlerini yok eder.

Bu ve  benzer koşulların yokluğunda, Bolşevikleşme  sadece boş bir laftır.

Pravda, No. 27, February 3, 1925


Çeviri
Erdoğan A
italikler EA

Kaynak
http://neodemocracy.blogspot.com/2018/01/the-question-of-bolshevisation.html