Kominternde Faşizm Üzerine tartışmalar - 1932
Yoldaş KUUSİNEN’in raporu ile ilgili tezler
Komünist Enternasyonal Yürütme Komitesi’nin 12. Plenumu’nda kabul edilmiştir.
I- Kapitalist İstikrarın Sonu ve Sovyetler Birliği’ Yükselişi
Kapitalizmin genel krizi daha da keskinleşerek yeni bir basamağa yükselmiştir. Bir dizi gerçek, son
zamanlarda dün yada meydana gelen temel değişiklikleri karakterize etmekte^ dir:
1 - Kapitalist ve sosyalist dünyâ arasındaki güç ilişkis de Sovyetler Birliği’nin gücü muazzam ölçülerde arttı. SB, dev adımlarla sanayileşmeyi, kollektifleşmeyi, kültür devrimi- ni gerçekleştirip sınıfsız sosyalist toplum yolunda ilerliyor.
2 - Aynı zamanda kapitalist dünyada
a) iktisadi krizin keskinleşmesi,
b) devrimci atılımın yükselişi,
c) emperyalist devletler arasındaki çelişkilerin daha da keskinleşmesi,
d) SB’ne karşı, karşı-devrimci savaş hazırlığının güçlen mesi devam ediyor.
3 - Kapitalist toplumun tüm ekonomisini kendine tabi kılan tekelci sermaye, krizden daha fazla kâr, daha yüksek gümrük vb. yöntemler ile çıkmaya çalışması yüzünden iktisa di krizin aşılmasını olağanüstü zorlaştırmaktadır. Bu kapita lizmin krizini derinleştirmekte ve yığınların devrimci hareke tini yükseltmektedir.
Kapitalizmin istikrarı sona ermiştir ama önemli kapitar list ülkelerin hiçbirinde daha devrimci durum yoktur. Şu an sınıflar ve devletler arasında büyük çatışmalar devresine, savaşlar ve devrimler devresine geçiş yaşanmaktadır. Bu geçiş kendini, Japonya ve Fransa’nın askeri saldırganlığının artmasında, İspanya’da devrimde, Çin’de devrimci durum ve önemli bir alana sahip Sovyetlerin kurulmasında, Alman ya’da sınıf mücadelesinin keskinleşmesinde, Polonya’da dev rimci krizin yaklaşmasında, vb. göstermektedir.
II- Yeni Biç Dünya Savaşı Tehlikesi. Japonya’nın Çi Karşı Savaşı. Sovyetler Birliği’ne Karşı Bir Müdahale Sava şı Hazırlığının Yeni Aşaması
1 - Emperyalistlerin pazarlar ve sömürgeler uğruna amansız mücadeleleri, gümrük savaşları ve silahlanma yarışı, yeni bir emperyalist dünya savaşım, doğrudan bir tehlike haline getirmiştir.
Almanya, uluslararası çatışmaların en önemli merkezlerinden biri haline gelmiştir.
2 - Japonya’nın Mançurya’yi işgali ve Şanghay’a saldırı sı, Japonya, ABD ve İngiltere arasındaki Çin’deki nüfuz alanları üzerine anlaşmayı parçaladı. Japon emperyalizmi, Fransa ile ittifak halinde ve İngiltere’nin desteği.ile Mançur- ya’yı sömürgesi haline getirmiş ve Çin’in silahlı mücadele ile paylaşımım ve SB’ne saldırıyı gündeme getirmiştir. Uzak Doğu’da kendi çıkarları için mücadele eden ABD ile Japon ya arasındaki çekişme yeni bir emperyalist dünya savaşının okyanustaki kıvılcımı
olacaktnv- S B ’ne karşı, Milletler Cemiyeti ve II. Enternasyonal tarafından barış açıklamaları örtüsü altında, Japon emperya listlerinin Avrupalı ve ABD emperyalistleri tarafından silah landırılıp, Japon ordusunun Mançurya’da yoğunlaşmasıyla, Uzak Doğu’da Beyaz Tugay birliklerinin silahlandırılıp şekil- lendirilmesiyle, Fransa’da özel keşif birliklerinin oluşturul masıyla, Polonya, Romanya, Letonya, Estonya, Finlandi-, ya’da orduların ateşli hazırlıklarıyla ve bitmek bilmez provo kasyonlarla bir saldırı ve kuşatma savaşı hazırlanmaktadır. Bu sadece SB’nin sağlam barış politikası ve burjuvazinin, emperyalist savaşın iç savaşa ve sömürge ayaklanmalarına yolaçacağı korkusu yüzünden şimdilik engellenmektedir.
Bu durumda KP’ler, Sosyal-demokrasinin soyut ve iki yüzlü pasifîst açıklamalarının karşısına, savaş
hazırlığına kar şı gerçek mücadeleyi koymalıdırlar.
III- Burjuva Diktatörlüğü, Milliyetçilik, Faşizm ve S yal-Faşizm.
1 - Burjuva diktatörlüğü gittikçe daha fazla siyasal geri ciliğe ve devletin faşistleşmesi yoluna giriyor. Burjuvazi için kendi saflan arasındaki çatışmaları bertaraf etmek gittikçe daha da zorlaşmaktadır. Kapitalist ülkelerin çoğunda burju vazi, faşist iç savaş tugayları hazırlıyor, siyasal eşkiyalığı, beyaz terörü, işkenceyi vb. kullanıyor. Bu arada parlamento yu kullanmaktan ve kitleleri kandırmak için Sosyal-demokra- sinin hizmetinden hiçbir şekilde vazgeçmiyor.
Almanya’da von Papen hükümeti ile faşist bir diktatör lük kuruldu, onun yıkdması, onun her biçimine karşı işçi sını fının devrimci mücadelesine bağlıdır. İktisadi krizden önce geldiği ülkelerde faşizm, kitlelerin artan devrimci atılımı ile etkisini kaybediyor (Polonya, Yugoslavya, İtalya.)
2 - İktisadi krizin yükü, büyük ülkelerde milliyetçilikşovenizmin gelişmesine yolaçıyor. Almanya, Fransa, Japonya, İtalya’da diğer ulusları küçümseme, ırkçılık, intikamcılık korkunç boyutlara ulaşmıştır.
3 - "Faşizm ve sosyal-faşizm (sosyal-demokrasi), kap lizmin ve burjuva diktatörlüğünün korunması ye sağlamlaştı rılması için çalışıyorlar." Faşistlerin ve sosyal-faşistlerin dav ranışları ülkelerin özelliklerine göre çeşitlilik göstermekte dir. Sosyal-faşistler işçi yığınlarım kandırabilmek için, burju va sımf şiddetinin ılımlı ve "kanunlara uygun" kullanımından, burjuva diktatörlüğün parlamento ile örtülmesinden yanalar.
4 - Tekelci sermaye, iktisadi politikasını kriz şartlarına uydururken, sosyal-demokrasi de kendini, ideolojik olarak finans oligarşisine uydurmaktadır (devletleştirme, zorunlu çalıştırma, kapitalizmde sosyalizmi kurma vb.).
5 - Sosyal-faşistlerin kitlesel etkileri hemen hemen bütün ülkelerde geriledi ve onlar yeni manevralara giriştiler (grevi boğmak için yönetme, tek tek bazı durumlarda göste rişli genel greVİer, faşizme karşı, barış için, SB’nin savunul ması için sahte mücadeleler). Bu manevralarda özellikle "sol" sosyal-demokratlar özel çaba gösteriyorlar. Komünist ler, sosyal-demokratlara karşı mücadelede SD önderler ile SD işçileri birbirinden ayırmasını bilmeli ve İkincileri devrim ci birlik cephesine kazanmalıdır.
IV- Devrimci Âtılımın Gelişimi ve Proletarya Dikta lüğü İçin Mücadelenin Hazırlanması
1 - KEYK’in XI. Plenum’undan bu yana devrimci atı lım, özellikle Çin, İspanya, Polonya, Almanya,
İngiltere, Çekoslovakya, Fransa, ABD, Belçika, Japonya ve Hindis tan’da yükseliş kaydetti.
2 - Geçen dönemde KP’ler daha da sağlamlaştılar. Almanya’da seçimlerde büyük başarı elde edildi.
Çin, PolonBulgaristan partilerinin kitle etkisi arttı vb.
- Kapitalizmin istikrarının sona ermesi ve devri krizin önşartlarmm olgunlaşması KP’lerin önüne,
iktidarı almak için yığınların iktisadi ve siyasi mücadele içinde hazır lanması temel görevini koymaktadır. Devrimci hareketin düş manları, örgütlü-örgütsüz işçilerin büyük bir bölümünü hâlâ peşlerinden sürüklüyorlar. Proletaryayı zafere ulaştırmak için KP’ler, XI. KEYK Plenumu tarafından alınan, işçi sınıfı nın çoğunluğunu kazanma görevini gerçekten yerine getirme lidirler.
4 - Bu görevin yerine getirilmesi KP’nin, işçile çoğunluğu ile sürekli ve canlı bağlar geliştirmesine bağlıdır, bunun için; a) komünist olmayan işçiler arasında, her yerde ciddi bir çalışma yürütmek; b) işçilerin günlük, somut talep lerine kulak vermek; c) bu işi yapacak kadroları yetiştirmek zorunludur.
5 - Bu bağlamda KP’lerin tekrar tekrar öne çıkan h ve zayıflıkları şunlardır; parti fonksiyonerlerinin, çoğunlukla komünist olmayan ve reformist işçilerden kopuk olmaları;
ajitasyonun, basının ve özellikle sloganların soyut ve şablon- cu olmaları; tabandan birlik cephesini oluşturmak için gerek li olan proleter demokrasinin yöntem ve biçimlerini kullana mama, diğer yandan görüş ayrılıklarının oportünistçe rötuş edilmesi; devlete, işverenlere, faşistlere karşı mücadelenin, burjuvazinin ajanı sosyal-faşistlere karşı mücadele ile birleşti- rilememesi; grev taktiği ve stratejisindeki hata ve eksiklikler, çalışmanın başarısı bunlarm aşılmasına bağlıdır.
6- XII. Plenum, KP’lerin pratiğindeki hata ve eksiklik rin aşılmasının zorunluluğunu vurgular; hem sağ oportünist "kuyruk politikası", hem de kitleleri kazanma ve harekete geçirme zorlu mücadelesi yerine boş sözlerle devrimci eylem talep eden "sol" oportünizm aşılmalıdır. Esas sapma sağ sapmadır.
V- Komünist Enternasyonal Seksiyonlarının En Ya Görevleri
1 Şu ân yürütülmesi gereken somut mücadele:
1 ) Ser mayenin saldırısına karşı,
2) faşizme ve gericiliğe karşı,
3) yaklaşan emperyalist savaşa ve SB’ne müdahaleye karşı olmalıdır.
Burjuvazinin saldırısına karşı bu mücadelenin yürütül mesi en sıkı şekilde, işp sınıfının çoğunluğunu kazanma, sos- yal-demokrasinin kitle etkisini kırma mücadelesi ile birleşti- rilmeli, çıkış noktası olarak geniş kitlelerin günlük iktisadi ve siyasi çıkarları alınmalıdır. SB’ndeki proletaryanın kazanım- larını yaymak önemlidir..
2 - En önemli KP’lerin özel görevleri şunlardır:
Almanya KP: Emekçilerin milyonlarca kitlesini, tekelci sermayeye, faşizme, gericiliğe, şovenizme,
milliyetçiliğe kar şı harekete geçirmek. Grevler, genel grev, gösteriler, prole ter enternasyonalizmi için mücadele etmek. Sosyal-demok- rat kitleleri kazanmak. Temel slogan, faşistlerin 3. Reich’ı- na, Sosyal-demokratlarm 2. cumhuriyetine karşı "işçi-köylü cumhuriyeti", yani "sosyalist Sovyet Almanya" olmalıdır.
Fransa KP: İşçilerin, köylülerin günlük çıkarlarını savun mak, Fransız emperyalizminin savaş, sömürge politikasına karşı çikmak.
Polonya KP: İktisadi ve Siyasi grev cephesini genişlet mek; PPS’in kitle etkisini kırmak.
Çekoslovakya KP: Tabandan birlik cephesi temelinde iktisadi ve siyasi mücadelenin daha da ilerletilmesi.
İtalya KP: Derin illegaliteden çıkma, emekçilerin gün lük çıkarları temelinde faşist diktatörlüğe
karşı yığın mücade lesini başlâtma.
İspanya KP: Sovyet biçiminde işçi-köylü diktatörlüğüyolunda, yığın hareketinde dayanaklar kazanmak.
İngiltere KP: Reformist sendikalarda çalışmayı kararlıca sürdürme ve işçi yığınlarım tabandan birlik cephesi teme linde harekete geçirme.
ABD KP: Yığınları, sosyal sigarta, işsizlik sigortası, zen cilere eşit muamele, Çin ve SB’nin savunulması için ve köylü lerin harab olmasına karşı harekete geçirme.
Japonya KP: İşçi ve köylüleri Çin’in işgaline karşı müca delede örgütleme ve bunu işçi, köylülerin
günlük çıkarları uğruna mücadele ile birleştirme.
,
Çin KP: 1) Kitleleri emperyalizme karşı ulusal devrimci mücadele için harekete geçirme, 2) Sovyet
bölgelerini ve kızıl orduyu geliştirme, 3) Kuomintang’ı devirmek için müca dele, 4) Kuomintang
sendikalarını kızıl sendikalara çevirme,5) Partizan hareketini genişletme, 6) Sovyet bölgesindeki başarıları yaygınlaştırma.
Hindistan KP: KP’nin siyasal ve örgütsel sağlamlaştırılması, bolşevik kadroların eğitilmesi, geniş anti-emperyalist cephenin kurulması, ulusal kongre’nin etkisinin kırılması.
3 - Örgütsel alanda KE Seksiyonlarının en öne görevleri: a) işletmelerdeki komünist hücrelerin itinayla giz lenmesi, b) ....... c) provakosyonlara karşı mücadele, d) ille gal çalışmaya geçebilmek için zamanında önlemler almak, e) gazeteleri gerçek yığın organlarına dönüştürmek, f) aşırı merkezciliğe, kumanda yöntemine karşı daha fazla inisiyatif.
Gençlik kitle örgütleri içinde mücadele düzeltilmeli, spor ve sıhhi yardım örgütleri gerçek kitle örgütlerine dönüş türülmelidir. Proleter kadınlar arasında çalışmanın küçüm senmesine son verilmelidir. Yeni kazanılan üyelerden kadro lar yaratmaya çalışılmalıdır.
Parti içi demokrasi, bolşevik özeleştiri, görevlerin uygun dağıtılması tüm parti çalışmasında uygulanmalıdır. M-L’in her çarpıtılmasına karşı uzlaşmaz mücadele, partiteorisinin saflığının korunması.
Kriz, kapitalizmin temellerini sarsmıştır. SB’nde sosyalizm tarihsel zaferler kazanmaktadır. Bu uluslararası karşı devrimin saldırılarının azgınlaşmasına yolaçmaktadır. Buna KE Seksiyonları, kararlı ve çalışmalarını bolşevikleştirerek cevap vermelidir.
Birlik cephesi temelinde en geniş yığınları örgütlemeli, işçi sınıfım siyasal kitle grevlerine götürmeli, işçi sınıfının çoğunluğunu kazanmalı ve sömürülen sınıflar ile boyunduruk altındaki halkların tüm hareketini sosyalist dünya devrimi yoluna kanalize etmelidir.
GDS derlemesi, cilt 2, s. 379.
