Troçki ve Askeri Komplo, Grover Furr
Özet Çeviri
Rusya'da, 75 yıl aradan sonra gizli belgelerin kamuoyuna açıklanacağı yasa temelinde Tukhachevsky Olayından 2012 yılına gelindiğinde yetmiş beş yıl geçmiş olması nedeniyle askeri-sivil komploya karışmakla suçlananların sorgu ve ifade belgelerinin gizliliği pratikte kaldırılmış olması gerekirdi. Ancak Grover Fürr ün belirttiği gibi, “2015'te tarihçi Vladimir L. Bobrov, bir meslektaşıyla birlikte OGPU-N KVD-KGB'nin doğrudan devamı olan FSB'nin arşivine başvurarak Tukhachevsky davasının belgelerinin gizliliğinin kaldırılmasını ve inceleme için uygun hale getirilmesini talep etti. FSB arşivi, davanın halen savcılık tarafından soruşturulmakta olduğunu belirterek reddetti.”
“Mayıs 2018'de, farklı bir arşivde tutulan duruşma belgelerinin bir nüshası, RGASPI, Rusya Devlet Sosyo-Politik Tarih Arşivi, biri Ukrayna'da diğeri Rusya'da olmak üzere iki web sayfasına yerleştirilerek sessizce yayınlandı. FSB arşivinde tutulan kopyaya hala erişimimiz yok. “
“2020 itibariyle, araştırma materyallerinin çoğu artık Moskova'daki FSB arşivinde araştırmacıların kullanımına sunulmuştur.”
Grover Furr ağırlıkla bu belgelere ve ortaya çıkan Sovyet-dışı belgelere dayandırarak hazırlamış olduğu bu kitabına başlangıçta şunu söylüyor;
“Duruşmanın tutanağı, askeri komplo ile ilgili birçok başka belgeyle birlikte kamuoyuna açıklandığına göre, artık Tukhachevsky Olayına dönme zamanı geldi. “
Kitabı “Ne olmuştu”, “belgeler ve Anti-Stalin Paradigması”, “Mahkeme Belgeleri”, “Doğrulayıcı Kanıtlar”,” Sovyet ve Sovyet olmayan kanıt belgeler” olarak bölümlere ayıran Furr bu kitabın “kimler için “olduğunu şöyle açıklıyor…
“dünya tarihindeki ilk sosyalist devletle ilgili gerçeği bilmek isteyen çok daha fazla insan var. Dünyanın dört bir yanındaki on milyonlarca insan, SSCB'nin, özellikle Stalin döneminde, sözde "demokratik" ülkelerin katil, sömürücü emperyalizmine karşı mücadeleyi örgütlemede oynadığı role saygı duyuyor.
Onlar SSCB'nin, geri kalmış bir tarım toplumu olmaktan, dünyanın şimdiye kadar gördüğü en güçlü askeri makine olan Alman Wehrmacht'ın önderliğindeki faşist istilayı yenebilen bir sanayi gücüne geçtiğini biliyorlar.
Onlar Sovyetler Birliği'nin çalışan insanlara eşi görülmemiş faydalar sağladığını biliyorlar - ucuz kira, ulaşım, ücretsiz tıbbi bakım, garantili tatiller, doğum izni, hastalık izni, yaşlılık aylığı - örneğin, Amerika Birleşik Devletleri'nin çok az vatandaşının yararlandığı faydalar .
Daha iyi bir dünyayı getirecek olan en önemli gücü bu insanlar oluşturur. Bu kitap ONLAR içindir.”
********
Troçki ve Askeri Komplo, Grover Furr dan alıntı özetler
Başından beri, tutuklanan komutanların suçu büyük ölçüde şüpheliydi. Meksika'da sürgünde yaşayan Leon Troçki, 12 Haziran'da Stalin'in kaderini bir kez daha öngördü:
TROÇKİ STALİN DEVRİNİ SONA YAKIN GÖRÜYOR
Savunmanın Çıkarlarının 'İktidar Kliğini' Kurtarmaya Yönelik Girişimlere Yol Açtığını Söyledi
Troçki yalan söylüyordu. Göreceğimiz gibi, Kendisi ve özellikle Sovyetler Birliği içindeki destekçileri, askeri-sivil ortak bir olay olan bu komploya derinden karıştılar. Gerçekten de Troçki, bu komplonun liderlerinden biriydi.
Ne olmuştu
1937 yılının Mayıs ayında, Kızıl Ordu'nun belirsiz sayıda subayı (resmi adı: İşçiler ve Köylüler Kızıl Ordusu, Rusca baş harfleri RKKA), üst düzey subayları ve sivil yardımcılarını içeren bir komplonun soruşturulmasıyla bağlantılı olarak tutuklandı. Kızıl Ordu ve Sovyet savunmasını sabote etmek için komplocuların planları; düşman güçlerle savaş durumunda cepheyi açmak; Stalin ve Halk Savunma Komiseri Mareşal Kliment E. Voroshilov dahil olmak üzere Sovyet liderlerini tutuklamak ve / veya öldürmekti.
Sonunda yargılanan, mahkûm edilen ve 11-12 Haziran 1937'de idam edilen en yüksek rütbeli subaylar şunlardı:
Mikhail Nikolaevich Tukhachevsky, Sovyetler Birliği'nin beş Mareşal'inden biri. Tukhachevsky 22 Mayıs 1937'de tutuklandı.
Yona Emmanuilovich Yakir, Komandarm 1. derece (Kor General), 28 Mayıs 1937'de tutuklandı;
Yeronim Petrovich Uborevich, Komandarm 1. derece (Kor General), 29 Mayıs 1937'de tutuklandı.
Ortust Ivanovich Kork, Komandarm 2. Derece (Tüm General) , 3, 12 Mayıs 1937'de tutuklandı.
Robert Petrovich Eideman, Komkor, (Tuğ General), 22 Mayıs 1937'de tutuklandı.
Vitovt Kasimirovich Putna, Komkor, (Tuğ General), 20 Ağustos 1936'da tutuklandı.
Boris Mironovich Fel'dman, Komkor, (Tuğ General), 15 Mayıs 1937'de tutuklandı.
Vitalii Markovich Primakov, Komkor, (Tuğ General), 14 Ağustos 1936'da tutuklandı.
Putna, 1937 Ocak tarihli ikinci Moskova Duruşmasında sanıklar tarafından ordu içinde gizli bir Troçkist komplocu olarak adlandırılmıştı. Putna, Ağustos 1936'daki ilk Moskova Duruşmasında da bahsedilmişti.
20 Mayıs 1937'de 1.derecede Ordu Komiseri Yan Borisovich Gamarnik, Ordu Siyasi Müdürlüğü Başkanı olarak görevinden alındı. 30 Mayıs 1937'de Politbüro, "Yakir ile yakın grup bağları, şimdi askeri faşist bir komploya katılmaktan dolayı Partiden ihraç edildi" . Mayıs 1937'de, Voroshilov'un emriyle hareket eden iki subay, ordudan atıldığını bildirmek için Gamarnik'i evinde ziyaret etti. Gittiklerinde, Gamarnik kurşun sıkarak intihar etti.
Sekiz sanığın sorgulanması 11 Haziran 1937'de gerçekleşen duruşmaya kadar, Mayıs ayının son bir kısmı boyunca devam etti.
Bu arada, 1 ve 4 Haziran 1937 arasında Moskova'da Savunma Halk Komiseri ile Askeri Sovyet (Konsey) in genişletilmiş bir oturumu yapıldı.
Tartışmaların tutanağı 2008 yılında yayınlandı. Bu oturumun amacı, yüksek rütbeli subaylara sekiz komutan aleyhine "Tukhachevsky Olayı" olarak anılacak olan kanıtları açıklamak; onlara bu kanıtı yazılı olarak sunmak; ve bunun hakkında onların söyleyeceklerini duymaktı.
Askeri Sovyet’e katılan subaylara açıkça birçok nüsha halinde sunulan belgeler, Askeri Sovyet'in genişletilmiş oturumunun tutanağında listelenmiştir.
Toplantının ilk günü olan 1 Haziran 1937’de katılan subaylara, 173'üne, Tukhachevsky, Kork, Fel'dman ve Yefimov'un itiraf ifadelerinin kopyaları verildi. 1 Haziran'dan sonra başka materyaller dağıtılmış olabilir. Putna'nın 2 Haziran 1937 tarihli itirafından bir alıntı, Askeri Sovyet oturumunun yayınlanmış transkriptine dahil edildi.
2020 itibariyle, araştırma materyallerinin çoğu artık Moskova'daki FSB arşivinde araştırmacıların kullanımına sunulmuştur.
Bu sekiz kişinin sorguları ve itirafları, duruşmadan önceki gün, 10 Haziran 1937'ye kadar devam etti. 11 Haziran'da sekiz eski komutan, yüksek rütbeli subaylardan oluşan bir askeri mahkeme tarafından yargılandı.
Sanıklar ve yargıçlar birbirlerini çok iyi tanıyorlardı. Baş yargıç, Eski Bolşevik ve eğitimli ve deneyimli bir hukukçu olan Vasili Vasilevich Ulrikh idi.
Duruşma 11 Haziran 1937'te gerçekleşti. Sekiz sanık itiraf etti, hüküm giydi ve idam cezasına çarptırıldı. 12 Haziran 1937'de kurşuna dizildiler. Bu davanın tutanağı, bu kitapta sunulan birincil belgedir.
Sovyet Arşiv Belgeleri
1991 Aralık ayı sonlarında Sovyetler Birliği'nin sona ermesinden bu yana, eski Sovyet arşivlerinden çok sayıda belge yayınlandı. Göreceli bir damlama olarak başlayarak, on yıl sonra yayınlanan eski Sovyet belgelerinin toplam sayısı, günümüze kadar devam eden bir sel haline geldi. Bu belgeler, Joseph Stalin'in önderlik yaptığı dönemde, kabaca 1929'dan 1953'e kadar Sovyetler Birliği tarihinin tam bir revizyonunu gerektiriyor.
Bugün Rusya'da, 75 yıl aradan sonra gizli belgelerin kamuoyuna açıklanacağı bir yasa var. 2012, Tukhachevsky Olayından bu yana yetmiş beş yıl oldu. 2012 yılına gelindiğinde, askeri-sivil komploya karışmakla suçlanan askerlerin birçok sorgusu, ifadesi ve itirafı belgelerinin pratikte gizliliği kaldırılmıştı.
2015'te tarihçi Vladimir L. Bobrov, bir meslektaşıyla birlikte OGPU-N KVD-KGB'nin doğrudan devamı olan FSB'nin arşivine başvurarak Tukhachevsky davasının transkriptinin gizliliğinin kaldırılmasını ve inceleme için uygun hale getirilmesini talep etti. FSB arşivi, davanın halen savcılık tarafından soruşturulmakta olduğunu belirterek reddetti.
Mahkeme Belgelerinin gizliliğinin kaldırılması
Mayıs 2018'de, farklı bir arşivde tutulan duruşma belgelerinin bir nüshası, RGASPI, Rusya Devlet Sosyo-Politik Tarih Arşivi, biri Ukrayna'da diğeri Rusya'da olmak üzere iki web sayfasına yerleştirilerek sessizce yayınlandı. Burada sunduğumuz metin İngilizce tercümedir. FSB arşivinde tutulan kopyaya hala erişimimiz yok.
Diğer Askerlerin Tutuklamaları ve Yargılamaları
Duruşma tutanağı, diğer birçok subayın bu komploya karıştığını açıkça ortaya koyuyor. Bugün bunu destekleyen muazzam miktarda kanıt var - o kadar çok ki, hepsini içermek için çok ciltli bir sete ihtiyaç duyulacaktır. Bu kitabın bazı bölümlerinde bu kanıtın çok küçük bir kısmını ele alacağız.
Çok sayıda subay ya ciddi suçlarla itham edildi ya da şüphe bulutu altında ordudan ihraç edildi. Önemli bir kısmı yargılandı ve bir çalışma kampında idam edildi veya hapis cezasına çarptırıldı. Bazıları beraat etti. Diğerleri tutuklandı, soruşturma sürecince alıkonuldu ve sonunda serbest bırakıldı.
Şu anda birçok materyalin gizliliği kaldırılmıştır ve araştırmacılar için mevcuttur. Muhtemelen, soruşturma altında olan binlerce subay hakkındaki araştırma materyallerinin tamamı veya neredeyse tamamı halen mevcuttur ve araştırmacılar tarafından erişilip incelenebilir.
Ancak görünen o ki, bu adamlar veya genel olarak askeri komplo konusunda çok az araştırma yürütülüyor. Bu ihmalin temel nedeni, askeri komplo sorununun yaygın olarak "kapalı bir kitap" olarak görülmesidir. Tukhachevsky ve yedi sanık, uzun zamandır Stalin tarafından yapılan bir komplonun masum kurbanı olarak ilan edildi. Şu anda sahip olduğumuz suçluluklarının ne kadar kanıtı olursa olsun, Rusya'daki veya başka yerlerdeki ana akım tarih mesleğinin bu olayları yeniden ziyaret etmeye istekli olduğuna dair hiçbir gösterge yok.
Anti-Stalin Paradigması
Sadece Tukhachevsky Olayı sanıklarının değil, diğer birçok askeri subayın da suçlu veya masum meselesine önyargılı fikirlerden ziyade, delillere dayanarak karar verme olasılığını göz önünde bulundurmayı reddetmek - açık önyargı veya politik çıkarcı yaklaşım - anti-Stalinizm biçiminde kendini gösteren anti-komünizmin bir ürünüdür.
Lev Troçki kendisinin Sovyet karşıtı komplolarını ve Nazi Almanya’sı ve militarist Japonya ile ve faşistlerle, Alman casuslar ve Sovyetler Birliği içindeki kendi takipçileri ile iş birliğini ilerletmek için, her zaman herhangi bir delil olmaksızın, akla gelebilecek her suçla Stalin’i suçlayarak, Stalin'i şeytanlaştırmak için elinden geleni yaptı.
Stalin'in ölümünden sonra Nikita Kruşçev, 25 Şubat 1956'da XX Parti Kongresinde yaptığı ünlü "Gizli Konuşmasında" Stalin'i sahte bir şekilde birçok suçla suçladı. Eski Sovyet arşivlerinden elde edilen kanıtlar sayesinde, artık Kruşçev'in bu konuşmada Stalin'e yönelik tüm suçlamalarının sahte, çoğunun kasıtlı yalanlar olduğunu biliyoruz.
Ekim 1961'deki XXII Parti Kongresinde Kruşçev, Stalin'e karşı başka suçlamalara da destek oldu, artık elimizde bunlardan bazılarının sahte olduğunu gösterebileceğimiz kanıtlar var . XXII Kongresinden sonra Kruşçev, Stalin’i daha da fazla suçlarla suçlayan, hiçbir delili olmayan, “tarih” maskesi arkasına gizlendirilmiş sahtekâr yazılardan oluşan sanal bir çığa destek oldu. Bu Anti-Stalin fabrikasyon dalgası 1964 te Kruşçev’in yerinden edilmesinden kısa bir süre sonra durdu.
1987'den itibaren Sovyetler Birliği'nin son lideri Mihail Gorbaçov, yine sahte tarihçilerin yardımıyla veya sahte kanıtlarla ya da hiç delil olmadan Stalin'e daha da şiddetli bir saldırı başlattı. Bu son Stalin karşıtı saldırı günümüze kadar devam etti.
Bu Anti-Stalin Paradigmasının (ASP) yazılı olmayan kuralları şunları içerir: Şu anda mevcut olan kanıtlara bakılmaksızın, Stalin'in suçlandığı herhangi bir suçtan dolayı Stalin'in suçluluğunu sorgulamak yasadışı kabul edilir. Doğrulama önyargısı, "kişinin önceki inançlarını veya değerlerini doğrulayan veya destekleyen bilgileri arama, yorumlama, tercih etme ve hatırlama eğilimi kanıtlardan üstündür, gerçeği gölgede bırakır, her şeye üstün gelir.
1956'da, "Gizli Konuşmasından" kısa bir süre sonra Kruşçev, Stalin'in uzun süredir yakın arkadaşı olan Vyachcslav Molotov'un başkanlığında, Kruşçev'in Stalin'i suçladığı bazı suçları araştırmak üzere bir komisyon görevlendirdi. Molotof Komisyonu, uzun süredir Stalin taraftarı olan birkaç kişi yanı sıra Kruşçev'e sadık olanları da içeriyordu.
Sonuç olarak, komisyon, üç Moskova Duruşmasındaki sanıkların masum olduğu konusunda hemfikir olamadı. Ancak, Tukhachevsky Olayındaki başlıca sanıkları hiçbir kanıt göstermeden “rehabilite” etti.
XXII Parti Kongresi'nden hemen önce Kruşçev Eski Bolşevik, Nikolai Shvernikin başkanlığında ve yalnızca Kruşçev'e bağlı olanlardan ve Stalin'den nefret edenlerden oluşan başka bir komisyon atadı.
Bu komisyon Tukhachevsky'yi araştırdı.
Duruşmanın tutanağı, askeri komplo ile ilgili birçok başka belgeyle birlikte kamuoyuna açıklandığına göre, artık Tukhachevsky Olayına dönme zamanı geldi.
Mahkeme Belgeleri
Bu kitabın ana özelliği, Tukhachevsky ve onun yedi komplocusunun duruşmasının transkriptinin eksiksiz bir İngilizce çevirisinin sunulmasıdır. Bu çeviri İsveçli meslektaşım ve güzel tarihçi Sven-Eric Holmstror tarafından ustalıkla yapıldı. Doğruluğunun sorumluluğunu üzerime alıyorum, çünkü çevirinin üzerinden geçtim ve bazı küçük noktalarda düzelttim.
Doğrulayıcı Kanıtlar
Sovyet kanıtlarıyla ilgili altı bölüm ve askeri komplonun varlığını doğrulayan Sovyet dışı kanıtlarla ilgili üç bölüm takip ediyor. Sadece fabrikasyon-sahte bir şekilde üretilemeyecek ya da üzerinde sahtecilik yapılamayacak, bu şekilde suçlanamayacak olarak gördüğüm kanıtları seçtim. Bu kanıtların çoğu yıllardır mevcuttu.
Aslında, bu komplonun varlığından şüphe etmek için delile dayanan hiçbir neden olmamıştır. Ne Kruşçev'in ne Gorbaçov'un yazarları, ne de Sovyetler Birliği dışındaki herhangi bir akademisyen veya yazar, Tukhachevsky ve şürekâsının masum olduğuna veya hazırladıkları komplonun gerçekten var olmadığına dair herhangi bir kanıt sunmadı.
Ancak, “sözde yetkili” kişilerden gelen onlarca yıllık iddiaların birleşik etkisi, artı daha iyi bilmesi gereken akademisyenlerini bile - inanmak istediklerine inanarak, yani Stalin'in herkesi suçladığına inanarak - onaylama önyargısına yönelten anti-komünizmin etkileri, görevini yerine getirdi. Tukhachevsky olayından şüphe duyan çoğu insanı sanıkların masum olduğu iddialarına inanmaya ikna etti.
Anti-Stalin Paradigması: Yalanlar ve İnkâr
Sovyet tarihinin profesyonel alanında, Stalin'in daha önce suçlandığı bir suçu işlemediği sonucuna ulaşmak sadece uygunsuz değil, düşünülemez bir "tabu" olarak kabul edilir. Stalin'in suçluluğuna dair kanıtların ne kadar dayanıksız olduğu ya da hiç kanıt olup olmadığı önemli değildir. Stalin'in iddia edilen suçu işlemediğine dair kanıtın ne kadar iyi olduğu da önemli değildir. Kanıt, kelimenin tam anlamıyla önemli değildir. Önemli olan "politik doğruluktur" - yani Stalin'i iddia edilen suçtan suçlu bulmanın zorunluluğu. Bu nedenle, bu kitap Sovyet tarihi alanındaki “profesyoneller” tarafından göz ardı edilecektir.
Ayrıca, Leon Troçki çevresindeki tarikat taraftarları tarafından da görmezden gelinecektir. Troçkistler (kendileri bu isimle adlandırılmayı tercih ediyorlar) sadece Troçki'nin kendi ürettiği tüm yalanları ve uydurmaları eleştirmeden tekrarlamakla kalmazlar ve önceki kitaplarda Troçki'nin kanıtlanabilir pek çok yalan ürettiğini göstermiştik.
Troçkistler, aynı zamanda, Sovyet tarihi alanındaki profesyonel araştırmacılar tarafından üretilen her türlü yalan ve uydurmayı olabildiğince yüksek sesle ve geniş çapta duyururlar.
Bu araştırmacıların ne kadar açık bir şekilde anti-komünist, hatta ne kadar Troçki karşıtı oldukları önemli değil. Stalin'i suçlardan dolayı suçladıkları sürece -herhangi bir suç- onların yalanları Troçki tarikatı tarafından gerçek olarak tekrarlanır.
Aynı şekilde, kendini sosyalist ve / veya Marksist olarak tanımlayan, kanıtları ve bu kitabın analizini reddedecek birçok insan var. Bazen sosyal demokratlar olarak bilinen bu tür sosyalistler, ideolojik olarak antikomünizme ve özellikle yalanlardan başka hiçbir şey bilmedikleri Joseph Stalin'e karşı düşmanlığa bağlıdırlar. Troçkistler gibi, bu sosyalistler de ana akım antikomünist bilimin zehirli kuyusundan o kadar uzun süredir içiyorlar ki, rasyonel ve nesnel düşünemiyorlar.
Ama dünya tarihindeki ilk sosyalist devletle ilgili gerçeği bilmek isteyen çok daha fazla insan var. Dünyanın dört bir yanındaki on milyonlarca insan, SSCB'nin, özellikle Stalin döneminde, sözde "demokratik" ülkelerin katil, sömürücü emperyalizmine karşı mücadeleyi örgütlemede oynadığı role saygı duyuyor.
Onlar SSCB'nin, geri kalmış bir tarım toplumu olmaktan, dünyanın şimdiye kadar gördüğü en güçlü askeri makine olan Alman Wehrmacht'ın önderliğindeki faşist istilayı yenebilen bir sanayi gücüne geçtiğini biliyorlar.
Onlar Sovyetler Birliği'nin çalışan insanlara eşi görülmemiş faydalar sağladığını biliyorlar - ucuz kira, ulaşım, ücretsiz tıbbi bakım, garantili tatiller, doğum izni, hastalık izni, yaşlılık aylığı - örneğin, Amerika Birleşik Devletleri'nin çok az vatandaşının yararlandığı faydalar .
Daha iyi bir dünyayı getirecek olan en önemli gücü bu insanlar oluşturur. Bu kitap ONLAR içindir.
Sanıkların İfadesinin Gerçek Olduğuna Dair Kanıt
Duruşmada önemli bir olay, Tukhachevsky'nin Ulrikh’e sabotajla ilgili itirafına ek ayrıntılar vermesini rica etmesiyle meydana gelir. Ulrikh bunu kabul eder.
Başkan: Son yıllarda Polonya istihbaratından bir temsilci ile görüştünüz mü?
Tukhachevsky: Hayır. İtirafımı tamamlayabilir miyim?
Başkan: Lütfen yapın.
Tukhachevsky: Yıkım faaliyetleri ile ilgili bazı temel soruları eklemek istiyorum.
Bundan hemen kısa bir süre sonra Ulrikh, önde gelen bir soruyla Tukhachevsky'nin konuşmasını keser.
Başkan: Başka bir sorum var. Polonya istihbaratına Letichev bölgesinin bazı verilerini kim verdi ve bunu kim yayınladı?
Tukhachevsky: Şahsen ben yaptım.
Başkan: Lütfen istediğinizi ekleyin.
Tukhachevsky daha sonra 1 Haziran 1937 tarihli notunda ayrıntılı olarak anlattığı bazı gerçekleri kısaca özetlemeye çalışır. Ulrikh bu teorik sözlere sabrını yitirir:
Başkan: Lütfen konuşmak istediğiniz konuya daha yakından bağlı kalın.
Ancak Tukhachevsky aynı şekilde konuşmaya devam ediyor. Ulrikh onun konuşmasını tekrar keser:
Başkan: Bir konferans ya da rapor vermiyorsunuz. Bir itirafta bulunuyorsunuz.
Tukhachevsky: Yaptığımız yıkım vakalarından bahsediyorum. Bunlar, size anlatabileceğim yıkım, casusluk ve sabotajın ana noktalarıdır.
Temel sorularda bildiğim her şeyi söylediğime sizi temin etmek istiyorum.
Transkriptin bu parçası, duruşmanın “sahnelenmediğini” açıkça kanıtlıyor. Dahası, kimin için sahnelendi? Kim böyle bir “sahnelenmenin” izleyicisi olabilirdi? Duruşma kapalı kapılar ardında gerçekleşti. Transkript 75 yıl gizli depoda tutuldu. Bu süreden sonra bile, birkaç yıl daha araştırmacılar için erişilemez kaldı.
Yargılama için Hazırlanmış Herhangi Bir Senaryo Olamaması
Komploya kimin katıldığına dair diyaloglar, müfettişler tarafından hazırlanan herhangi bir senaryonun olmadığının ve / veya sanıklar arasında bir ön gizli anlaşmanın yokluğunun açık bir kanıtıdır. Yargıçlar, ifadelerdeki tutarsızlıkları açıklığa kavuşturmak ve düzeltmek için tarafları dinliyorlar.
Dybenko: 1929'da Almanya'ya gönderildiğinde Alman Reichswehr ile bağlantınız yok muydu?
Kork: Henüz o zaman değil. İletişim ancak 1931'de, dürüst bir Sovyet vatandaşı konumundan anavatana karşı tezgahçı ve vatan haini konumuna düştüğümde ve benimle birlikte partiye karşı mücadele yolunda Tukhachevsky, Yakir', Uborevich ve diğerlerini takip ettiğimde bağlantı kuruldu.
Dybenko; Yani, Uborevich ve Yakir mahkemeye ifade verdiklerinde , 1934 te karşı devrimci örgüte dahil olduklarını yanlış bir şekilde aktardıkları söylenebilir?
Kork; Evet, itirafımda ısrar ediyorum. Organizasyona 1934'te değil, 1931'de benimle eş zamanlı olarak katılmadıklarını biliyorum.
Başkan; Sanık Uborevich, faşist askeri örgüte katıldığınızda hangi yıldan beri kendinizi bir askeri örgütün üyesi olarak gördünüz?
Uborevich: Mart 1935'te bozguncu görevlendirmeleri önüme konuldu ve konuşmalar 1934'ün sonundan itibaren yapıldı. Bundan önce karşı devrim yapmadım.
Başkan: Peki Kork'un 1931'de örgüte girdiğiniz itirafı yanlış mı? Kork'un bu itirafları nasıl açıklanır?
Uborevich: Bilmiyorum.
Başkan: Söyleyin bana Tukhachevsky, senin itirafınla Kork'unki arasındaki farkı nasıl açıklayabilirsin?
Tukhachevsky: Kork'u Gelişmiş manevralar sırasında organizasyona dahil ettim. Bu, 1933'teydi ve iddia ettiği gibi 1931'de değil.
Başkan: Belirli eylemlerle ilgili olmayan, anti-Sovyet karakterli konuşmalar olabilir miydi?
Tukhachevsky: Kork'un 1933'te göreve alındığını söyledim. Liderliğimize karşı Voroshilov'a karşı hoşnutsuzluk konuşmaları vardı. 1933'e kadar bir komplo hakkında somut bir konuşma yoktu.
Başkan: Kork, size Kremlin'in ele geçirilmesiyle ilgili Yenukidze ile görüşmelerden bahsetti mi?
Tukhachevsky: Oldukça doğru, Gorbachev ile sohbet ettikten sonra Yenukidze'yi bu durumdan haberdar ettim, sonra Kork'a haber verdim.
Başkan: Kremlin'in ele geçirilmesi hakkında ne zaman konuştunuz?
Tukhachevsky: 1933-1934'te, Gorbachev döndüğünde. Burada Kork, tarihleri karıştırıyor.
Görüldüğü gibi, anlaşmazlıklar asla tam anlamıyla çözülmüyor.
Dahası, sanıkların herhangi birinin suçluluğu veya masumiyeti belirlemesinde yargılamanın nihai sonucu için - sanıkların birbirleriyle hemfikir olması önemli değildir. Aksine, Yargıç Ulrikh'in amacı komplo hakkında daha fazla bilgi edinmek. Komplo hakkındaki soruşturma, tutuklamalar, sorgulamalar ve daha fazla şüphelinin yargılanması takip edecektir.
Aşağıda, bu sanıklar tarafından isimlendirilen askerlerin hepsinin ne ölüme ne de hapis cezasına çarptırılmayacağını göreceğiz. Bazıları yalnızca servisten askıya alınacaktır. Bu, soruşturmanın, masum adamların bir komplosu olmaktan çok uzak, gerçekte, tehlikeli bir komployu ortaya çıkarmak ve Kızıl Ordu'yu kurtarmak ve böylece Sovyetler Birliği'ni kurtarmak için ciddi bir girişim olduğunun bir kanıtıdır.
İfadelerdeki Daha Fazla çelişkiler
Soruşturmada Kork'un ifadesine ilave olarak, Tukhachevsky'nin ifadesi ile Primakov'un ifadesi arasında bazı tutarsızlıklar olduğu ortaya çıktı. Bu tür pasajlar, ifadenin doğruluğunu gösterir.
Başkan: Sanık Tukhachevsky, Voroshilov'a karşı bir terör saldırısı hazırlamakla ilgili ne biliyorsun?
Tukhachevsky: Primakov ile yaptığım bir sohbette Turovsky ve Shmidt’ in Ukrayna'da Voroshilov'a karşı bir terörist grup örgütlediklerini öğrendim. 1936'da, Primakov ile yaptığım konuşmalardan Leningrad'da benzer bir grup kurulduğunun farkına vardım.
Başkan: Tukhachevsky'nin itiraflarını duydunuz mu?
Primakov: Silahlı bir ayaklanma örgütlemekten başka bana hiçbir şey önerilmedi.
Primakov, Tukhachevsky'nin kendisiyle ilgili ifadelerinin neden yanlış olduğunu açıklamak için önemli görevi hakkında daha fazla ayrıntı vermeye devam ediyor.
Primakov: Aşağıdaki temel talimatı aldım: 1934'e kadar Troçkist kadroları bir araya getirmek için çoğunlukla bir organizatör olarak çalıştım. 1934'te Piatakov'dan terörist eylemleri hazırlamakla görevlendirilen Dreitser grubundan ve eski Troçkistlerden ayrılma emri aldım ve ben de çalıştığım askeri bölgede ya bir terör eylemi ya da askeri harekatla başlatılacak silahlı bir ayaklanmayı kışkırtmak için hazırlanacaktım.
Bana verilen görev buydu. Askeri Troçkist örgütsel merkez bu görevin çok önemli olarak görüyordu ve bunun önemi bana vurgulandı.
Tukhachevsky meselesi hakkında yalan söyleyen Batı kitapları - Stephen Kotkin
Bugün, Mareşal Mikhail Tukhachevsky ve 11-12 Haziran 1937'de onunla birlikte yargılanan, mahkûm edilen ve idam edilen diğer yedi yüksek rütbeli askeri komutanın, Naziler ve Japonlar ve Leon Troçki ile birlikte Sovyetler Birliği'ni savaşta yenmek için komplo kurmaktan suçlu olduklarına dair çok sayıda kanıtımız var. Nitekim o kadar çok kanıtımız var ki, uygun yorum içeren tek bir cildin bunların hepsini kapsayamaz.
Ancak "resmi" bakış açısı - akademik, politik ve kamusal tartışmalarda kabul edilebilir tek bakış açısı, çünkü Anti-Stalin Paradigması (ASP) ile tutarlı olan tek bakış açısı - Tukhachevsky ve diğerlerinin masum, ve "bilinmeyen nedenlerle” Stalin tarafından bir "tuzağın kurbanları" olduğudur. Bu bakış açısını sürdürmek için, tüm kanıtlar ya bir şekilde "sahte" olarak reddedilmeli veya basitçe göz ardı edilmelidir. Stephen Kotkin ikinci stratejiyi seçer: kanıtları görmezden gelir.
Sovyet kanıtı - Yakir’ in Stalin'e mektubu
SSCB'nin dağılmasından bu yana yayınlanan belgeler sayesinde, şimdi, XXII Parti Kongresi'ndeki (Ekim 1961) bazı konuşmaların da 1930'ların muhalifleri hakkında yalanlar içerdiğini görüyoruz.
XXII Parti Kongresi'nde ve Kruşçev yönetiminde yapılan tahrifat derecesine bir örnek olarak, Mareşal Georgii Zhukov'un, Haziran 1957'de, Kruşçev ve destekçilerinin Kruşçev’in Birinci Sekreter olarak görevden alınmasını planladıkları iddiasıyla "Stalinistler" Malenkov, Molotov ve Kaganoviç'i kovdukları Merkez Komitesi Plenum'undaki sözlerinden alıntı yapıyoruz.
Zhukov, Mareşal Tukhachevsky ile birlikte yargılanan ve idam edilen Komandarm (General) Iona Yakir’ in tahrif edilmiş bir mektubunu okudu.
Mareşal Zhukov, Yakir’ in mektubunu şu şekilde aktardı:
“29 Haziran 1937'de kendi ölümünün arifesinde (Yakir-GF) Stalin'e şöyle bir mektup yazdı:
Sevgili, yakın yoldaş Stalin! Size bu şekilde hitap etmeye cesaret ediyorum çünkü her şeyi anlattım ve bana öyle geliyor ki ben uzun yıllardır Partiye, devlete ve insanlara adanmış o sevimli savaşçıyım. Tüm bilinçli hayatım, Parti ve liderlerinin gözü önünde özverili, onurlu bir işle geçti. Komünizmin zaferine ateşli bir inançla size, Partiye, ülkeye sevgi dolu sözlerle ölüyorum.”
Ekim 1961'deki XXII Parti Kongresinde, Aleksandr Shelepin de Yakir’ in mektubunu sahtekâr ama biraz farklı bir şekilde aktardı. Shelepin’ in, Yakir’ in Stalin'e yazdığı 9 Haziran 1937 tarihli mektubundan alıntıda, Shelepin ‘in okuduğu metni kalın harflerle yazdım. Orijinal mektuptaki metin, ancak Shelepin tarafından atlanan (okunmayan) metin italiktir.
İşte Yakir ‘in yazdığı şey:
"Sevgili, yakın yoldaş Stalin. Size bu şekilde hitap etmeye cesaret ediyorum çünkü her şeyi söyledim, her şeyden vazgeçtim ve bana öyle geliyor ki, kendimi Partiye, devlete ve halka adanmış asil bir savaşçıyım. Tüm bilinçli hayatım Partinin ve liderlerinin gözünde özverili, dürüst bir çalışma içinde geçti - sonra kabusa, ihanetin telafisi imkânsız dehşetine düştüm. Ve orada hayatımın o kısa döneminde her zaman içimde iki kişi vardı: biri Sovyetler, parti ve ordu için çok ve dürüst bir şekilde çalışmış, diğeri de partiye ve ülkeye düşman aşağılık eylemler hazırlayan. Soruşturma tamamlandı. Resmen suçlandım. Devlete ihanet ettiğim için suçumu itiraf ettim, tamamen pişman oldum. Adalet ve mahkemenin ve devletin kararının doğruluğuna sınırsız inancım var. Sadece bir cümle olabileceğini ve olması gerektiğini biliyorum - ölüm. Bu cümleye hazırlıklıyım yine de size ve hükümete sesleniyorum ve yalvarıyorum, ıslahımın olasılığına inanmanız, tüm varlığımı adadığım devlete hala yararlı olabileceğime inanmanız için yalvarıyorum. Belki düşünür ve bana Kolyma'da uzak Kuzey veya Doğu'da bir yere gitmeme, çalışmaya ve nadiren de olsa Sovyetlerin görkemli topraklarını yeniden öğrenmem için izin vermeye karar verirsiniz.
Nadiren de olsa, "Pravda" yı almaya ve ekim miktarına, üretimine, nakliyesine, İhanet ettiğim partinin, Sovyetlerin ve halkın zaferlerine bakmama izin vermeni istiyorum.
Size yalvarıyorum ve bunu yapmaya hakkım olmadığını da anlıyorum. Şimdi her sözümde dürüstüm, komünizmin zaferine sınırsız bir inançla, size, Partiye ve ülkeye sevgi dolu sözlerle öleceğim. "
Shelepin ‘in (atlanarak) okuduğu şekliyle mektup, masumiyetini protesto eden dürüst ve sadık bir adamdan geliyor. Gerçekte ise mektubunda Yakir suçunu tamamen kabul ediyor. Yakir, hem Almanya ile hem de Troçki ile iş birliği yapan askeri isimlerden biriydi.
Sovyet kanıtı - Hitler, Tukhachevsky Olayına tepki gösterdi, Ağustos 1937
Geçtiğimiz birkaç yıl boyunca, Tukhachevsky Olayı ile ilgili birçok belgenin gizliliği, herhangi bir açıklama yanında, kamuya açıklanmadan kaldırıldı. Bunlardan en çarpıcı olanı, elbette, bu kitapta tartışılan ana belge olan davanın tutanağıdır.
Bir diğeri, Tukhachevsky ve diğer yedi yüksek rütbeli subayın yargılanıp infaz edilmesinden iki aydan biraz daha uzun bir süre sonra, Kızıl Ordu İstihbarat Müdürlüğü'nün 21 Ağustos 1937 tarihli "Razvedupr" un bir raporu. Bu raporun gizliliği kaldırılarak Rusya Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Arşivi sitesinde halka açıldı. Bunu 22 Haziran 2020 tarihli Komsomol'skaia Pravda gazetesindeki bir makaleden öğrendik.
Rapor, Hitler'in Alman askeri liderliğini eleştiriyordu çünkü Tukhachevsky’nin komplosuna bel bağlıyorlardı ve bu başarısız olmuştu.
Hitler burada ordunun liderliğiyle alay ediyor ve kabaca şunları söylüyor:
"Bu beylerin nasıl zekice dış politika yürüteceklerini bildiklerini görüyorsunuz. Tavsiyelerine uysaydım, şimdi nerede olurdum? Tukhachevsky'nin grubu, bu hayali" Rus kozu ", bu" Alman dış politikasının üzerine dayanması gereken bu ikinci lejyon nerede? Yerin altında!”
(..)
Hitler'in gözünde Tukhachevsky olayı, ordunun dış politik meselelerdeki yeterliliğine verilen son büyük, kesin darbedir.
Bu istihbarat tanıklığı, Nazi liderlerinin Tukhachevsky Olayı hakkında bilgi sahibi olduklarına dair bu kitapta alıntı yaptığımız diğer kanıtlarla tutarlıdır. Belgenin çevirisi aşağıdadır.
[Not: Ordunun İstihbarat Müdürlüğü'nün (RU) antetli kağıdında. 21 Ağustos 1937 tarihli. Daktiloyla yazılmış "Çok Gizli" notunun üzerine "Sınıflandırılmamış" damgası.
Kliment Voroshilov'un el yazısı baş harfleri "KV". El yazısı not: "Stalin" ve "Molotof" için "S-n ve M-v yoldaşlara kopyala"]
SSCB SAVUNMA HALK KOMİSERİNE
SOVYET BİRLİĞİ MARSHALİ
RAPOR
(Alman ordusunun komutanlığının Alman dış politikası üzerindeki etkisinin kaybı ile ilgili olarak)
Alman siyasi ve deniz kuvvetleri çevrelerine yakın kaynağımızdan aldığımız istihbarat raporunun bir kopyasını sunuyorum.
Dikkate değer:
1. Hitler'in, özellikle Tukhachevsky davasıyla bağlantılı olarak, Alman askeri komutanlığı tarafından izlenen dış politikasının başarısızlığı hakkındaki görüşü.
2. Hitler ile Alman askeri komutanlığı arasında, Alman askerlerinin ve donanmasının İspanya'ya gönderilmesi konusunda anlaşmazlıklar.
EK: Raporun "2" sayfalık kopyası.
(…)
Sovyet kanıtı - Ustrialov'un ifadesi
Ustrialov, Tukhachevsky'nin Japonlarla İlişkileri
Nikolai Ustrialov'un itirafının değerlendirilmesi için biraz açıklama gerekiyor. Bu, bazı okuyucuların kafasında, Ustrialov'un yanlış bir şekilde itiraf etmeye "zorlanmış" olabileceği, bu itirafların uydurma olabileceği ve benzerleri olasılığını artıracaktır.
Gerçekte, bunun böyle olduğuna dair hiçbir kanıt ve buna karşı çok fazla kanıt yoktur. Bu nedenle bu konuyu burada incelemek faydalı olabilir.
Ustrialov'un itirafı, Tukhachevsky’yi "suçlama" ya da ona karşı ek kanıt elde etme girişimi olamaz, çünkü verilen tarihe- 14 Temmuz 1937 - göre , 12 Haziran 1937'de idam edilen Tukhachevsky, bir aydan fazla bir süre önce zaten ölmüştü.
Bu, Buharin ve Sağlar’ a karşı "tuzak oluşturma" veya en azından daha fazla kanıt elde etme girişimi olabilir mi? Göreceğimiz gibi, aslında itirafta bahsedilmektedir. Ancak bu birkaç nedenlerden dolayı imkansızdır;
* Buharin ve Sağlara yapılan imaların hepsi kulaktan dolma bilgilerdir. Ustrialov, kendisine Nakamura adını veren bir Japon gazeteci-casusun ona söylediklerini basitçe bildirdi. Nakamura'nın Sağlar hakkında doğrudan bilgisi yoktu. O sadece başka taraflarca kendisine söylenenleri tekrarladı. Böyle bir tanıklık, 1930'larda SSCB dahil olmak üzere herhangi bir ceza davasında işe yaramazdı.
NKVD veya savcılık neden kullanılamayan materyaller uydursunlar?
(…)
RADEK: Mayıs 1934'teydi. 1934 sonbaharında, diplomatik bir resepsiyonda, tanıdığım bir Orta Avrupa ülkesinin diplomatik temsilcisi yanıma oturdu ve sohbet etmeye başladı. Gerçi, bu sohbete pek şık olmayan bir şekilde başladı. (Almanca konuşarak) dedi ki: " kendimi kusmak ister gibi hissediyorum .... Her gün Alman gazeteleri alıyorum ve onlar size karşı var olan tüm güçleriyle saldırıyor; ve ben Sovyet gazeteleri alıyorum ve siz Almanya'ya çamur atıyorsunuz. Bu şartlar altında kişi ne yapabilir? "
Şöyle dedi: "Liderlerimiz" (bunu oldukça açık bir şekilde söyledi) "Sayın Troçki'nin Almanya ile yakınlaşma için çaba gösterdiğini biliyor. Liderimiz, Sayın Troçki'nin bu fikrinin neyi ifade ettiğini bilmek istiyor ? Yoksa iyi uyumayan bir göçmenin fikri mi? Bu fikirlerin arkasında kim var? "
(Troçkist) Bloğun tavrının sorulduğu açıktı. Bunun Troçki'nin herhangi bir makalesinin yankısı olduğunu düşünemiyorum, çünkü Troçki'nin yazdığı her şeyi okudum, hem Amerikan hem de Fransız basınında yazdıklarını izledim; Troçki'nin yazdıklarından tamamen haberdarım ve Troçki'nin basında Almanya ile yakınlaşma fikrini hiçbir zaman savunmadığını biliyordum. Bu temsilci, Troçki'nin görüşlerini bildiğini söylüyorsa, bu, bu temsilcinin, konumu gereği olmasa da, liderinin gizli tuttuğu bir kişinin, sonuç olarak bana sormakla görevlendirilmiş bir temsilci olduğu anlamına geliyordu. Tabii ki benimle konuşması sadece birkaç dakika sürdü; Diplomatik resepsiyon atmosferi, uzun süreli konuşmalar için uygun değildir. Kararımı kelimenin tam anlamıyla bir saniyede vermem ve ona bir cevap vermem gerekiyordu ve ona iki ülke arasındaki çekişmenin, [taban tabana zıt sosyal sistemleri] temsil etseler bile sonuçsuz bir mesele olduğunu, tek dikkatin bu gazete tartışmalarında yoğunlaşmaması gerektiğini söyledim. Ona, SSCB'deki gerçekçi politikacıların Alman-Sovyet yakınlaşmasının önemini anladıklarını ve bu yakınlaşmayı sağlamak için gerekli tavizleri vermeye hazır olduklarını söyledim. Bu temsilci, “gerçekçi politikacılar” hakkında konuştuğum için, SSCB'de gerçekçi politikacılar ve gerçekçi olmayan politikacılar olduğu anlamına geldiğini anladı: gerçekçi olmayan politikacılar Sovyet hükümeti, gerçekçi politikacılar ise Troçkist-Zinovievite blokuydu.
Ve aynı zamanda şunu da anladı: Blok iktidara gelirse, sizin hükümetinizle ve temsil ettiği ülke ile bir yakınlaşma sağlamak için tavizler verecektir.
RADEK: Birkaç ay sonra, yaklaşık olarak Kasım 1935'te, düzenli diplomatik resepsiyonlardan birinde, o ülkenin askeri temsilcisi ...
BAŞKAN: Adını veya ülkesini söylemeyin.
RADEK: ... bana yaklaştı ve iki ülke arasındaki atmosferin tamamen değişmesinden şikâyet etmeye başladı. İlk birkaç kelimeden sonra, Troçki'nin döneminde iki ülkenin orduları arasındaki ilişkilerin daha iyi olduğunu söyledi.
Troçki'nin Sovyet-Alman dostluğuna duyulan ihtiyaç hakkındaki eski görüşüne sadık kaldığını söylemeye devam etti.
(…)
Japonya İle bağlantı üzerine Ustrialov
Ustrialov; Nakamura'nın dikkatini, unvanlar, ödüller, Mareşal rütbesi kurumu, Kazakların yeniden kurulması gibi hükümetin bu tür önlemlerine çevirdim ... Yeni bir aristokrasinin yaratılmasında vurgulanan "önemli kişiler" in ortaya çıkışı, yani Bonapart dönemine benzetmeyi bir kez daha hatırlattı. Zinovyevliler'in infazının Rus Devrimi tarihinde devrimcilerle mücadelede Jakobenlerin yöntemlerinin kabul edilmesinin ilk örneği olduğunu söyledim: "kuru" yerine "ıslak" giyotin. Bu ruhla ona ülkenin iç yaşamının diğer olayları hakkındaki değerlendirmemi verdim.
SORU: Nakamura ortaya koyduğunuz sorulara nasıl tepki verdi?
CEVAP: Muhatabım, sözlerimin bu "Bonapartist notlarına" yanıt olarak, benim için beklenmedik bir şekilde, Kızıl Ordu konusunu konuşmaya başladı ve verdiği bilgilere göre, Sağların kendi saflarında, daha doğrusu Sağların benim sandığım kadar güçsüz olmadığını, yüksek komuta ortamında da destekleri olduğunu söyledi... Japonlar bu konuda güvenilir bilgiye sahipti, sadece kendilerinin değil, müttefik bir kaynaktan aldıkları bilgiler de, Komintern'e karşı mücadeleye olduğu kadar ilgililerdi. Sağların umutlarının ve planlarının hiç de temelsiz olmadığını doğrulamak için nedenleri vardı. Ve çok belirsiz olmamak için, bununla ilgili olarak oldukça ağır olan bir isim bile verebilirdi. Onun bilgisine göre "Sayın Tukhachevsky" Sağ komünistler grubuna yakın siyasi sempatiyle bağlıydı. Tukhachevsky oldukça tanınmış etkileyici bir isimdi.
(…)
Ustrialov; … Japon adam Bana veda ederken konuşmamızda değinilen sorular hakkında benden daha detaylı ve somut düşünceler işitmekle çok ilgileneceğini anlamamı sağladı. "Izvestia" konusundaki iş birliğime dayanarak Buharin'i veya diğer bazı Sağ komünistleri görmeyi ve ayrıca onların Tukhachevsky ile buluşmaya yardımlarımı sağlamada başarılı olacağım umudunu dile getirdi. Birkaç ay içinde Avrupa'dan Japonya'ya dönerken benimle tekrar görüşmek istediğini ekledi. Bu not üzerine yaklaşık bir buçuk saat süren sohbetimiz sona erdi.
SORU: Nakamura ile konuşmanızdan sonra Buharin ve çevresi ile iletişime geçmeye çalıştınız mı?
CEVAP: Hayır, yapmadım. Nakamura ile toplantı Aralık ayı sonunda (1936) gerçekleşti ve Ocak 1937'nin ortasında paralel merkezin yaklaşan duruşmasını [23-30 Ocak 1937 İkinci Moskova Duruşması] ve bir ay sonraki duruşmasını zaten biliyorduk. Bundan sonra Buharin ve Rykov’ un tutuklandığına dair söylentiler geldi. Bütün bu olaylar beni beklemeye itti ve bu dönemde benim tutuklanmam geldi.
Ustrialov, Aralık 1936'da İzvestia'da felsefi bir makale yayınlaması ile bir Japon ajan tarafından temasa geçilmesi ve ardından o ayın sonunda kendisiyle görüşmesi arasında bir bağlantı olduğuna inanıyordu.
Bu sırada Buharin, İzvestia'nın editörüydü ve tanınmış eski muhaliflerin makalelerini yayınlıyordu. Ustrialov, Devrim zamanında ana kapitalist parti olan Kadet (Anayasal Demokrat) Partisi'nin eski bir lider üyesi ve Amiral Kolçak'ın Beyaz Rusya hükümetinin eski bakanıydı. 1935'te Çin-Doğu Demiryolundaki Sovyet hissesi Japonya'ya satıldığında SSCB'ye geri döndü.
(…)
Sovyet kanıtı - 1938 Romanov Mektubu
Tukhachevsky ve diğer askeri komutanların komplo için tutuklanmaları Mayıs ayı boyunca devam etti. 1-4 Haziran 1937'de Moskova'da bir Genişletilmiş Askeri Sovyet Oturumu düzenlendi (Sovyet = Konsey). Amaç, yüksek rütbeli subaylara komployu anlatmak, kanıtları onlara sunmak ve siyasi durumu açıklamaktı. Duruşmalar 2008 yılında yayınlandı.
4 Haziran kapanış günü sabah oturumunda Mareşal Kliment Voroshilov bir sunum yaptı.
(…)
Sovyet dışı kanıt -Himmler, Vlasov, Hitler, Goebbels, Davies
1974'te Alman Dışişleri Bakanlığı dosyalarından yeni keşfedilen ve 2. Dünya Savaşı'ndan sonra Müttefikler tarafından ele geçirilen ve mikrofilmlenen bir belge İngiliz tarihçi Frederick L. Carsten tarafından incelendi. Avusturya Şansölyesi Viyana Bürosunda 1937'nin başlarında son bulan üst düzey söylentilere ilişkin bir rapordur.
Diğer konuların yanı sıra, Alman ve Sovyet askeri komutanları arasındaki ilişkileri ele alıyor ve bu konuda dört noktaya değiniyor:
1) Alman Ordusu Genelkurmay Başkanı Generaloberst Freiherr Werner von Fritsch de dahil olmak üzere, Alman Genelkurmay Başkanlığı'ndaki üst düzey kişilerin o sırada Sovyet ordusuyla ittifak kurmaya çalıştıklarını iddia ediyor.
2) Mareşal Tukhachevsky’nin geçen yıl Alman ordusunun sonbahar manevralarında bulunduğunu iddia ediyor.
3) O sırada Tukhachevsky'nin "dünya Yahudiliğine karşı şampiyon (Vorkiimpferin)" olarak Alman Ordusu'na ve Goering'e kadeh kaldırmayı teklif ettiği söyleniyor.
(…)
Geçen yıl Alman sonbahar manevraları vesilesiyle Berlin'deyken, Mareşal Tukhachevsky, Albay General Fritsch'in Wiirzberg'deki Rus ordusuna kadeh kaldırması karşılığında dünya Yahudiliğine karşı şampiyonu olarak Alman ordusuna ve General Goring'e kadeh kaldırmayı teklif etti. Stalin’in düşüşü ve askeri bir diktatörlüğün kurulması ile sonuçlanabilecek Rusya'da şu anda devam eden güç mücadelesi, Wehrmacht tarafından bu tür bir çözüme en yakın dikkatle ve açık bir sempati ile takip ediliyor.
Himmler’in, 16 Eylül 1944'te Himmler ‘in Rastenburg'daki Genel Merkezinde (Doğu Prusya; Ketrzyn, Polonya) Tukhachevsky’nin bazı komplolardan suçlu olduğunu açıkça ortaya koyan bir şekilde dönek Sovyet Generali A.A. Vlasov la Tchachevsky olayını tartıştığı rapor edilmekte;
“Himmler, Vlasov’ a Tukhachevsky Olayını sordu. Bu neden ters gitti. Vlasov samimi bir cevap verdi: "Tukhachevsky, sizin adamlarınızın 20 Temmuz'da yaptığı hatanın aynısını yaptı. Kitleler kanununu bilmiyordu."”
(…)
Sovyet Dışı Kanıt - Mastny-Benes Raporu
Hitler'in Sovyet askeri liderlerinin komplosunu bildiğine dair daha fazla doğrulayıcı kanıt, bir Çekoslovak diplomatın arşivindeki bir belgede de yer alıyor. Bu bölümde, bu belgeyi inceleyeceğiz ve Alman veya Avusturya kaynaklarından gelen diğer belgelerle bağlantı içerisinde içeriği daha kolay anlamayı sağlayacağız.
Ağustos 1936 ile Ocak 1937 arasında Almanya ve Çekoslovakya temsilcileri arasında olası bir saldırmazlık paktı hakkında gizli tartışmalar yapıldı. Çek Cumhurbaşkanı Benes’ in hükümeti böyle bir antlaşma için can atıyordu. Her iki hükümete önerilecek anlaşma taslakları, Alman diplomat Maximilian Karl Graf zu Trauttmansorff ile Çek Almanya Büyükelçisi Vojtech Mastny arasında görüşülüyordu.
1960 yılında Amerikan araştırması Gerhard Weinberg, bu Alman-Çek müzakerelerine ilişkin belgesel kanıtları inceledi. Weinberg'in o sırada mevcut olan yayınlanmış ve arşiv bilgileri, Hitler'in Ocak 1937'de bir ara bu müzakereleri iptal ettiğini fark etti. Ancak Hitler'in bunu neden yaptığını anlayamadı. Weinberg, Hitler'in "Çek hükümeti ile bir anlaşmayla hiçbir zaman ciddi olarak ilgilenmediği" sonucuna vardı. Elbette bu, Hitler'in, Ocak 1937'de bir ara onları aniden iptal edene kadar devam eden müzakerelere neden izin verdiğini açıklamıyordu.
(Bunun nedeni kitabın ileri bölümlerinde yeni deliller ışığında ortaya çıkıyor. Belgelerden görülebileceği gibi Hitler Sovyetlerdeki komplonun başarı veya başarısızlığına bağımlı olarak Çekler dahil, ikili anlaşmalara kapıyı açık tutuyor, başarılı olursa, bu anlaşmalara gerek kalmayacağı görüşü hakim. Erdoğan A)
Neurath bir nitelik ekler. İncelememiz için önemini vurgulamak amacıyla buraya kalın harflerle yazdık.
Rusya'daki meselelerin ordunun desteklediği mutlak bir despotizm doğrultusunda gelişmesi başka bir şey olurdu. Bu durumda kendimizi Rusya'ya tekrar dahil etme fırsatını elimizden kaçırmamalıyız.
Neurath-Schacht’nın mektubu 11 Şubat 1937 tarihli, BKA kırtasiye üzerindeki Avusturya BKA belgesinin kapak mektubu dört gün sonraya tarihlenmiş ve raporun kendisi bir öncekiyle ilgili. Böylece mektup, raporda ortaya konulan söylentinin, aslında, Nazi hiyerarşisinin tam da iddia ettiği zamanda gerçek görüşlerini yansıttığını kanıtlıyor. Neurath-Schacht mektubu çarpıcı bir şekilde Avusturya BKA raporunun dördüncü maddesini doğruluyor.
Neurath'ın ne söylemek istediği açıktır. Ocak 1937'nin sonlarına doğru Hitler, Neurath'ın huzurunda askeri bir diktatörlüğün yakında SSCB'de iktidara gelmesi olasılığından bahsetmişti. Hitler, böyle bir olasılığın Almanya için avantajlı olacağına inanmıştı.
Bu arada, Avusturya Şansölyesinin masasına ulaşan söylentilere göre, Alman Yüksek Komutanlığı, askeri bir diktatörlük lehine Stalin'in devrilmesini ümit ederek Sovyet ordusuyla ittifak kurmaya çalışıyordu. Tukhachevsky, 1936 ya da 1935'te Alman askeri manevralarında güçlü bir Nazi yanlısı ve Yahudi karşıtı kadeh kaldırmıştı; bu, yıllar önce ifade ettiği görüşleri yansıtıyordu.
Bu belgelerin ikisi de, özellikle de Neurath’ tan Schacht'a gönderilen mektup, Trauttmansdorff'un Mastny'ye söylediklerini ve hemen hemen aynı zamanda çarpıcı bir şekilde doğruluyor.
Ancak Mastny’nin notu daha fazlasını söylüyor. Trauttmansdorff'a göre Hitler, SSCB içindeki bir kaynaktan Sovyet ordusu tarafından Stalin'in "yakın gelecekte" devrileceğini öğrenmişti.
Ayrıca bunun "Moskova'da bir tersine dönüş" e yol açacağını açıkça belirtti. Hitler'in "Rus politikasını önemli ölçüde değiştireceğini" söyledi. Bu ancak, Hitler'in Sovyetlerde "askeri bir diktatörlüğün" Nazi Almanya’sı ile mevcut Stalin hükümetinden daha dostane olmasını beklediği anlamına gelebilirdi. Ve Çekler de bunu böyle anladı. Lukes'ün dediği gibi,
“Benes için, Moskova'da Rusya'yı Nazi Almanya’sının müttefiki haline getirecek bir askeri darbe olasılığı tam bir kabustu.”
Bu, Tukhachevsky ve diğer generallerin planlamayı itiraf ettiği şeydi. Aynı zamanda, 1938 Moskova Duruşmasında sanıkların, Bukharin, Rykov, Lagoda, Krestinsky ve diğerlerinin güvendiklerini itiraf ettikleri şey de buydu.
Şimdi görüyoruz ki, Tukhachevsky'nin tutuklanmasından ve yargılanmasından dört ay önce ve Mart 1938'deki duruşmadan bir yıldan fazla bir süre önce Hitler, "yakın gelecekte" tam olarak aynı şeyin olmasını bekliyordu.
Bütün bunlar sadece bir tesadüf mü? Ne Pfaff ne de Lukes böyle düşündü. Bunun "Alman sahtecilik komplosu" belgelerini çevreleyen bir yanlış bilgilendirme planının parçası olduğunu varsaydılar. Ancak böyle bir sahtecilik komplosu olmadığını biliyoruz.
Bazıları bunun askeri bir komplonun var olduğuna ve komplocuların Almanya ile temas halinde olduğuna dair kesin bir kanıt oluşturmadığına itiraz edebilir. Bu, yalnızca "mutlak kanıt" diye bir şeyin olmadığı anlamında doğrudur.
Ama aynı zamanda 9 Şubat 1937 Mastny-Benes muhtırası şunları içermektedir:
* böyle bir komplonun varlığına dair önemli ikinci derece kanıtlar;
* Böyle bir komplonun var olduğuna dair elimizdeki diğer kanıtların önemli doğrulamaları.
Bu belgenin makul olarak bulmayı bekleyebileceğimiz türden bir kanıt oluşturduğunu ileri sürüyoruz. Almanya'da çok az insanın böyle bir komployu bilmesini ve bu kişilerin bundan bahsetmemesini bekleriz. Bu bağlamda, Trauttmansdorff'un Mastny'ye bu notun içeriğini anlattığını açıkça reddettiğini belirtmek önemlidir - ki biz bunu ona söylediğini biliyoruz. Lukes'in işaret ettiği gibi, Trauttmansdorff'un inkarları kesinlikle inandırıcı değil. Böyle bir durumda bu tür inkarların beklenebileceğine inanıyoruz. Ne de olsa, Nazi Almanya’sı çoktan gitmiş olsa da, Trauttrnansdorff hala bir Alman diplomatıydı ve Hitler'in devleti, Batı Alman hükümetinin öncülü devletiydi. Dolayısıyla, devlet başkanının kendisine güvenerek söylediği şey, Trauttmansdorff'un açıklamaya hazır olmadığı bir şeydi.
(…)
Mastny- Benes Notu
Çek ten çeviri
Gizli
9 Şubat 1937 de Kont Tr ile konuşmanın tutanakları.
“En önemlisi, mevcut gecikmelerle ilgili olarak, mutlak gizlilik talep ederek, Şansölyenin tereddütünün arkasındaki gerçek nedenin, şu varsayımı olduğunu düşündü:
Rusya'dan aldığı bazı raporlara göre, olayların çok yakında aniden değişme olasılığı, Stalin ve Litvinov'un düşmesi ve askeri bir diktatörlüğün dayatılması olasılığı artıyordu. Böyle bir durumda, Reich Şansölyesi sözde Rusya'ya karşı tüm pozisyonunu değiştirecek ve hem batı hem de doğu ile aynı anda sorunları çözmeye -anlaşmaya hazır olacaktı - yine de sadece ikili anlaşmalar yoluyla.
Kont Tr'ye Rusya hakkında, onu nasıl gördüğümüze, askeri bir diktatörlüğe doğru bir darbenin yaklaşması ve Stalin'in düşüşüne dair ciddi şüphelerimle ilgili bir açıklama verdim - ama Prag'ın son birkaç gün içinde eğer varsa hangi bilgilere sahip olduğunu bilmediğimi söyledim. “
Tukhachevsky Olayı Mahkeme Belgelerinde - Troçki (devamı)
Mahkeme Tutanakları
(...)
**********************
Çeviri; Erdogan A, 24 Şubat 2021
Kitabın İngilizcesini satın almak için;
https://www.amazon.com/Trotsky-Military-Conspiracy-Non-Soviet-Tukhachevsky/dp/0578816032
Sözü geçen 1 -4 Haziran Askeri Konseyin belgelerinin Rusçadan İngilizceye çevrilmiş tamamı Svitlana Yoldaşla hazırladığımız kitapta toparlanmıştır.
Sözü geçen ve kitabın son bölümünü oluşturan Özel Mahkeme Tutanakları nın Rusçası
Hiç yorum yok